بی‌بی‌سی، بوق تبلیغاتی تروریست‌ها

بی‌بی‌سی، بوق تبلیغاتی تروریست‌ها 8 تیر-95
برانگیختگی وبرآشفتگی وافسار پاره کردن گزارشگر روزی نامه جمهوری اسلامی علیه شبکه خبرپراکنی بی بی سی د ولت فخیمه انگلیس که چرا اشاره ای به واقعیت اعزام اجباری افغان های مهاجر مقیم ایران به سوریه  کرده است. جرم بی بی سی این است که چرا نامه ی مخالفان سوری به رئیس جمهور افغانستان را پخش کرده است که درخواست  ممانعت کردن مهاجران افغانی مقیم ایران از سوی پاسداران به سوریه از سوری رئیس جمهور افغانستان کرده اند . زیرا افغانی های اعزامی به سوریه همدوش پاسداران درکشتن مردم سوری نقش ایفا می کنند؟

تلویزیون دولتی انگلیس این روزها با جوسازی رسانه‌ای پیرامون حضور مدافعین افغانی حرم در سوریه، عملاً به بوق تبلیغاتی جبهه تروریستی در این کشور و منطقه تبدیل شده است. بی‌بی سی مدعی است که تروریست‌های میانه‌رو در سوریه طی نامه‌ای خطاب به اشرف غنی رئیس‌جمهور افغانستان خواستار جلوگیری از اعزام مدافعین افغانی حرم به سوریه شده‌اند!
با مروری بر اخبار دریافتی از تحولات میدانی در سوریه، به رمز و راز این قبیل جوسازی‌های بوق تبلیغاتی انگلیس بهتر می‌توان پی برد. مسئله اینست که تروریست‌ها و حامیان آنها از جمله انگلیس تاکنون چنین ضربات مهلکی را دریافت نکرده بودند و شیرازه کار تروریستی آنها هرگز تا این اندازه از هم نپاشیده بود.
اصل ماجراهای تروریستی منطقه و عضوگیری تروریست‌ها از 85 کشور عملاً دست پخت کمیته 4 جانبه به ریاست تونی بلر نخست‌وزیر بدنام و اسبق انگلیس است که ارتجاع عرب و سازمان‌های جاسوسی آمریکا، انگلیس و فرانسه را برای نقش آفرینی در فجایع منطقه وارد صحنه کرد و به بحران کنونی دامن زد.
شکست و ناکامی امروز تروریست‌ها در واقع شکست بلکه مرگ سیاسی «تونی بلر» و ناکامی استراتژیک شبکه‌های جاسوسی غرب محسوب می‌شود که در میدان عمل فاقد کارآئی لازم و مورد انتظارشان برای هدایت تروریست‌ها در جنگ صلیبی جدید با هزینه رژیم‌های ارتجاع عرب منطقه هستند. این ضربات دردناک، در محاسبات محور غربی – عبری – عربی کاملاً غیرمنتظره و برای تمامی آنها مایوس‌کننده بود. اکنون در مرحله آسیب شناسی این پدیده، حامیان تروریست‌ها با تلخکامی احساس می‌کنند خوش باوری‌ها و ساده اندیشی‌های زیادی داشته‌اند و در نتیجه هرگز تصور نمی‌کردند که تلاش‌های فشرده و رایزنی‌های سازمان‌یافته در تشکیل،‌ هدایت و حمایت تروریست‌های جمع‌آوری شده از 85 کشور، اینگونه عقیم و بی‌ثمر جلوه کند.
نقطه شروع این ناکامی‌ها به تفکیک تروریست‌ها به خوب و بد، باز می‌گردد که غرب ریاکارانه به اقبال تروریست‌هائی دل بسته بود که قدری کمتر آدم کشی کنند و با شعارهای ملایم‌تر به اقدامات تروریستی دست بزنند تا بلکه بتوانند کسی را فریب دهند. اما اوضاع به کلی از اختیار آنان خارج شد و آنچنان فجایعی به بار آمد که اردوغان همدست منطقه‌ای محور غربی – عبری عربی با دریافت ضربات مرگبار همین تروریست‌های خوب و میانه رو در خاک ترکیه فریاد کشید: تروریست خوب و بد معنی ندارد، همه آنها خبیث و جنایتکارند. اکنون ترکیه بیش از دیگران از بابت همدستی با تروریست‌ها احساس ناکامی و شکست و درماندگی می‌کند ولی همچنان به این بازی رسوا ادامه می‌دهد.
بوق تبلیغاتی انگلیس هم وظیفه دارد که بر شکست مستمر حامیان تروریسم در منطقه سرپوش بگذارد و با طرح مسائل حاشیه‌ای، افکار عمومی را به سمت و سوی دیگری منحرف سازد اما علیرغم تجربیات چندین دهه تبلیغات عوام‌فریبانه، به موضوعی مضحک متوسل شده که رسوائی لندن و دستگاه تبلیغاتی آنرا آشکارتر می‌سازد.
جای تعجب است انگلیس به عنوان همدست تروریست‌ها موضوع عضوگیری تروریست‌های وحشی از 85 کشور را نادیده می‌گیرد ولی از غیرت دلاوران افغانی در همراهی با نیروهای مقاومت منطقه به قدری برآشفته شده که علیه آن به عربده‌کشی پرداخته و با جوسازی‌های حقارت آمیز رسانه‌ای، سعی دارد مسئله را وارونه جلوه دهد که البته بسیار ناتوان است و به نتایج معکوسی دست یافته است. واقعیت اینست که بی‌بی سی و سایر رسانه‌های انگلیسی به عنوان «رسانه‌های حامی تروریسم» در جهان شناخته شده و عموماً رپرتاژ آگهی‌های فراوانی را برای عادی سازی فعالیت‌های تروریستی آنها منتشر می‌کند که دقیقاً بیانگر همدستی و همراهی بی‌بی سی با شبکه‌های تروریستی در منطقه است. «بی بی‌سی» از معدود بوق‌های تبلیغاتی در جهان است که علیرغم خواسته صریح سازمان ملل مبنی بر عدم اطلاق نام «دولت اسلامی» به تروریست‌های داعش، همچنان در بسته‌های خبری خود از این تروریست‌های وحشی و خون آشام به عنوان «عوامل دولت اسلامی» یاد می‌کند تا بلکه از طریق «اسلام هراسی» به اهداف شوم خود نزدیک شود. انگلیس این بار هم از تلاش‌های ضدانسانی خود نتایج معکوسی می‌گیرد چرا که وقتی در اوج یکه تازی تروریست‌ها در منطقه راه به جائی نبرد، اکنون در اوج خفت و خواری همان تروریست‌ها، ‌چه شانس و امیدی ممکن است داشته باشد؟