حداقل
انتظار 7 شهریور -95
پس از مدتی وقفه، جمعه اخیر به مصلای
تهران رفتم تا در شبستان بزرگ آن نماز جمعه را درک نمایم. در بدو ورود چشمم که به
گنبد بزرگ مصلی و جرثقیل‌های اطراف آن افتاد، از اینکه این طرح بزرگ انقلاب اسلامی
هنوز اتمام نیافته متاثر شدم ولی وقتی وارد شبستان محل اقامه نماز گردیدم و شاید
بیش از نیمی از آنرا، خالی از جمعیت دیدم بیشتر تاسف خوردم که این نمازگزاران چند
درصد جمعیت شهر تهران هستند؟ از این حرف‌های تکراری و بی‌فایده باید عبور کرد.
رئیس دفتر رئیس‌جمهور داشت گزارشی از عملکرد دولت یازدهم را می‌داد آن هم به صورتی
بریده بریده و با عجله که به سختی می‌شد کلمات را تشخیص داد و تکرار می‌کرد: «می
گویند وقت تمام است».
هفته دولت بود و مزین به عکس‌های شهید رجایی و باهنر. خطبه اول که تمام شد، خطیب محترم جمعه، بلافاصله وارد مناسبت مهم روز یعنی هفته دولت گردید و در شرایطی که انتظار می‌رفت تقدیر و تشکری از زحمات دولت یازدهم و گزارش رئیس دفتر رئیس‌جمهور به عمل آورد، در یک اقدام نامتعارف بیاناتی ایراد کرد که چند فراز آن ناچار نقل می‌شود:
- برجام را خیلی بزرگ نکنند چرا که رهبری از بدعهدی دشمن می‌گوید، اما دوستان حاضر نیستند یک بار از این بدعهدی‌ها سخن بگویند.
- دفاتر کار مسئولین چه شباهتی به دفتر شهید رجایی دارد؟ اگر جنوب شهری‌ها بیایند و دفتر آقایان را ببینند برداشتشان چیست؟
- عزت و کرامت در قراردادها، در صحبت‌ها باید وجود داشته باشد، نمی‌خواهم پرده از یک سری چیزها بردارم.
- مساله فیش‌های حقوقی نجومی سرازیری آتش جهنم است. آنچه انجام شده، در برابر آنچه باید بشود قابل ملاحظه نیست.
- یک سال باقیمانده را به سیاسی کاری و تبلیغات انتخاباتی نپردازید چرا که معلوم نیست فرصت مجددی داشته باشید.
- قوه مجریه در هفته دولت، دل مردم را شاد کند اما مغرور نشود
و...
خلاصه هرچه دقت کردم حتی یک کلمه از دولت نکته مثبتی بیان شود بیهوده بود و اصولاً لحن و طنین صدای ایشان برخلاف خطبه اول که به عرفان و قیامت و آثار اعمال و دحوالارض و... اختصاص داشت و همه گریه و معنویت بود، در این خطبه ناگهان تغییر کرد! آنچه برای من اهمیت داشت، عدم همراهی و هماهنگی این سخنان با بیانات رهبر انقلاب در دیدار یکی دو روز گذشته با اعضای هیات دولت بود. درحالی که ایشان قدردان زحمات دولت در مسنله برجام بودند و گزارش رئیس‌جمهور را نسبتاً خوب توصیف کردند که باید به اطلاع مردم رسانده شود و نقشه راه آینده کاری دولت را به روشنی ترسیم کردند، حداقل انتظار از خطیب موقت جمعه، تاکید بر مواضع رهبری بود و نه تخریب و تضعیف دولت آن هم به شیوه و لحنی که کمتر سابقه داشته و بیشتر شبیه حملات یک رقیب به نظر می‌آمد.
آنچه در این صحبت‌ها نشانه بی‌توجهی به واقعیات جامعه و تمایلات مردم است همین تکرار این حرف است که شما یک سال دیگر بیشتر وقت ندارید سیاسی کاری و تبلیغات نکنید!! این دیدگاه کجا و دیدگاه رهبری که همواره در چنین مقاطعی دولت‌ها را تشویق می‌کردند در این یکسال طوری عمل کنید که انگار 5 سال دیگر مسئولیت دارید و درست هم همین روحیه دادن است و نه دلسرد کردن و دست روی نقاط منفی گذاشتن. کل رقم فیش‌های حقوقی که بر علیه دولت سناریوسازی شد، چند درصد 3 هزار میلیارد و 9 هزار میلیاردی است که از جیب مردم دزدی کردند و متواری شدند؟ چرا آقایان آن زمان عتاب و خطاب نمی‌کردند و از لهیب آتش جهنم برای این حرام خواری‌ها چیزی نمی‌گفتند؟ حداقل انتظار اینست که خطیب جمعه نقاط ضعف و قوت هر دو را ببیند و بگوید.
در پایان باید گفت: درست است که حاضرین در محل اقامه نماز جمعه درصد کمی از جمعیت تهران بودند ولی باید توجه داشت این سخنان بطور زنده برای همه مردم کشور و لاجرم رسانه‌های بیگانه و دشمنان نیز پخش می‌شود. آیا اینگونه سخن گفتن تضعیف نظام جمهوری اسلامی نیست؟!
احمد حسینی
هفته دولت بود و مزین به عکس‌های شهید رجایی و باهنر. خطبه اول که تمام شد، خطیب محترم جمعه، بلافاصله وارد مناسبت مهم روز یعنی هفته دولت گردید و در شرایطی که انتظار می‌رفت تقدیر و تشکری از زحمات دولت یازدهم و گزارش رئیس دفتر رئیس‌جمهور به عمل آورد، در یک اقدام نامتعارف بیاناتی ایراد کرد که چند فراز آن ناچار نقل می‌شود:
- برجام را خیلی بزرگ نکنند چرا که رهبری از بدعهدی دشمن می‌گوید، اما دوستان حاضر نیستند یک بار از این بدعهدی‌ها سخن بگویند.
- دفاتر کار مسئولین چه شباهتی به دفتر شهید رجایی دارد؟ اگر جنوب شهری‌ها بیایند و دفتر آقایان را ببینند برداشتشان چیست؟
- عزت و کرامت در قراردادها، در صحبت‌ها باید وجود داشته باشد، نمی‌خواهم پرده از یک سری چیزها بردارم.
- مساله فیش‌های حقوقی نجومی سرازیری آتش جهنم است. آنچه انجام شده، در برابر آنچه باید بشود قابل ملاحظه نیست.
- یک سال باقیمانده را به سیاسی کاری و تبلیغات انتخاباتی نپردازید چرا که معلوم نیست فرصت مجددی داشته باشید.
- قوه مجریه در هفته دولت، دل مردم را شاد کند اما مغرور نشود
و...
خلاصه هرچه دقت کردم حتی یک کلمه از دولت نکته مثبتی بیان شود بیهوده بود و اصولاً لحن و طنین صدای ایشان برخلاف خطبه اول که به عرفان و قیامت و آثار اعمال و دحوالارض و... اختصاص داشت و همه گریه و معنویت بود، در این خطبه ناگهان تغییر کرد! آنچه برای من اهمیت داشت، عدم همراهی و هماهنگی این سخنان با بیانات رهبر انقلاب در دیدار یکی دو روز گذشته با اعضای هیات دولت بود. درحالی که ایشان قدردان زحمات دولت در مسنله برجام بودند و گزارش رئیس‌جمهور را نسبتاً خوب توصیف کردند که باید به اطلاع مردم رسانده شود و نقشه راه آینده کاری دولت را به روشنی ترسیم کردند، حداقل انتظار از خطیب موقت جمعه، تاکید بر مواضع رهبری بود و نه تخریب و تضعیف دولت آن هم به شیوه و لحنی که کمتر سابقه داشته و بیشتر شبیه حملات یک رقیب به نظر می‌آمد.
آنچه در این صحبت‌ها نشانه بی‌توجهی به واقعیات جامعه و تمایلات مردم است همین تکرار این حرف است که شما یک سال دیگر بیشتر وقت ندارید سیاسی کاری و تبلیغات نکنید!! این دیدگاه کجا و دیدگاه رهبری که همواره در چنین مقاطعی دولت‌ها را تشویق می‌کردند در این یکسال طوری عمل کنید که انگار 5 سال دیگر مسئولیت دارید و درست هم همین روحیه دادن است و نه دلسرد کردن و دست روی نقاط منفی گذاشتن. کل رقم فیش‌های حقوقی که بر علیه دولت سناریوسازی شد، چند درصد 3 هزار میلیارد و 9 هزار میلیاردی است که از جیب مردم دزدی کردند و متواری شدند؟ چرا آقایان آن زمان عتاب و خطاب نمی‌کردند و از لهیب آتش جهنم برای این حرام خواری‌ها چیزی نمی‌گفتند؟ حداقل انتظار اینست که خطیب جمعه نقاط ضعف و قوت هر دو را ببیند و بگوید.
در پایان باید گفت: درست است که حاضرین در محل اقامه نماز جمعه درصد کمی از جمعیت تهران بودند ولی باید توجه داشت این سخنان بطور زنده برای همه مردم کشور و لاجرم رسانه‌های بیگانه و دشمنان نیز پخش می‌شود. آیا اینگونه سخن گفتن تضعیف نظام جمهوری اسلامی نیست؟!
احمد حسینی
