روزی نامه ی حکومتی
جمهوری اسلامی یکشنبه 7 شهریور ماه سال 1395
سرمقاله
: روزی نامه ی جمهوری " دولت و امید
مردم به آینده "
در آستانه سالگرد شهادت رئیس‌جمهور
محمدعلی رجائی و نخست‌وزیر محمدجواد باهنر و در ایام پایانی هفته دولت، مناسب است
از کارنامه دولت یازدهم و نوع برخورد رقبا با این دولت، ارزیابی واقع‌بینانه‌ای
به عمل آید.
ارائه آمار و ارقام در زمینه عملکردهای اقتصادی، رفاهی، خدمات، صنعتی، علمی، فرهنگی، هنری و اجتماعی برعهده وزارتخانه‌ها و دستگاه‌هائی است که متصدی این امور هستند و در طول هفته دولت به این وظیفه عمل کرده‌اند. آنچه در این ارزیابی می‌توانیم ارائه دهیم نمای کلی کشور است که در سه سال گذشته با عملکرد دولت یازدهم شکل گرفته و می‌تواند جهت‌گیری این دولت و مسیر حرکت آن را نشان دهد. این نمای کلی را می‌توان در دو بخش داخلی و خارجی ترسیم کرد.
معروف است که دولت یازدهم به سیاست خارجی توجه بیشتری کرده و حتی این انتقاد از زبان حامیان و طرفداران این دولت نیز شنیده می‌شود که در اثر پرداختن زیاد به موضوع برجام، از بعضی مسائل داخلی غافل شده است. این غفلت، حتی تا حدودی شامل بخش‌هائی از سیاست خارجی هم شده و تلاش‌های کنونی وزارت خارجه در تحکیم روابط با کشورهای آمریکای جنوبی که این روزها با سفر وزیر امور خارجه درحال انجام است و اقداماتی که در ماه‌های اخیر برای حل بحران‌های منطقه غرب آسیا صورت گرفته برای جبران کاستی‌های ناشی از همین غفلت است.
واقعیت اینست که در بخش سیاست خارجی، دولت یازدهم با توجه به موضوع برجام، توفیق قابل ملاحظه‌ای داشت. کنار زدن سایه شوم تهدیدها از کشور، لغو تحریم‌ها، بازگشت مقادیری از اموال و باز شدن راه‌های تعامل و تبادل در بسیاری از زمینه‌های بانکی، بیمه‌ای و صنعتی بخشی از نتایج موفقیت در موضوع برجام است. این دستاوردها تاثیرات زیادی در گشایش امور، به راه افتادن دوباره چرخ‌های صنعت، روان شدن تبادل تجاری با خارج و صادرات و واردات داشته که دست‌اندرکاران این امور کاملاً آنها را لمس می‌کنند و آثار آنها نیز در آینده‌ای نزدیک در زندگی آحاد مردم ملموس خواهد بود. طبیعی است که بازگشائی مسیری که در طول 8 سال با انواع تحریم‌ها، تخریب‌ها و مزاحمت‌ها مسدود شده بود، کار ساده‌ای نیست و به زمان زیادی نیاز دارد. بدعهدی آمریکا، سنگ اندازی‌هائی که حزب جمهوریخواه به دلیل رقابت انتخاباتی در مسیر اجرائی شدن برجام می‌کند و کارشکنی‌های صهیونیسم بین‌الملل و بعضی دولت‌های منطقه که با تطمیع‌ها و تهدیدها برای ناکام گذاشتن برجام صورت می‌گیرد، نتیجه بخشی برجام را به تاخیر انداخته ولی راه اجرائی شدن آن را مسدود نکرده است.
متاسفانه در داخل به جای آنکه همه، حتی رقبای دولت، به رفع موانع و مقابله با کارشکنی‌ها کمک کنند عده‌ای آیه یاس می‌خوانند و عده‌ای نیز با توسل به جنگ روانی تلاش می‌کنند چنین وانمود نمایند که برجام نه تنها یک دستاورد مثبت نیست بلکه یک خیانت است! این نوع برخورد کردن با برجام، نادیده گرفتن واقعیت‌هاست و ذهن مردم را نمی‌تواند از مسیر صحیحی که دولت در این زمینه می‌پیماید منحرف کند. ما بارها تاکید کرده‌ایم که برجام، نه فتح‌الفتوح است و نه ترکمانچای، بلکه حداکثر دستاوردی است که در شرایط کنونی امکان به دست آوردن آن وجود داشت. این واقعیت را خوشبختانه رهبر انقلاب در دیداری که روز چهارشنبه گذشته رئیس‌جمهور و هیات دولت به مناسبت هفته دولت با ایشان داشتند با بیانی روشن مورد تاکید قرار دادند آنجا که گفتند: «انتقاد من به موضوع برجام، به بدعهدی و خباثت طرف مقابل مربوط می‌شود نه عناصر خودمان، زیرا مذاکره کنندگان ما به اندازه توان خود تلاش شبانه‌روزی انجام دادند و ما قدردان این زحمات هستیم.»
بعد از این تاکید رهبری، طبیعی است که مردم انتظار داشته باشند هر کس خود را پیرو رهبری می‌داند، قدردان پدیدآورندگان داخلی برجام باشد و از قضاوت‌های خلاف و تخریب دولت در این زمینه بپرهیزد. این واقعیت را هم باید همه در نظر داشته باشیم که مردم از برجام استقبال کرده‌اند و از اجرائی شدن آن خوشحالند. درست است که نگرانی‌هائی به خاطر پیشرفتِ کُند آنچه در برجام آمده وجود دارد ولی همه می‌دانند که این نارسائی مربوط به بدعهدی آمریکاست و با صبر و پشتکار می‌توان به نتایج درخشان آن امیدوار بود.
در بخش داخلی، برخلاف تبلیغات غیرمنصفانه‌ای که توسط رقبای دولت در جریان است، ثبات اقتصادی، آرامش روحی مردم، متانت دولتمردان به ویژه شخص رئیس‌جمهور در مواجهه با مخاطبان داخلی و خارجی، آغاز فعالیت بسیاری از کارخانجات و واحدهای صنعتی که در دوران تحریم‌ها تعطیل شده بودند و امیدی که مردم به آینده دارند، دستاوردهای مهمی هستند که دولت یازدهم می‌تواند به آنها افتخار کند. این واقعیت قابل انکار نیست که مردم ما با امکاناتی که در کشور وجود دارد باید از رفاه بیشتری برخوردار باشند ولی همین مردم با این واقعیت نیز آشنا هستند که خارج شدن از چاه بزرگی که دشمنان خارجی و دوستان بی‌تدبیر داخلی در 8 سال دوران دولت‌های نهم و دهم برای این کشور و این ملت کنده بودند، به زمان زیادی نیاز دارد و نباید انتظار داشت در مدت 6 ماه بعد از اجرائی شدن برجام همه چیز سروسامان پیدا کند. خوشبختانه دولت یازدهم در مدت سه سال گذشته، مردم را از خوابیدن شبانه در مقابل بانک‌ها برای خرید سکه، دلهره‌های افت پیاپی ارزش پول ملی، اختلاس‌های نجومی و مفاسد کلان اقتصادی، استفاده از ادبیات سخیف در بالاترین سطح اجرائی کشور، بالا رفتن روزانه قیمت‌ها و رواج دادن بداخلاقی سیاسی نجات داد، تهدیدهای خارجی را برطرف کرد و در آینده نیز قادر به حل سایر مشکلات که از گذشته به ارث برده است خواهد بود.
این ارزیابی مثبت به معنای نادیده انگاشتن ضعف‌ها نیست. قطعاً دولت یازدهم با جا به جائی‌هائی در وزارتخانه‌ها، استانداری‌ها و بخش‌های دیگری در بدنه می‌تواند قوی‌تر عمل کند و مردم را به آینده امیدوارتر نماید. مردم به خوبی می‌دانند دولت آقای روحانی با کارشکنی‌های زیادی مواجه و در عین حال موفق است. به همین دلیل، ارزیابی‌ها نشان می‌دهند این دولت با آراء مردم برای دور دوم نیز مجال خدمت خواهد یافت و در 5 سال آینده، با قوت و قدرت بیشتر در خدمت مردم خواهد بود تا هم در زمینه متانت و هم خدمتگزاری یادآور دولت شهیدان رجائی و باهنر باشد.
ارائه آمار و ارقام در زمینه عملکردهای اقتصادی، رفاهی، خدمات، صنعتی، علمی، فرهنگی، هنری و اجتماعی برعهده وزارتخانه‌ها و دستگاه‌هائی است که متصدی این امور هستند و در طول هفته دولت به این وظیفه عمل کرده‌اند. آنچه در این ارزیابی می‌توانیم ارائه دهیم نمای کلی کشور است که در سه سال گذشته با عملکرد دولت یازدهم شکل گرفته و می‌تواند جهت‌گیری این دولت و مسیر حرکت آن را نشان دهد. این نمای کلی را می‌توان در دو بخش داخلی و خارجی ترسیم کرد.
معروف است که دولت یازدهم به سیاست خارجی توجه بیشتری کرده و حتی این انتقاد از زبان حامیان و طرفداران این دولت نیز شنیده می‌شود که در اثر پرداختن زیاد به موضوع برجام، از بعضی مسائل داخلی غافل شده است. این غفلت، حتی تا حدودی شامل بخش‌هائی از سیاست خارجی هم شده و تلاش‌های کنونی وزارت خارجه در تحکیم روابط با کشورهای آمریکای جنوبی که این روزها با سفر وزیر امور خارجه درحال انجام است و اقداماتی که در ماه‌های اخیر برای حل بحران‌های منطقه غرب آسیا صورت گرفته برای جبران کاستی‌های ناشی از همین غفلت است.
واقعیت اینست که در بخش سیاست خارجی، دولت یازدهم با توجه به موضوع برجام، توفیق قابل ملاحظه‌ای داشت. کنار زدن سایه شوم تهدیدها از کشور، لغو تحریم‌ها، بازگشت مقادیری از اموال و باز شدن راه‌های تعامل و تبادل در بسیاری از زمینه‌های بانکی، بیمه‌ای و صنعتی بخشی از نتایج موفقیت در موضوع برجام است. این دستاوردها تاثیرات زیادی در گشایش امور، به راه افتادن دوباره چرخ‌های صنعت، روان شدن تبادل تجاری با خارج و صادرات و واردات داشته که دست‌اندرکاران این امور کاملاً آنها را لمس می‌کنند و آثار آنها نیز در آینده‌ای نزدیک در زندگی آحاد مردم ملموس خواهد بود. طبیعی است که بازگشائی مسیری که در طول 8 سال با انواع تحریم‌ها، تخریب‌ها و مزاحمت‌ها مسدود شده بود، کار ساده‌ای نیست و به زمان زیادی نیاز دارد. بدعهدی آمریکا، سنگ اندازی‌هائی که حزب جمهوریخواه به دلیل رقابت انتخاباتی در مسیر اجرائی شدن برجام می‌کند و کارشکنی‌های صهیونیسم بین‌الملل و بعضی دولت‌های منطقه که با تطمیع‌ها و تهدیدها برای ناکام گذاشتن برجام صورت می‌گیرد، نتیجه بخشی برجام را به تاخیر انداخته ولی راه اجرائی شدن آن را مسدود نکرده است.
متاسفانه در داخل به جای آنکه همه، حتی رقبای دولت، به رفع موانع و مقابله با کارشکنی‌ها کمک کنند عده‌ای آیه یاس می‌خوانند و عده‌ای نیز با توسل به جنگ روانی تلاش می‌کنند چنین وانمود نمایند که برجام نه تنها یک دستاورد مثبت نیست بلکه یک خیانت است! این نوع برخورد کردن با برجام، نادیده گرفتن واقعیت‌هاست و ذهن مردم را نمی‌تواند از مسیر صحیحی که دولت در این زمینه می‌پیماید منحرف کند. ما بارها تاکید کرده‌ایم که برجام، نه فتح‌الفتوح است و نه ترکمانچای، بلکه حداکثر دستاوردی است که در شرایط کنونی امکان به دست آوردن آن وجود داشت. این واقعیت را خوشبختانه رهبر انقلاب در دیداری که روز چهارشنبه گذشته رئیس‌جمهور و هیات دولت به مناسبت هفته دولت با ایشان داشتند با بیانی روشن مورد تاکید قرار دادند آنجا که گفتند: «انتقاد من به موضوع برجام، به بدعهدی و خباثت طرف مقابل مربوط می‌شود نه عناصر خودمان، زیرا مذاکره کنندگان ما به اندازه توان خود تلاش شبانه‌روزی انجام دادند و ما قدردان این زحمات هستیم.»
بعد از این تاکید رهبری، طبیعی است که مردم انتظار داشته باشند هر کس خود را پیرو رهبری می‌داند، قدردان پدیدآورندگان داخلی برجام باشد و از قضاوت‌های خلاف و تخریب دولت در این زمینه بپرهیزد. این واقعیت را هم باید همه در نظر داشته باشیم که مردم از برجام استقبال کرده‌اند و از اجرائی شدن آن خوشحالند. درست است که نگرانی‌هائی به خاطر پیشرفتِ کُند آنچه در برجام آمده وجود دارد ولی همه می‌دانند که این نارسائی مربوط به بدعهدی آمریکاست و با صبر و پشتکار می‌توان به نتایج درخشان آن امیدوار بود.
در بخش داخلی، برخلاف تبلیغات غیرمنصفانه‌ای که توسط رقبای دولت در جریان است، ثبات اقتصادی، آرامش روحی مردم، متانت دولتمردان به ویژه شخص رئیس‌جمهور در مواجهه با مخاطبان داخلی و خارجی، آغاز فعالیت بسیاری از کارخانجات و واحدهای صنعتی که در دوران تحریم‌ها تعطیل شده بودند و امیدی که مردم به آینده دارند، دستاوردهای مهمی هستند که دولت یازدهم می‌تواند به آنها افتخار کند. این واقعیت قابل انکار نیست که مردم ما با امکاناتی که در کشور وجود دارد باید از رفاه بیشتری برخوردار باشند ولی همین مردم با این واقعیت نیز آشنا هستند که خارج شدن از چاه بزرگی که دشمنان خارجی و دوستان بی‌تدبیر داخلی در 8 سال دوران دولت‌های نهم و دهم برای این کشور و این ملت کنده بودند، به زمان زیادی نیاز دارد و نباید انتظار داشت در مدت 6 ماه بعد از اجرائی شدن برجام همه چیز سروسامان پیدا کند. خوشبختانه دولت یازدهم در مدت سه سال گذشته، مردم را از خوابیدن شبانه در مقابل بانک‌ها برای خرید سکه، دلهره‌های افت پیاپی ارزش پول ملی، اختلاس‌های نجومی و مفاسد کلان اقتصادی، استفاده از ادبیات سخیف در بالاترین سطح اجرائی کشور، بالا رفتن روزانه قیمت‌ها و رواج دادن بداخلاقی سیاسی نجات داد، تهدیدهای خارجی را برطرف کرد و در آینده نیز قادر به حل سایر مشکلات که از گذشته به ارث برده است خواهد بود.
این ارزیابی مثبت به معنای نادیده انگاشتن ضعف‌ها نیست. قطعاً دولت یازدهم با جا به جائی‌هائی در وزارتخانه‌ها، استانداری‌ها و بخش‌های دیگری در بدنه می‌تواند قوی‌تر عمل کند و مردم را به آینده امیدوارتر نماید. مردم به خوبی می‌دانند دولت آقای روحانی با کارشکنی‌های زیادی مواجه و در عین حال موفق است. به همین دلیل، ارزیابی‌ها نشان می‌دهند این دولت با آراء مردم برای دور دوم نیز مجال خدمت خواهد یافت و در 5 سال آینده، با قوت و قدرت بیشتر در خدمت مردم خواهد بود تا هم در زمینه متانت و هم خدمتگزاری یادآور دولت شهیدان رجائی و باهنر باشد.
