پيچيده سازي برجام براي طفره از بررسي مجلس! 1 شهریور -94
36 سال سیاست مردم
سرکار گذاشتن یا انحراف اذهان عمومی بااشغال سفارت آمریکا و شعار مرگ برآمریکا
وشیطان بزرگ سازی ادامه داشته است .مکمل این ترفند بیش از 2سال است که شیپور ازدر
گشادش گشوده شده است. زیرا که سیاست مذاکرهو توافق هسته ای دنبال شده است تا اینکه ماربازی
زیرچتر پیچیده سازی برجام برای طفره ازبررسی مجلس ارتجاع بازارمکاره روی میز
گذاشته شده است .درحالیکه همچون 37 سال پیگیری مطالبات مردم ودفاع از منافع ملی
ایران محلی از اعراب ندارد .
وزير خارجه مي گويد برجام، توافق بين المللي نيست که نياز به
تصويب مجلس داشته باشد.
محمدجواد ظريف در مصاحبه با سايت الف گفته است: من معتقد هستم برجام يک توافق بين المللي نيست که نياز به تصويب مجلس داشته باشد. به عنوان يک فردي که چند وقتي حقوق درس داده است عرض مي کنم که «برجام» در واقع نحوه مديريت تعدادي از قطعنامه هاي شوراي امنيت است که توسط يک قطعنامه ديگر، قطعنامه هاي قبلي را لغو کرده و نشان مي دهد که الان بايد چه کاري صورت گيرد.
وي مي افزايد: برجام در واقع همان طور که اسمش مشخص است، برنامه جامع اقدام مشترک است به اين دليل که شما تعدادي قطعنامه داريد که حالامي خواهيد آنها را کنار بگذاريد، چگونه؟ به اين روش که يک قطعنامه جديد آمده که بسياري از قبلي ها را کنار گذاشته است و يک قسمتي از اين روش ها که در برجام آمده مورد توافق هست و خود قطعنامه هم که خارج از اين توافق است. ولي روشي است که اين توافق را اجرايي مي کند. لذا از نظر حقوقي يک توافق نيست. به همين دليل است که همين دوستاني که مي گويند اين توافق بين المللي است، همان ها مي گويند چرا اين ترجمه فارسي ندارد! اول فرض کرده اند که اين يک توافق بين المللي است. بله شما وقتي که يک معاهده دوجانبه داريد يک نسخه فارسي و يک نسخه به زبان ديگر داريد اما اين که آن گونه نبوده. اين يک معاهده نبوده که شما يک نسخه فارسي و يک نسخه انگليسي داشته باشيد. اين برنامه اي بوده که شما با شش کشور خارجي ديگر نشستيد و به تفاهم رسيديد مشکلي که در اجراي تعهدات قبلي شما به عنوان عضو سازمان ملل متحد و عضو ان پي تي وجود داشته (که ما آن مشکلات را غيرقانوني و نامشروع مي دانيم) در قالب يک چارچوب حل کنيم. اين چارچوب در واقع چارچوبي است براي حل مشکلات گذشته و يک توافقنامه بين المللي نيست که نياز به تصويب مجلس داشته باشد.
ظريف همچنين در پاسخ اين سوال که «اگر درباره وضعيت موشک هاي بالستيک و آزمايش هاي موشکي در برجام و قطعنامه بفرماييد و اين که اگر ايران بخواهد موشک هاي بالستيک را آزمايش کند امکان دارد با بهانه جويي هاي غربي ها مواجه شود؟ گفت: بسياري از اين حرف ها با مزه است! موشک هاي بالستيک مگر تازه ابداع شده است؟ قطعنامه 1929 در بند 9 را برويد بخوانيد در مورد موشک بالستيک چه مي گويد و همچنين ماده 3 نامه ضميمه در مورد اعضاي دائم موشک هاي بالستيک را بخوانيد. در قطعنامه 1929 تحت فصل هفت، با عبارت فصل هفتي، آمده: «ايران نبايد هيچ موشک بالستيک که قابليت حمل سلاح هسته اي داشته باشد طراحي يا آزمايش بکند»؛ اما در اينجا که اولاً خود قطعنامه تحت تاثير فصل هفت نيست و عباراتي هم که مي گويد از ايران خواسته مي شود نه ايران بايد و عبارات الزام آور بکار نمي برد.
اين اظهارات در حالي است که مقامات وزارت خارجه بارها تصريح کرده اند که ضمن صدور بيانيه، بر عدم اجراي قطعنامه 2231 (جمع بندي 6 قطعنامه قبلي) تاکيدکرده اند و در عين حال اکنون مي گويند برجام براي «نحوه مديريت تعدادي از قطعنامه هاي شوراي امنيت است» و «با آمدن قطعنامه جديد، قطعنامه هاي قبلي کنار گذاشته مي شود». به عبارت ديگر مسئله اين است که قطعنامه 2231 و برجام (به عنوان پيوست الف قطعنامه)، تعهداتي براي اجرا هست ياخير؟ روشن است که هم برجام و هم قطعنامه اي که طبق توافق در برجام، به تصويب رسيده، براي اجرا مي باشد و حاوي تعهدات مهمي براي کشورمان هست. بنابراين طبق اصل 77 قانون اساسي و استفساريه آن از شوراي نگهبان، هر توافق خارجي که متضمن تعهد براي کشور باشد، بايد در مجلس مورد بررسي و تصويب قرار گيرد.
درباره بند موشکي (بند 3 پيوست ب قطعنامه) نيز هر چند 2 تفسير وجود دارد، اما تعبيه عبارت «تا 8 سال» معلوم مي کند کدام تفسير درست است. منتقدان معتقدند که بند موشکي شامل هر نوع موشک دوربرد مي شود اما تيم مذاکره کننده مي گويند ممنوعيت پرتاب موشکي، صرفاً مربوط به موشک هاي طراحي شده براي نصب و پرتاب کلاهک هاي هسته اي مي باشد. اما آنچه نظر منتقدان را تاييد مي کند «ممنوعيت 8 ساله» است. روشن است که اگر موشک هاي طراحي شده براي حمل کلاهک هسته اي مد نظر بود، اين ممنوعيت دايمي بود و نه 8 ساله که پس از 8 سال مجاز باشد!
محمدجواد ظريف در مصاحبه با سايت الف گفته است: من معتقد هستم برجام يک توافق بين المللي نيست که نياز به تصويب مجلس داشته باشد. به عنوان يک فردي که چند وقتي حقوق درس داده است عرض مي کنم که «برجام» در واقع نحوه مديريت تعدادي از قطعنامه هاي شوراي امنيت است که توسط يک قطعنامه ديگر، قطعنامه هاي قبلي را لغو کرده و نشان مي دهد که الان بايد چه کاري صورت گيرد.
وي مي افزايد: برجام در واقع همان طور که اسمش مشخص است، برنامه جامع اقدام مشترک است به اين دليل که شما تعدادي قطعنامه داريد که حالامي خواهيد آنها را کنار بگذاريد، چگونه؟ به اين روش که يک قطعنامه جديد آمده که بسياري از قبلي ها را کنار گذاشته است و يک قسمتي از اين روش ها که در برجام آمده مورد توافق هست و خود قطعنامه هم که خارج از اين توافق است. ولي روشي است که اين توافق را اجرايي مي کند. لذا از نظر حقوقي يک توافق نيست. به همين دليل است که همين دوستاني که مي گويند اين توافق بين المللي است، همان ها مي گويند چرا اين ترجمه فارسي ندارد! اول فرض کرده اند که اين يک توافق بين المللي است. بله شما وقتي که يک معاهده دوجانبه داريد يک نسخه فارسي و يک نسخه به زبان ديگر داريد اما اين که آن گونه نبوده. اين يک معاهده نبوده که شما يک نسخه فارسي و يک نسخه انگليسي داشته باشيد. اين برنامه اي بوده که شما با شش کشور خارجي ديگر نشستيد و به تفاهم رسيديد مشکلي که در اجراي تعهدات قبلي شما به عنوان عضو سازمان ملل متحد و عضو ان پي تي وجود داشته (که ما آن مشکلات را غيرقانوني و نامشروع مي دانيم) در قالب يک چارچوب حل کنيم. اين چارچوب در واقع چارچوبي است براي حل مشکلات گذشته و يک توافقنامه بين المللي نيست که نياز به تصويب مجلس داشته باشد.
ظريف همچنين در پاسخ اين سوال که «اگر درباره وضعيت موشک هاي بالستيک و آزمايش هاي موشکي در برجام و قطعنامه بفرماييد و اين که اگر ايران بخواهد موشک هاي بالستيک را آزمايش کند امکان دارد با بهانه جويي هاي غربي ها مواجه شود؟ گفت: بسياري از اين حرف ها با مزه است! موشک هاي بالستيک مگر تازه ابداع شده است؟ قطعنامه 1929 در بند 9 را برويد بخوانيد در مورد موشک بالستيک چه مي گويد و همچنين ماده 3 نامه ضميمه در مورد اعضاي دائم موشک هاي بالستيک را بخوانيد. در قطعنامه 1929 تحت فصل هفت، با عبارت فصل هفتي، آمده: «ايران نبايد هيچ موشک بالستيک که قابليت حمل سلاح هسته اي داشته باشد طراحي يا آزمايش بکند»؛ اما در اينجا که اولاً خود قطعنامه تحت تاثير فصل هفت نيست و عباراتي هم که مي گويد از ايران خواسته مي شود نه ايران بايد و عبارات الزام آور بکار نمي برد.
اين اظهارات در حالي است که مقامات وزارت خارجه بارها تصريح کرده اند که ضمن صدور بيانيه، بر عدم اجراي قطعنامه 2231 (جمع بندي 6 قطعنامه قبلي) تاکيدکرده اند و در عين حال اکنون مي گويند برجام براي «نحوه مديريت تعدادي از قطعنامه هاي شوراي امنيت است» و «با آمدن قطعنامه جديد، قطعنامه هاي قبلي کنار گذاشته مي شود». به عبارت ديگر مسئله اين است که قطعنامه 2231 و برجام (به عنوان پيوست الف قطعنامه)، تعهداتي براي اجرا هست ياخير؟ روشن است که هم برجام و هم قطعنامه اي که طبق توافق در برجام، به تصويب رسيده، براي اجرا مي باشد و حاوي تعهدات مهمي براي کشورمان هست. بنابراين طبق اصل 77 قانون اساسي و استفساريه آن از شوراي نگهبان، هر توافق خارجي که متضمن تعهد براي کشور باشد، بايد در مجلس مورد بررسي و تصويب قرار گيرد.
درباره بند موشکي (بند 3 پيوست ب قطعنامه) نيز هر چند 2 تفسير وجود دارد، اما تعبيه عبارت «تا 8 سال» معلوم مي کند کدام تفسير درست است. منتقدان معتقدند که بند موشکي شامل هر نوع موشک دوربرد مي شود اما تيم مذاکره کننده مي گويند ممنوعيت پرتاب موشکي، صرفاً مربوط به موشک هاي طراحي شده براي نصب و پرتاب کلاهک هاي هسته اي مي باشد. اما آنچه نظر منتقدان را تاييد مي کند «ممنوعيت 8 ساله» است. روشن است که اگر موشک هاي طراحي شده براي حمل کلاهک هسته اي مد نظر بود، اين ممنوعيت دايمي بود و نه 8 ساله که پس از 8 سال مجاز باشد!
