وقتي روزنامه دولت سياست هاي نتانياهو را ماله كشي مي كند! 28 مرداد -94
روزنامه رسمي دولت با ماله کشي سياست هاي نتانياهو در موضوع هسته
اي و مخالفت شديد و ظاهري وي با توافق وين، مدعي شد کيهان گزارشي خلاف واقع در اين
باره منتشر کرده است.
سرويس سياسي-
تيتر يک يکشنبه هفته جاري روزنامه کيهان گزارشي بود با عنوان « مخالفت نتانياهو با توافق وين براي تشويق ايران به پذيرش آن است». استناد اين مطلب به مقاله اي به قلم «آرون ديويد ميلر» کارشناس ارشد موسسه «وودرو ويلسون» است که در نشريه الگماينر ( نشريه اي آمريکايي- صهيونيستي) منتشر شده بود.
ديويد ميلر در مقاله خود بر اين اعتقاد است که نتانياهو براي توافق هسته اي بايد جايزه نوبل بگيرد چرا که جاروجنجال نتانياهو و مخالفت شديد وي نسبت به توافق وين در واقع سرمايه اصلي و دليل لازم براي پذيرش اين توافق در ايران است چرا که اين منطق شکل مي گيرد که حتما اين توافقي خوب است که نتانياهو را چنين برآشفته است!
روزنامه ايران به عنوان ارگان رسمي دولت فرداي انتشار اين گزارش، در سرمقاله خود با عنوان « دستان گشوده براي تحريف» به کيهان حمله ور شد و اين روزنامه را به تحريف متهم کرد. در سرمقاله روزنامه ايران چنين آمده که گزاره منتشر شده در کيهان نوعي خبرسازي است و صحت و سقم ندارد و در هيچ جاي متن «ديويد ميلر» يافتني نيست.
گويا گردانندگان روزنامه ايران متن کامل مقاله «ديويد ميلر» را مشاهده نکرده يا نخواسته اند مشاهده کنند چرا که در پاراگراف سوم از انتهاي اين مقاله به وضوح مطلب مورد اشاره در کيهان قابل رصد است.
اين در حالي است که گزارش کيهان مستند به مطلب نشريه الگماينر (منتشر شده در 14 آگوست/ 23 مرداد) است. اندکي دقت و تحقيق نشان مي دهد آنچه در گزارش کيهان آمده تنها گوشه اي از واقعيت است چرا که اصل اين مطلب دو روز پيش از آن (21مرداد) در نشريه معروف فارين پاليسي منتشر شده و ديويد ميلر از اهداف واقعي جنجال نتانياهو پرده برمي دارد.
ديويد ميلر در مقاله خود در فارين پاليسي با عنوان « بايد به بي بي ( بنيامين نتانياهو) جايزه نوبل بدهيد» اينگونه مي نويسد:
«انتقاد شديد وي (نتانياهو) از توافقنامه موقت هسته اي ايران که نوامبر 2013 حاصل شد (وي اين توافقنامه را اشتباهي تاريخي خواند)، بيانيه لوزان که آوريل 2015 صادر شد( و به گفته نتانياهو بقاي اسرائيل را تهديد مي کرد) و برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) که ماه ژوئيه به دست آمد ( و نتانياهو آن را اشتباهي با وسعت تاريخي توصيف کرد)، بدون ترديد باعث شد مذاکره کنندگان هسته اي ايران با اين استدلال که « اگر اسرائيل تا اين حد با اين توافق مخالف است، حتماً اين توافق خوبي است»، راحت تر بتوانند تندروهاي ايراني را متقاعد به حمايت از اين توافقنامه کنند.
اين دقيقاً همان استدلالي است که ما همواره در مذاکرات گذشته بين اسرائيل و فلسطيني ها تلاش کرديم از آن براي متقاعد کردن اعراب درباره مواضع آمريکا استفاده کنيم.
به خوبي مي توان تصور کرد اگر اسرائيل روند مذاکرات هسته اي را تاييد يا از هر گونه توافقنامه به دست آمده استقبال مي کرد، واکنش سپاه پاسداران انقلاب اسلامي و تندروها در مجلس شوراي اسلامي چه بود.»
در پايان آدرس اينترنتي مقاله ديويد ميلر در فارين پاليسي و بازنشر آن در الگماينر براي رجوع خوانندگان محترم روزنامه ارائه مي شود:
http://foreignpolicy.com/2015/08/12/netanyahu-iran-nuclear-obama
http://www.algemeiner.com/2015/08/14/mideast-expert-after-iran-deal-netanyahu-should-be-considered-for-nobel-prize/#
سرويس سياسي-
تيتر يک يکشنبه هفته جاري روزنامه کيهان گزارشي بود با عنوان « مخالفت نتانياهو با توافق وين براي تشويق ايران به پذيرش آن است». استناد اين مطلب به مقاله اي به قلم «آرون ديويد ميلر» کارشناس ارشد موسسه «وودرو ويلسون» است که در نشريه الگماينر ( نشريه اي آمريکايي- صهيونيستي) منتشر شده بود.
ديويد ميلر در مقاله خود بر اين اعتقاد است که نتانياهو براي توافق هسته اي بايد جايزه نوبل بگيرد چرا که جاروجنجال نتانياهو و مخالفت شديد وي نسبت به توافق وين در واقع سرمايه اصلي و دليل لازم براي پذيرش اين توافق در ايران است چرا که اين منطق شکل مي گيرد که حتما اين توافقي خوب است که نتانياهو را چنين برآشفته است!
روزنامه ايران به عنوان ارگان رسمي دولت فرداي انتشار اين گزارش، در سرمقاله خود با عنوان « دستان گشوده براي تحريف» به کيهان حمله ور شد و اين روزنامه را به تحريف متهم کرد. در سرمقاله روزنامه ايران چنين آمده که گزاره منتشر شده در کيهان نوعي خبرسازي است و صحت و سقم ندارد و در هيچ جاي متن «ديويد ميلر» يافتني نيست.
گويا گردانندگان روزنامه ايران متن کامل مقاله «ديويد ميلر» را مشاهده نکرده يا نخواسته اند مشاهده کنند چرا که در پاراگراف سوم از انتهاي اين مقاله به وضوح مطلب مورد اشاره در کيهان قابل رصد است.
اين در حالي است که گزارش کيهان مستند به مطلب نشريه الگماينر (منتشر شده در 14 آگوست/ 23 مرداد) است. اندکي دقت و تحقيق نشان مي دهد آنچه در گزارش کيهان آمده تنها گوشه اي از واقعيت است چرا که اصل اين مطلب دو روز پيش از آن (21مرداد) در نشريه معروف فارين پاليسي منتشر شده و ديويد ميلر از اهداف واقعي جنجال نتانياهو پرده برمي دارد.
ديويد ميلر در مقاله خود در فارين پاليسي با عنوان « بايد به بي بي ( بنيامين نتانياهو) جايزه نوبل بدهيد» اينگونه مي نويسد:
«انتقاد شديد وي (نتانياهو) از توافقنامه موقت هسته اي ايران که نوامبر 2013 حاصل شد (وي اين توافقنامه را اشتباهي تاريخي خواند)، بيانيه لوزان که آوريل 2015 صادر شد( و به گفته نتانياهو بقاي اسرائيل را تهديد مي کرد) و برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) که ماه ژوئيه به دست آمد ( و نتانياهو آن را اشتباهي با وسعت تاريخي توصيف کرد)، بدون ترديد باعث شد مذاکره کنندگان هسته اي ايران با اين استدلال که « اگر اسرائيل تا اين حد با اين توافق مخالف است، حتماً اين توافق خوبي است»، راحت تر بتوانند تندروهاي ايراني را متقاعد به حمايت از اين توافقنامه کنند.
اين دقيقاً همان استدلالي است که ما همواره در مذاکرات گذشته بين اسرائيل و فلسطيني ها تلاش کرديم از آن براي متقاعد کردن اعراب درباره مواضع آمريکا استفاده کنيم.
به خوبي مي توان تصور کرد اگر اسرائيل روند مذاکرات هسته اي را تاييد يا از هر گونه توافقنامه به دست آمده استقبال مي کرد، واکنش سپاه پاسداران انقلاب اسلامي و تندروها در مجلس شوراي اسلامي چه بود.»
در پايان آدرس اينترنتي مقاله ديويد ميلر در فارين پاليسي و بازنشر آن در الگماينر براي رجوع خوانندگان محترم روزنامه ارائه مي شود:
http://foreignpolicy.com/2015/08/12/netanyahu-iran-nuclear-obama
http://www.algemeiner.com/2015/08/14/mideast-expert-after-iran-deal-netanyahu-should-be-considered-for-nobel-prize/#
