گزیده ها 4 اردیبهشت - 96
اولین مناظره نامزدهای انتخاباتی جمعه
(هشتم اردیبهشت ماه) برگزار می‌شود و پس از آن دو مناظره زنده دیگر هفته آینده در
راه است.
به گزارش ایسنا، عضو شورای نظارت بر صداوسیما از برگزاری نخستین مناظره زنده تلویزیونی شش نامزد ریاست جمهوری در روز جمعه، هشتم اردیبهشت ماه خبر داده است.
ضمن اینکه زمان دقیق این مناظره هنوز مشخص نشده است.
میان نامزدهای ریاست جمهوری مناظره دو نفره برگزار نمی‌شود و مناظره ها صرفا شش نفره خواهد بود.
سید احسان قاضی زاده هاشمی گفته است: امروز جلسه کمیسیون ویژه تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در سازمان صدا وسیما برگزار و در این جلسه جزئیات برگزاری مناظره زنده تلویزیونی میان نمایندگان نامزدها اعم از تعداد مناظره ها و زمان پخش آن بررسی می شود.
همچنین ضبط برنامه‌های تبلیغاتی نامزدهای ریاست جمهوری در سازمان صدا و سیما از صبح فردا آغاز می‌شود که شامل صحبت با دوربین، صحبت با کارشناسان، مستندهای تولیدی و گفتگوی ویژه خبری است و هر یک از نامزدها می‌توانند دو مستند تولیدی نیز ارائه کنند.
به گزارش ایسنا، عضو شورای نظارت بر صداوسیما از برگزاری نخستین مناظره زنده تلویزیونی شش نامزد ریاست جمهوری در روز جمعه، هشتم اردیبهشت ماه خبر داده است.
ضمن اینکه زمان دقیق این مناظره هنوز مشخص نشده است.
میان نامزدهای ریاست جمهوری مناظره دو نفره برگزار نمی‌شود و مناظره ها صرفا شش نفره خواهد بود.
سید احسان قاضی زاده هاشمی گفته است: امروز جلسه کمیسیون ویژه تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در سازمان صدا وسیما برگزار و در این جلسه جزئیات برگزاری مناظره زنده تلویزیونی میان نمایندگان نامزدها اعم از تعداد مناظره ها و زمان پخش آن بررسی می شود.
همچنین ضبط برنامه‌های تبلیغاتی نامزدهای ریاست جمهوری در سازمان صدا و سیما از صبح فردا آغاز می‌شود که شامل صحبت با دوربین، صحبت با کارشناسان، مستندهای تولیدی و گفتگوی ویژه خبری است و هر یک از نامزدها می‌توانند دو مستند تولیدی نیز ارائه کنند.
مراسم قرعه‌کشی برنامه‌های
تبلیغاتی نامزدهای انتخاباتی امشب به صورت زنده از شبکه‌های یک و خبر پخش می‌شود و
شبکه‌های رادیویی نیز به پخش مستقیم این برنامه اقدام می‌کنند.
ساعت مناظره های تلویزیونی
ساعت مناظره های زنده انتخاباتی
اعلام شد.
** جمعه 8 اردیبهشت با موضوع اجتماعی -
اقتصادی
** جمعه 15 اردیبهشت با موضوع سیاسی
** جمعه 22 اردیبهشت با موضوع اقتصادی -
اجتماعی
دکتر علی فرحبخش در روزنامه دنیای
اقتصاد نوشت:
پوپولیسم یک دکترین سیاسی است که در آن عوام توسط یک گروه نخبه خاص مورد سوء‌استفاده قرار می‌گیرند. پوپولیسم همچون ظرفی است که می‌تواند توسط یک ایدئولوژی مظروف از چپ تا راست یا حتی میانه مورد بهره‌برداری قرار بگیرد. در آمریکای لاتین معمولا پوپولیسم توسط احزاب چپ به کار گرفته می‌شود؛ در حالی که پوپولیسم اروپایی و اکنون در آمریکا، متناظر با تفکراتی از جناح راست است.
این اصل اساسی پوپولیسم که دموکراسی باید اراده خالص و رقیق نشده‌ای از خواست و اراده مردم باشد، به آن خمیرمایه‌ای می‌دهد که به راحتی می‌تواند در هر دو قالب تفکرات چپ و راست شکل بگیرد. به هر حال بررسی حرکت‌های عوام‌گرایانه در دهه‌های اخیر نشان می‌دهد آنان در بیشتر موارد در یکی از دو سر افراطی چپ یا راست قرار گرفته‌اند. اگرچه بسیاری از پوپولیست‌ها مایلند خود را از قالب‌های رایج چپ، راست یا میانه‌رو خارج کنند و خود را نماینده قاطبه ملت معرفی کنند.
پس از بحران مالی سال 2008 و درحالی‌که جهان در گیرودار کنترل تبعات این بحران در اقتصاد جهانی بود، موجی از دولت‌های چپگرا در آغاز هزاره سوم در ونزوئلا، شیلی، برزیل، آرژانتین، اروگوئه، بولیوی، اکوادور و پاراگوئه قدرت را به دست گرفتند. این گذار بی‌سابقه سیاسی که «لری روسر» گزارشگر نیویورک تایمز آن را «گرایش به موج صورتی» می‌نامد، اکنون در حال فروکش کردن است. ولی سوال کلیدی آن است که این «جزر و مد»های سیاسی چگونه رخ می‌دهد و چه درسی می‌توان از آن برای آینده آموخت؟
پوپولیست‌های آمریکای جنوبی در ابتدای بالارفتن از نردبان قدرت بسیار خوش‌شانس بودند. از سال 2003 تا 2012، آمریکای لاتین از یکی از بزرگ‌ترین رونق‌ها در تاریخ معاصر خود بهره برد. اقلام صادراتی از نفت گرفته تا دانه سویا، منابع ارزی بزرگی برای دولت‌های آمریکای لاتین فراهم آورد که صرف برنامه‌های اجتماعی بلندپروازانه خود کنند. برنامه‌های گسترده حمایت از فقرا و بازتوزیع درآمد، گسترش سیستم‌های بازنشستگی و بیمه‌های بیکاری از این جمله بودند. بزرگ‌ترین خطا آن بود که رهبران پوپولیست این ضیافت را دائمی پنداشتند و براساس آن هزینه‌های خود را تنظیم کرده بودند. وقتی قیمت جهانی مواد اولیه شروع به کاهش کرد، این دولت‌ها با کسری بودجه‌های سنگینی روبه‌رو شدند، رشد اقتصادی شروع به کاهش کرد و نارضایتی فزاینده شهروندان آغاز شد.
پوپولیسم یک دکترین سیاسی است که در آن عوام توسط یک گروه نخبه خاص مورد سوء‌استفاده قرار می‌گیرند. پوپولیسم همچون ظرفی است که می‌تواند توسط یک ایدئولوژی مظروف از چپ تا راست یا حتی میانه مورد بهره‌برداری قرار بگیرد. در آمریکای لاتین معمولا پوپولیسم توسط احزاب چپ به کار گرفته می‌شود؛ در حالی که پوپولیسم اروپایی و اکنون در آمریکا، متناظر با تفکراتی از جناح راست است.
این اصل اساسی پوپولیسم که دموکراسی باید اراده خالص و رقیق نشده‌ای از خواست و اراده مردم باشد، به آن خمیرمایه‌ای می‌دهد که به راحتی می‌تواند در هر دو قالب تفکرات چپ و راست شکل بگیرد. به هر حال بررسی حرکت‌های عوام‌گرایانه در دهه‌های اخیر نشان می‌دهد آنان در بیشتر موارد در یکی از دو سر افراطی چپ یا راست قرار گرفته‌اند. اگرچه بسیاری از پوپولیست‌ها مایلند خود را از قالب‌های رایج چپ، راست یا میانه‌رو خارج کنند و خود را نماینده قاطبه ملت معرفی کنند.
پس از بحران مالی سال 2008 و درحالی‌که جهان در گیرودار کنترل تبعات این بحران در اقتصاد جهانی بود، موجی از دولت‌های چپگرا در آغاز هزاره سوم در ونزوئلا، شیلی، برزیل، آرژانتین، اروگوئه، بولیوی، اکوادور و پاراگوئه قدرت را به دست گرفتند. این گذار بی‌سابقه سیاسی که «لری روسر» گزارشگر نیویورک تایمز آن را «گرایش به موج صورتی» می‌نامد، اکنون در حال فروکش کردن است. ولی سوال کلیدی آن است که این «جزر و مد»های سیاسی چگونه رخ می‌دهد و چه درسی می‌توان از آن برای آینده آموخت؟
پوپولیست‌های آمریکای جنوبی در ابتدای بالارفتن از نردبان قدرت بسیار خوش‌شانس بودند. از سال 2003 تا 2012، آمریکای لاتین از یکی از بزرگ‌ترین رونق‌ها در تاریخ معاصر خود بهره برد. اقلام صادراتی از نفت گرفته تا دانه سویا، منابع ارزی بزرگی برای دولت‌های آمریکای لاتین فراهم آورد که صرف برنامه‌های اجتماعی بلندپروازانه خود کنند. برنامه‌های گسترده حمایت از فقرا و بازتوزیع درآمد، گسترش سیستم‌های بازنشستگی و بیمه‌های بیکاری از این جمله بودند. بزرگ‌ترین خطا آن بود که رهبران پوپولیست این ضیافت را دائمی پنداشتند و براساس آن هزینه‌های خود را تنظیم کرده بودند. وقتی قیمت جهانی مواد اولیه شروع به کاهش کرد، این دولت‌ها با کسری بودجه‌های سنگینی روبه‌رو شدند، رشد اقتصادی شروع به کاهش کرد و نارضایتی فزاینده شهروندان آغاز شد.
افزایش درآمدهای ارزی، بسیاری از رهبران
چپگرا را طعمه فسادهای سیستماتیک گسترده کرد. اوج این رسوایی‌ها در برزیل بود.
رسوایی فراگیر در برزیل از مقامات رده بالا به شرکت‌های نفتی متعلق به دولت فدرال،
کنگره، داسیلوا رئیس‌جمهور سابق و خانواده وی گسترش یافت. میلیون‌ها نفر از
شهروندان خشمگین در خیابان‌ها فریاد می‌زدند «داسیلوای مست، پول‌هایی که خوردی
یادت نره». همین اعتراضات گسترده بود که عاقبت به خلع خلف وی دیلما روسف از قدرت
منجر شد.
زوج سیاسی که از آنها به نام «پوتین –
مدودوف» آمریکای لاتین یاد می‌شد. در آرژانتین شهردار سابق بوینس آیرس، مریسو
ماکری در 22 نوامبر به حکمرانی 12 ساله کرچنریسم در این کشور پایان داد. کرچنر که
مهم‌ترین سابقه اجرایی‌اش انتخاب به‌عنوان ملکه زیبایی بود، پس از فوت همسرش، با
سردادن شعارهای عدالت‌طلبانه جانشین وی به‌عنوان رئیس‌جمهور شد و با برجا گذاشتن
اقتصادی ویرانه، اکنون در حال دفاع از خود در برابر پرونده‌های متعدد فساد اداری
است. جانشین وی اکنون از احزاب راست میانه است و از اقتصاد بازار حمایت می‌کند.
نیکلاس مادورو نیز قادر نیست ونزوئلا را از گرداب اقتصادی نجات دهد و پس از
واگذاری انتخابات پارلمانی شانس اندکی برای پیروزی در انتخابات سال 2018 دارد. یکی
از خواست‌های اصلی مردم ونزوئلا در تظاهرات سراسری «دستمال توالت» است؛ کالایی که
با قیمت‌گذاری دولتی نایاب شده است و تولیدکنندگان از ادامه عرضه آن منصرف شده‌اند.
در اکوادور نیز پس از آنکه دولت اعلام کرد قادر نیست به بسیاری از تعهدات خود عمل
کند، رافائل کورئا، اقتصاددان رادیکال که هم‌اکنون رئیس‌جمهور این کشور است، کناره‌گیری
خود را از انتخابات آتی ریاست‌جمهوری اعلام کرد. در بولیوی، ایوو مورالس، همچنان
درگیر یک رسوایی سیاسی – اخلاقی با یک زن جوان است. او در رفراندومی که به وی
اجازه می‌داد برای چهارمین بار به ریاست‌جمهوری برسد، شکست خورد.
از سوی دیگر در شرق آسیا نیز جوانه‌های پوپولیسم شروع به رویش کرده است. رودریگو دوترنه که در منطقه‌ای فقیر در جنوب فیلیپین زاده شده است و در مبارزات انتخاباتی صراحتا خود را یک قاتل حرفه‌ای می‌خواند، اکنون به صندلی ریاست‌جمهوری تکیه زده است. وی سال‌ها سمت شهرداری دوائو سیتی یکی از شهرهای بزرگ فیلیپین را در اختیار داشت. وی دخترش را اکنون به جای خود در سمت شهرداری منصوب کرده است و پسرش هم سمت معاونت دخترش را برعهده دارد. در روسیه نیز ولادیمیر پوتین این بار پوپولیسم را بر پایه‌های ناسیونالیسم روسی استوار ساخته است و به‌واسطه سیاست‌های سرکوبگرانه و ایجاد رکود اقتصادی نه فقط دوقطبی بزرگی را در داخل روسیه ایجاد کرده است، بلکه به احیای جنگ سرد در روابط غرب و شرق دامن زده است.
حکومتی که اکنون به جای دموکراسی براساس «جودوکراسی» اداره می‌شود؛ زیرا برخی از صاحب‌منصبان قدرتمند روسیه از همبازی‌های پوتین در مسابقات جودو بوده‌اند و در عرصه قدرت نیز همچون تشک تاتامی از وی تبعیت کامل دارند. در ترکیه نیز پوپولیسم بر شانه‌های ناسیونالیسم ترکی به همراه رگه‌هایی از اسلام‌گرایی استوار شده است. رفراندوم اخیر ترکیه نیز که با پیروزی میلی‌متری اردوغان همراه بود، این کشور را نیز همچون روسیه به سوی دو قطبی خطرناکی رهنمون کرده است و همانند روسیه با تنش‌های بزرگی با اتحادیه اروپا روبه‌رو ساخته است. پیروزی در انتخابات اخیر به‌نوعی تاج‌گذاری اردوغان بود که تضمینی برای تداوم حکومت وی تا سال 2029 محسوب می‌شود.
تحولات انتخاباتی اخیر نشان می‌دهد
پوپولیسم به تدریج ریشه‌های خود را در انتخابات کشورهای غربی توسعه‌یافته نیز می‌دواند.
شاید قوی‌ترین و غیرمترقبه‌ترین شاهد این ویروس رو به تزاید را بتوان در رفراندوم
خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا دید؛ جایی که کمپین گروه‌های جوان، تحصیل‌کرده و
ساکن شهرهای بزرگ با اختلافی میلی‌متری در مقابل گروه‌های مسن‌تر، کمتر تحصیل‌کرده
و ساکن شهرهای کوچک سر تعظیم فرود آورد. الگویی که تا حد زیادی به رفتار انتخاباتی
در رفراندوم اخیر ترکیه شباهت دارد. طرفداران خروج از اتحادیه اروپا، نوستالژی
بریتانیای کبیر را در ذهن مردم تداعی می‌کردند، بدون آنکه برنامه مشخصی برای
دستیابی به آن ارائه کنند یا هزینه‌ها و منافع آن را سبک و سنگین کرده باشند. طلاقی
که اکنون با صورتحساب 60 میلیارد یورویی اتحادیه اروپا روی میز بریتانیا قرار دارد
و ترزا می را وادار به استعفا برای برگزاری انتخابات زودهنگام کرده است.
دومین و شاید بزرگ‌ترین شوک پوپولیسم در
انتخاباتی نواخته شد که قدرتمندترین فرد جهان را در عرصه سیاسی انتخاب می‌کند. این
انتخابات نفس‌گیر در شرایطی به نفع دونالد ترامپ به پایان رسید که یک سال قبل از
آن کمتر فردی شانسی برای وی یا دیدگاهش برای پیروزی در انتخابات متصور بود. در
اینجا هم باز الگوی رفراندوم برگزیت و همچنین ترکیه قابل لمس بود که شکست جوانان
تحصیل‌کرده مرکزنشین را در برابر میانسالان کمتر تحصیل‌کرده در حاشیه شهرها نشان
می‌داد. ترامپ اگرچه نماینده حزب محافظه‌کار جمهوری‌خواه بود، ولی به روشنی نشان
داد که فردی ساختارشکن است و بیش از آنکه بتواند نظم جدیدی را نوید بدهد، به دنبال
فروریختن نظم فعلی است. سیاست‌هایی که در همین 100 روز اول ریاست‌جمهوری بسیاری از
طرفداران وی را به ورطه ناامیدی کشانده است. مارین لوپن نیز در انتخابات فرانسه با
سوارشدن بر امواج ترس از تروریسم اعلام کرده است که زنگ تفریح برای مهاجران به
پایان رسیده است و فرانسه باید با خروج از اتحادیه اروپا خود را برای بازگشت به
دوران پرافتخار گذشته آماده کند.
امواج سهمگین پوپولیست‌های چپ و راست که اکنون در اقصی نقاط جهان وزیدن گرفته است، می‌تواند در ایران نیز زنگ‌های هشدار را هم برای مردم و هم برای سیاست‌گذارانی به صدا درآورد که زخم‌های سنگین پوپولیسم در یک دوره هشت ساله در آن التیام نیافته است. اکنون که مناظرات انتخاباتی در شرف آغاز است باید توجه همه را به این مهم جلب کرد که اگرچه شعارهای جذاب می‌تواند در کوتاه‌مدت مردم را بفریبد یا حتی رفاه گذرایی برای آنان فراهم کند، ولی در بلندمدت همه این دستاوردها از بین خواهد رفت و واقعیت خود را بر شعار تحمیل خواهد کرد. پوپولیسم همچون داروی توهم‌زایی است که اگرچه در کوتاه‌مدت می‌تواند به مصرف‌کننده آن شادی و شعف زائدالوصفی ببخشد، ولی در بلندمدت سیستم بدن را مختل می‌کند، شرایطی که بیمار عاجز نه قادر به ترک است و نه می‌تواند با بیماری خود کنار بیاید.
رییس سازمان صداوسیما از انتخابات ریاست‌جمهوری
به عنوان جشنواره ملی، مردم‌سالاری دینی و دموکراسی اسلامی یاد و ابراز امیدواری
کرد که این انتخابات نتایج پرباری داشته باشد.
به گزارش ایسنا، عبدالعلی علی‌عسکری که در مراسم قرعه‌کشی برنامه‌های نامزدهای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در رسانه ملی حاضر شده بود، اظهار کرد: خدای را شاکریم که موسم دوازدهمین دوره از انتخابات ریاست جمهوری در کشورمان آغاز شده است. این انتخابات جشنواره ملی، مردم سالاری دینی و دموکراسی اسلامی است که امیدواریم که نتایج پرباری داشته باشد.
رییس صداوسیما خاطرنشان کرد: رسانه ملی وظیفه ذاتی خود می‌داند که با اتکاء به تجربیاتی که از دوره‌های گذشته دارد در این دوره تلاش کند که مردم بتوانند از طریق برنامه‌های این رسانه نامزدهای مورد نظر خودشان را با دقت انتخاب کنند.
علی عسکری خطاب به مخاطبان این برنامه اظهار کرد، از ملت شریف ایران می‌خواهم که با شور و اشتیاق وارد میدان این جشنواره ملی شوند و رأی بدهند.
او با اشاره به برنامه‌های نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در رسانه ملی بیان کرد: صدا و سیما برنامه‌های متنوعی دارد از جمله می‌توان به گفت و گو زنده 22:30، گفت و گو با دوربین، پاسخ به سولات جوانان و کارشناسان و ایرانیان خارج از کشور و به طور ویژه مناظره‌های زنده، اشاره کرد.
علی‌عسکری، با بیان اینکه رسانه ملی با روش بی طرفی و عدالت رسانه‌ای برنامه‌سازی می‌کند، افزود: امیدواریم همه نامزدها که هر کدام از آنها شخصیت‌های برجسته و ارزشمندی هستند با اتکاء به رهنمودهای مقام معظم رهبری و رعایت اخلاق اسلامی به خوبی در این دوره از رقابت‌های انتخاباتی بدرخشند تا بار دیگر تراز ملت ایران بیش از پیش در منطقه و ابعاد جهانی بالا برود.
به گزارش ایسنا، عبدالعلی علی‌عسکری که در مراسم قرعه‌کشی برنامه‌های نامزدهای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در رسانه ملی حاضر شده بود، اظهار کرد: خدای را شاکریم که موسم دوازدهمین دوره از انتخابات ریاست جمهوری در کشورمان آغاز شده است. این انتخابات جشنواره ملی، مردم سالاری دینی و دموکراسی اسلامی است که امیدواریم که نتایج پرباری داشته باشد.
رییس صداوسیما خاطرنشان کرد: رسانه ملی وظیفه ذاتی خود می‌داند که با اتکاء به تجربیاتی که از دوره‌های گذشته دارد در این دوره تلاش کند که مردم بتوانند از طریق برنامه‌های این رسانه نامزدهای مورد نظر خودشان را با دقت انتخاب کنند.
علی عسکری خطاب به مخاطبان این برنامه اظهار کرد، از ملت شریف ایران می‌خواهم که با شور و اشتیاق وارد میدان این جشنواره ملی شوند و رأی بدهند.
او با اشاره به برنامه‌های نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در رسانه ملی بیان کرد: صدا و سیما برنامه‌های متنوعی دارد از جمله می‌توان به گفت و گو زنده 22:30، گفت و گو با دوربین، پاسخ به سولات جوانان و کارشناسان و ایرانیان خارج از کشور و به طور ویژه مناظره‌های زنده، اشاره کرد.
علی‌عسکری، با بیان اینکه رسانه ملی با روش بی طرفی و عدالت رسانه‌ای برنامه‌سازی می‌کند، افزود: امیدواریم همه نامزدها که هر کدام از آنها شخصیت‌های برجسته و ارزشمندی هستند با اتکاء به رهنمودهای مقام معظم رهبری و رعایت اخلاق اسلامی به خوبی در این دوره از رقابت‌های انتخاباتی بدرخشند تا بار دیگر تراز ملت ایران بیش از پیش در منطقه و ابعاد جهانی بالا برود.
مشاور رسانه‌ای دولت‌های نهم و دهم با
صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد که فراخوان‌های مرتبط با برگزاری تجمعات در برخی از
نقاط تهران از جمله در میدان ۷۲ نارمک و منزل محمود احمدی‌نژاد هیچ ارتباطی با او
و حمید بقایی ندارد.
به گزارش ایسنا، متن اطلاعیه علی‌اکبر جوانفکر به شرح زیر است:
بسمه تعالی
به گزارش ایسنا، متن اطلاعیه علی‌اکبر جوانفکر به شرح زیر است:
بسمه تعالی
اطلاع حاصل شد که برخی از شبکه‌های
اجتماعی و سایت‌های خبری با انتشار اطلاعیه‌هایی، اقدام به فراخوان برای برگزاری
تجمعات در برخی از نقاط، از جمله در میدان ۷۲ نارمک و مقابل منزل دکتر احمدی‌نژاد،
با هدف حمایت از آقایان بقایی و دکتر احمدی‌نژاد کرده‌اند.
ضمن احترام به تمامی علاقمندان و
دوستداران دکتر احمدی‌نژاد، به آگاهی عموم می‌رساند که اینگونه اقدامات، هیچ
ارتباطی با آقایان بقایی و دکتر احمدی‌نژاد نداشته و مورد تایید نمی‌باشد.
علی‌اکبر جوانفکر
مشاور رسانه‌ای رئیس دولت‌های نهم و دهم
علی‌اکبر جوانفکر
مشاور رسانه‌ای رئیس دولت‌های نهم و دهم
