يادداشت روز اوین نامه ی کیهان "مشهدي عبدالله قصد سوئي نداشت!"

اوین نامه ی کیهان شنبه 7 آذرماه سال 1394
يادداشت روز  اوین نامه ی کیهان "مشهدي عبدالله قصد سوئي نداشت!"
داستان تمسخر ۀمیز مشهدی عبد الله سربازجو شریعت نداری برایر یشخند گرفتن آژانس اتمی یا برجسته کردن مخالفت برجام دولت روحانی .

1- چند سال قبل در يکي از يادداشت هاي کيهان به اين ماجرا که در پي مي آيد، اشاره داشتيم و امروز با توجه به «دبه» آژانس بين المللي انرژي اتمي- که از قبل نيز قابل پيش بيني بود- تکرار آن را وصف الحال مي دانيم؛ «خدا رحمت کند مشهدي عبدالله را. در ميدان خراسان گاراژدار بود و اتوبوس ها و کاميون ها از گاراژش بار و مسافر مي گرفتند. او را در نوجواني ديده بودم، هنگامي که پيرمردي تقريبا از کار افتاده بود. داستاني که نقل مي کنم را از مرحوم پدرم شنيده ام که با مشهدي عبدالله رفيق مسجد و هيئت بود. آن روزها برخي از اتوبوس ها که قصد مسافرت به مشهد مقدس را داشتند به علت خرابي جاده ها و طولاني بودن راه يکي از افرادي که با راه و جاده آشنا بودند را، به عنوان بلد- راهنما- با خود مي بردند. مشهدي عبدالله از جمله اين بلدها بود که گاهي اوقات همراه رانندگان نابلد اتوبوس ها به مشهد مي رفت تا به قول خودش، هم به پابوس امام رضا عليه السلام رفته باشد و هم به زوار آقا خدمتي کرده باشد. آن روز، نزديک غروب آفتاب بود که اتوبوس با سلام و صلوات راهي مشهد شد. در حالي که مشهدي عبدالله را هم به عنوان بلد همراه خود داشت. نيمه هاي شب بود که اتوبوس به ميدان يک شهر رسيد و راننده، مشهدي عبدالله را که روي صندلي عقب اتوبوس به خواب عميقي رفته بود، بيدار کرد. مشهدي عبدالله نگاهي به ميدان انداخت و گفت اينجا گرمسار است و بعد از نشان دادن مسير بعدي دوباره به عقب اتوبوس رفت و خوابيد چند ساعت بعد، هوا گرگ وميش شده بود که اتوبوس به ميدان بعدي رسيد.

    اين ميدان، برخلاف ميدان گرمسار، خالي از رفت و آمد نبود. راننده پياده شد و از رهگذري پرسيد؛ اينجا کجاست؟ و جواب شنيد؛ ميدان خراسان! با تعجب پرسيد کدام ميدان خراسان؟ و رهگذر گفت: مگر چند تا ميدان خراسان داريم؟!... ميدان خراسان تهران! اين دفعه مشهدي عبدالله را که هنوز خواب بود، با ملامت بيدار کردند ولي ديگر کار از کار گذشته بود و راننده زير لب غرغر مي کرد؛ بعد از اون همه دنده صدمن يک غاز که عوض کرديم تازه رسيديم به جاي اولمون»!

    2- ديروز «يوکيا آمانو» مديرکل آژانس بين المللي انرژي اتمي که در جمع خبرنگاران در وين حاضر شده بود گفت: «آژانس عدم انحراف مواد هسته اي اعلام شده در ايران را براساس توافقنامه و پادمان هاي آژانس تاييد مي کند، اما، ما در موقعيتي نيستيم که درباره فقدان فعاليت ها و مواد هسته اي اعلام نشده در ايران، تضمين معتبر بدهيم و نتيجه گيري کنيم که همه مواد هسته اي ايران در مسير صلح آميز به کار گرفته مي شود»!

    براي کساني که چالش هسته اي 12 ساله ايران اسلامي با کشورهاي 5+1 - و پيش از آن با تروئيکاي اروپايي شامل انگليس، فرانسه و آلمان- را دنبال کرده اند، اين اظهارنظر مديرکل آژانس، کاملاآشناست! اظهارنظري که طي 12 سال گذشته بعد از هر دوره از بازرسي هاي آژانس، در گزارش نهايي تکرار شده است.
    ترجمه روان آنچه آمانو در مصاحبه اخير خود گفته است دقيقا- تاکيد مي شود دقيقا- اين است که پرونده هسته اي جمهوري اسلامي ايران هرگز بسته نخواهد شد و اين چالش، مادام که دولت آمريکا نفس مي کشد، از نفس نخواهد افتاد. چرا؟!... بخوانيد!

    3- آژانس مي گويد- و طي 12 سال گذشته بارها تکرار کرده است- که در فعاليت ها و مواد هسته اي اعلام شده جمهوري اسلامي ايران هيچگونه انحرافي-DIVERSION- به سوي توليد سلاح و فعاليت هاي غيرصلح آميز ديده نمي شود ولي آژانس نمي تواند صلح آميز بودن فعاليت هسته اي اين کشور را تاييد کند! چرا که شايد فعاليت ها و مواد هسته اي ديگري نيز در ايران وجود داشته باشد که اعلام نشده و آژانس از آن بي خبر است!

    در اين گزاره دقت کنيد. «فعاليت و موادهسته اي اعلام نشده»! اين، يعني «تعليق به محال» زيرا آژانس هميشه مي تواند ادعا کند در ايران فعاليت هاي هسته اي و موادي وجود دارد که اعلام نشده است! و اگر سوال شود که اين فعاليت ها و مواد در کدام نقطه وجود دارد؟! و چه نشانه و يا رد پايي از وجود آن در دست است؟ پاسخ اين خواهد بود که بعيد نيست وجود داشته باشد! اين اظهارنظر آژانس، مضحک ترين و غيرحقوقي ترين اظهارنظري است که فقط از يک ديوانه! و يا کسي که به هيچيک از قواعد و اصول عقلي و منطقي پايبند نيست، قابل انتظار است. در تمامي نظام هاي حقوقي جهان و از جمله در نظام حقوقي اسلام، يک اصل بديهي وجود دارد که ارائه دليل را برعهده مدعي مي گذارد. «البيّنهًُْ علي المدعي» توضيح آن که اگر - في المثل - کسي ادعا کند فلان شخص مبلغي به او بدهکار است و يا فلان جرم و خطا را عليه وي مرتکب شده است، بايد براي اثبات ادعاي خود دليل بياورد و نه آن که قاضي از متهم براي نفي نظر شاکي دليل و بينه بخواهد.
    رهبرمعظم انقلاب در ديدار با مسئولان نظام- 94/4/2- به اين اظهارنظر آژانس اشاره کرده و مي فرمايند؛

    «اين که بگويند: آژانس بايد بيايد اطمينان پيدا کند که -هيچگونه- فعاليت هسته اي- اعلام نشده- در کشور نيست، يک حرف غيرمعقولي است، خب! چه جور مي شود اطمينان پيدا کند؟ اصلااطمينان پيدا کردن يعني چه؟ مگر تک تک خانه ها و وجب به وجب سرزمين و کشور را اينها بگردند! چه جوري مي شود اطمينان پيدا کرد؟ موکول کردن به اين مسئله، نه منطقي است و نه عادلانه».

    در دوران دانشجويي همراه با تعدادي از دوستان، مقابل دانشگاه تهران با مرد ميانسالي که حلقه اي چند نفره تشکيل داده و تبليغ وهابيت مي کرد روبرو شديم، ضمن بحث از کافي بودن قرآن (حسبنا کتاب الله) سخن گفت و اين که با وجود قرآن ديگر نيازي به امامت نيست! از ايشان پرسيديم؛ آيا نماز مي خواني؟ پاسخ او قاطع و مثبت بود! پرسيديم نماز صبح را چند رکعت مي خواني؟ پاسخ داد 2 رکعت، پرسيديم در کجاي قرآن آمده است که نماز صبح 2 رکعت است؟ گفت تعداد رکعت هاي نمازصبح در کلام خدا آمده است! آن روزها بسياري از بروبچه هاي مذهبي، يک جلد قرآن جيبي با ترجمه معزي را همراه داشتند. قرآن را به وي داده و پرسيديم، نشان بده کجاي آن آمده است نماز صبح 2 رکعت است. قرآن را به ما برگرداند و گفت؛ شما نشان بدهيد که کجاي آن نيامده است؟!
    4- اظهارنظر مضحک آمانو که پيش از اين نيز با همين عبارات و ادبيات بارها تکرار شده است، به وضوح حاکي از آن است که برخلاف خوشبيني مفرط دولتمردان محترم، قرار نيست پرونده هسته اي ايران بسته شود، چرا که در برجام شرط بسته شدن پرونده هسته اي کشورمان به گزارش مديرکل آژانس و اعلام پايان پرونده مربوط به موضوعات حال و گذشته - PMD - موکول شده است و اظهارنظر آمانو اين نقطه پايان را تعليق به محال مي کند! توضيح آن که به قول حضرت آقا، «آژانس براي تامين نظر مضحک و غيرقانوني خود بايد تک تک خانه ها و وجب به وجب ايران اسلامي را جست وجو کند» و تازه پس از انجام اين جست وجو که دستکم چند صد سال به درازا خواهد کشيد، مي تواند ادعا کند، از کجا معلوم در نقطه اي که مثلا150 سال قبل بررسي و بازرسي کرده و چيزي نيافته ايم، طي 150 سال گذشته فعاليت هسته اي جديدي صورت نگرفته و مواد هسته اي تازه اي که اعلام نکرده ايد، کارسازي نشده باشد!

    5- آن روز -14 فروردين ماه 94- بعد از اعلام توافق وين و مراجعه به متن اين توافقنامه که روي سايت هاي حريف آمده بود، در توصيف آنچه داده و آنچه گرفته ايم، اعلام کرده بوديم «در يک کلمه بايد گفت اسب زين شده را داده ايم و افسار پاره تحويل گرفته ايم». اين توصيف با مخالفت آميخته به عصبانيت برخي از دولتمردان محترم روبرو شد که برجام را «بزرگترين دستاورد قرن»! «فتح الفتوح»! «تسليم قدرتهاي بزرگ در برابر ايران»! و... مي دانستند! دولت محترم، از ارسال برجام به مجلس در قالب لايحه خودداري کرد و بعد از تشکيل کميسيون ويژه بررسي برجام که ابتکار مجلس بود و اعضاي آن با راي نمايندگان انتخاب شده بودند نيز برخي از نمايندگان محترم مجلس بي توجه به گزارش پاياني اين کميسيون که با حضور 40 روزه تمامي صاحبنظران و کارشناسان - از جمله اعضاي سابق و کنوني تيم مذاکره کننده - تهيه شده بود، اجراي برجام را با تغييرات بسيار جزئي و کم اثر تصويب کردند! و اعضاي محترم شوراي عالي امنيت ملي نيز با اندک تفاوتي، مجوز اجراي برجام را صادر کردند.
    رهبر معظم انقلاب که پيش از آن، بارها بر غيرقابل اعتماد بودن و حيله گري آمريکا تاکيد ورزيده و بدبيني مستند خود به آژانس را اعلام کرده بودند، با ارسال نامه اي خطاب به رئيس جمهور محترم شرايط 9گانه اي را براي شروع کار ابلاغ فرمودند که اگر با دقت و قاطعيت مورد توجه قرار مي گرفت، امروزه با ادعاي مضحک آژانس روبرو نبوديم. در بند سوم از شرايط 9 گانه رهبري آمده بود «اقدامات مربوط به آنچه در دو بند بعدي آمده است (راکتور اراک و تبادل اورانيوم غني شده با کيک زرد) تنها هنگامي آغاز خواهد شد که آژانس، پايان پرونده موضوعات حال و گذشته - PMD - را اعلام نمايد». رهبر معظم انقلاب در بندهاي ديگر نامه خود بر تعهد کتبي رئيس جمهور آمريکا و اتحاديه اروپا و... نيز به عنوان شرايط الزامي در اجراي برجام تاکيد ورزيده بودند. اما مديرکل آژانس، که اجراي تعهدات طرف مقابل موکول به گزارش مثبت اوست، از هم اکنون اعلام مي کند «گزارشي که هفته بعد منتشر مي شود به نتيجه قطعي درباره موضوع فعاليت هسته اي گذشته ايران - PMD - نخواهد رسيد»! چرا؟! به اين علت که «ما در موقعيتي نيستيم که درباره فقدان فعاليت ها و مواد هسته اي اعلام نشده در ايران، تضمين معتبر بدهيم»!
    6- برادر عزيزمان آقاي دکتر عراقچي، معاون محترم وزير امور خارجه و عضو ارشد تيم مذاکره کننده کشورمان ضمن اعلام اين که «ما همه اقدامات لازم را انجام داده ايم» مي گويد «طرف هاي غربي، اعضاي شوراي حکام آژانس و آمانو کاملامي دانند بايد ميان پي. ام. دي و برجام يکي را انتخاب کنند» و تاکيد مي کند «اگر پي. ام. دي بسته نشود معنايش اين است که برجام پيش نخواهد رفت». برخورد مسئولانه آقاي دکتر عراقچي با اظهارات آمانو، قابل تقدير است ولي به «نوشداروي بعد از مرگ سهراب» شبيه تر است، چرا که بسياري از تعهدات خود را قبل از تضمين کافي انجام داده ايم، سانتريفيوژهايي که جمع آوري و از رده خارج کرده ايم، حاصل زحمات 10 ساله دانشمندان و متخصصان هسته اي کشورمان بود که نصب مجدد آن با خسارت هاي فراوان همراه است و به آساني جمع آوري جعبه هاي ميوه در ميوه فروشي و چيدن دوباره آن در روز بعد نيست، 10 تن اورانيوم غني شده نيز درگذر بيش از 10 سال فراهم آمده است، رآکتور آب سنگين اراک هم شرايطي مشابه دارد و... بنابراين در صورت توقف اجراي برجام، امکانات فراواني را از دست داده ايم، بي آن که حريف چيزي را از دست داده باشد.
    و بالاخره، آيا هنوز هم مي توان به آمريکا و متحدانش اعتماد کرد و با افتخار از فرمول برجام براي حل و فصل مسائل منطقه سخن گفت؟!

    خدا، مشهدي عبدالله را رحمت کند که قصد سوئي نداشت و فقط خوابش برده بود، اما حريف، خود را به خواب زده و بعد از 12 سال دوباره به نقطه اول بازگشته است.
نويسنده: حسين شريعتمداري