سرمقاله : روزی نامه ی جمهوری "رسانه اعتدال "

روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی  یکشنبه 9 خرداد ماه سال 1395
سرمقاله : روزی نامه ی جمهوری "رسانه اعتدال "
خانه خرس وبادیه مس ! مگر دررژیم وارونه ی ولایت فقیه واژه های ادعایی همچون اصلاح طلب و اعتدال ومیانه رو معنی ومفهوم دارد که به مناسبت سی وهفتم سالگرذ تأسیس روزی نامه ی جمهوری اسلامی که ارگان تبلیغاتی حزب چماقداران جمهوری اسلامی منحل شده  بوده است ادعای رسانه اعتدال شود. درصورتیکه  مدعی قلمزن در زمینه تعامل مسئولین با رسانه‌ها یادآور شده است  این مشکل  اختصاص به دولت کنونی ندارد. این مشکلی است که رسانه‌ها تقریباً با تمام دولت‌ها داشتند و البته دولت‌ها نیز همواره قول‌های مساعد برای برطرف کردن مشکلات و تعامل شایسته با رسانه‌ها داده‌اند ولی در عمل هرگز چنین اتفاقی نیتفاده است. قطعاً خلف وعده مسئولین موجب نمی‌شود رسانه‌ها از رسالت خود روی گردان شوند اما این انتظار از مسئولین نیز وجود دارد که در طراز نظام جمهوری اسلامی عمل نمایند و در گفتار و عمل برای همگان الگو باشند. طبیعی است که تعامل مسئولان با رسانه‌ها و باز بودن دست اصحاب رسانه برای انجام وظایف خود، نقش عمده‌ای در انجام صحیح وظایف آنها و اعتدالی ماندن رسانه‌ها دارد. آخر مگر در 37 سال گذشته با وجود رهبرولی انتصابی  فقیه همکاره که آشکارا قانون شکنی می کند ضابطه و قانون وجود یااعتبار دارد که درمورد رسانه ها رعایت شود وخطوط ترسیم شده سانسور اعمال نشود؟

امروز، نهم خرداد، سالروز انتشار روزنامه جمهوری اسلامی است. اکنون که این روزنامه وارد سی و هشتمین سال انتشار می‌شود، کارنامه سی و هفت ساله آن سند گویائی است که نشان می‌دهد یک رسانه می‌تواند در عین حال که به رسالت اطلاع رسانی و نقد سیاست‌ها می‌پردازد، انصاف را هم رعایت کند و از چارچوب ادب و حفظ حرمت‌ها خارج نشود. حرکت در این چارچوب، تفسیر عملی اعتدال رسانه‌ای است.
ادعا نمی‌کنیم روزنامه جمهوری اسلامی تنها رسانه‌ایست که در مسیر اعتدال حرکت می‌کند، قطعاً روزنامه‌های دیگری هم هستند که با خط مشی اعتدالی منتشر می‌شوند، ولی این نکته را مورد تاکید قرار می‌دهیم که رسانه‌ها باید همواره شاغول اعتدال جامعه باشند. این آرمان درصورتی محقق خواهد شد که اصحاب رسانه در عین حال که تفکرات و سلائق گوناگون دارند، پاسداری از منافع ملی، ارزش‌ها، اصول و آرمان‌های انقلابی را وجهه همت خود قرار دهند. این وجه مشترک است که هویت رسانه‌ها را حفظ می‌کند و آنها را به شاغول اعتدال جامعه تبدیل می‌نماید.
خوشبختانه جامعه انقلابی ایران،‌ علیرغم تلاطم‌های زیادی که در اثر توطئه‌های ضدانقلاب داخلی، فشارهای خارجی و جنگ تحمیلی پیش آمد، توانست ثبات خود را حفظ کند و اکنون ایران باثبات‌ترین کشور منطقه محسوب می‌شود. این ثبات، تا حدودی مرهون کارکرد رسانه‌های داخلی نیز هست. انصاف اینست که در 37 سال گذشته، رسانه‌های مکتوب با رعایت شرافت رسانه‌ای سهم عمده‌ای در پیشبرد اهداف نظام جمهوری اسلامی و تثبیت آرمان‌های انقلابی داشتند و توانستند به ثبات و امنیت کشور کمک شایانی نمایند. درست است که ایرادها و اشکالاتی نیز وجود داشته و دارد ولی آنچه مهم است و باید معیار ارزیابی قرار گیرد جمع بندی عملکرد رسانه هاست که از معدل قابل قبولی برخوردار است. طبعاً در موارد نادری که مشکلات در کار رسانه‌ها وجود دارد، اعمال قانون بهترین راه برای رفع اشکالات است.
رفتار حاکمیت با رسانه‌ها نیز از دو منظر قابل ارزیابی است. منظر اول، رعایت دقیق قانون در زمینه کمک به رسانه‌های مکتوب برای ادامه انتشار است. گرانی اقلام چاپ، رقابت تنگاتنگ رسانه‌های مجازی با رسانه‌های مکتوب و شرایط نامساعد اقتصادی موجب شده‌اند رسانه‌های مکتوب به صورت جدی دچار مشکلات بی‌سابقه‌ای شوند. در چنین شرایطی است که همراهی دولت می‌تواند رسانه‌های مکتوب را از تنگنای موجود نجات دهد. متاسفانه مسئولان دولتی برای انجام این همکاری همت و اراده کافی نشان نمی‌دهند و رسانه‌های مکتوب را در گرداب مشکلات رها کرده‌اند. واقعیت اینست که رسانه‌های مکتوب همواره بازوی توانای نظام برای مقابله با مشکلات و پیشبرد اهداف هستند و به همین جهت این حق را بر گردن مسئولین دارند که در زمان‌های لازم به یاری آنها بشتابند.
مشکلات رسانه‌های مکتوب، اختصاص به ایران ندارد. حتی در بسیاری از کشورها این مشکلات به تعطیلی بعضی روزنامه‌ها منجر شده است. چنین سرنوشتی زیبنده مطبوعات ایران نیست. در عصر نظام جمهوری اسلامی، که رسانه‌های مکتوب بیشترین همراهی را برای تحقق آرمان‌های آن به عمل آورده‌اند، شایسته نیست این بازوان توانا از یاری مسئولین برخوردار نشوند و بودجه‌ای که باید به آنها تعلق گیرد صرف امور حاشیه‌ای شود.
منظر دوم، نشان دادن سعه صدر نسبت به انتقادها و پاسخ دادن به سئوالات رسانه‌ها در زمینه‌های مختلف است. این واقعیت را نمی‌توان انکار کرد که مسئولان در برابر انتقادها ظرفیت مناسبی از خود نشان نمی‌دهند و حتی در پاره‌ای موارد خود را از هر عیب و ایرادی مصون می‌دانند. روشن است که این، یک نگاه واقع بینانه نیست و اصولاً در نظام جمهوری اسلامی هر مسئولی باید خود را همواره در معرض نقد قرار دهد زیرا در اسلام، ریاست و مسئولیت، با خدمت و پاسخگوئی همراه است و هیچکس نمی‌تواند خود را از دایره «رئیس القوم خادمهم» خارج بداند. پاسخ دادن به سئوالات خبرنگاران نیز از حقوقی است که رسانه‌ها برگردن مسئولین دادند. این حق نیز متاسفانه در موارد زیادی رعایت نمی‌شود و به همین جهت، رسانه‌ها نمی‌توانند به درستی و آنگونه که اقتضای کار آنهاست به وظایف اطلاع رسانی عمل کنند. خوشبختانه این بخش از مطالبات رسانه‌ها هزینه‌ای برای مسئولین ندارد و آنها صرفاً با اندکی انعطاف نشان دادن می‌توانند این خواسته را برآورده کنند و برای تعامل با رسانه‌ها گام‌های اساسی بردارند.
آنچه در زمینه تعامل مسئولین با رسانه‌ها یادآور شدیم، اختصاص به دولت کنونی ندارد. این مشکلی است که رسانه‌ها تقریباً با تمام دولت‌ها داشتند و البته دولت‌ها نیز همواره قول‌های مساعد برای برطرف کردن مشکلات و تعامل شایسته با رسانه‌ها داده‌اند ولی در عمل هرگز چنین اتفاقی نیتفاده است. قطعاً خلف وعده مسئولین موجب نمی‌شود رسانه‌ها از رسالت خود روی گردان شوند اما این انتظار از مسئولین نیز وجود دارد که در طراز نظام جمهوری اسلامی عمل نمایند و در گفتار و عمل برای همگان الگو باشند. طبیعی است که تعامل مسئولان با رسانه‌ها و باز بودن دست اصحاب رسانه برای انجام وظایف خود، نقش عمده‌ای در انجام صحیح وظایف آنها و اعتدالی ماندن رسانه‌ها دارد.
روزنامه جمهوری اسلامی در عین حال که در مشکلات، با سایر رسانه‌های مکتوب وجه اشتراک دارد هرگز این مشکلات را به مانعی برای خارج شدن از مسیر اعتدال و همراهی با نظام جمهوری اسلامی تلقی نکرده و همواره دست و پنجه نرم کردن با ناملایمات و تلاش برای برطرف ساختن موانع را بر هر گزینه دیگری ترجیح داده است. کارنامه 37 سال گذشته این روزنامه گواه روشن این مدعاست و اکنون که وارد سی و هشتمین سال انتشار شده همچنان بر همین خط مشی تاکید دارد.
در 37 سال گذشته روزنامه جمهوری اسلامی همکاران پرتلاش، صمیمی و پرافتخاری را تقدیم اسلام و انقلاب به ویژه در صحنه‌های مبارزه با نفاق و در عرصه دفاع مقدس کرده است. همکاران دیگری نیز بازنشسته شدند یا به لقاء‌الله پیوستند و یا بنابه ضرورت و نیاز در نهادها و ارگان‌های نظام مشغول خدمت شده‌اند. لازم می‌دانیم با استفاده از این فرصت، یاد همه آنها را گرامی بداریم و برای آنها سعادت دنیا و آخرت آرزو نمائیم.