خبر ويژه
خبرنگار بايد نقاد باشد يا زينت المجالس مقامات دولتي؟! 18 مرداد -94
خبرنگار بايد نقاد باشد يا زينت المجالس مقامات دولتي؟! 18 مرداد -94
چرامنتقد طلبکار فرافکن اوین نامه ی
کیهان در دو دوره ی 8 ساله ی احمدی نژاد مدعیعدالت محور و پاک ترین دولت تاریخ نه اینکه
نقاد نبود که مبلغ دولت های نهم ودهم احمدی نژادو منتقد مخالفان یا منتقدان دولت احمدی نژادبود؟
آيا مي
شود تعارفات مسئولان دولتي را در روز خبرنگار جدي گرفت حال آن که مطبوعات منتقد
تحت فشار دولت قرار دارند؟
سايت الف ضمن انتشار اين تحليل نوشت: تيتر روز 13 مرداد روزنامه کيهان دقيقاً هماني است که مي شود نوشته را آغاز کرد. جملات رئيس جمهور روحاني در مراسم تحليف و جمله معروف؛ «پناه مي برم به خدا از بستن دهان منتقدان». اتفاقي که بارها نقض آن در اين دولت اتفاق افتاد و بارها صداي منتقدان اين نقض به رکني از ارکان دولت نرسيد. و همه اين نقض وعده ها در حالي اتفاقي مي افتد که دولت يازدهم بيشتر از همه شعار «زنده باد مخالف من» سرداد. در حقيقت يکي از پررنگ ترين وعده هاي انتخاباتي اين دولت نرم شدن برخورد با منتقدين در عمل بود و در طول دو سال گذشته هم رئيس جمهور بارها و بارها گفت که از نقد استقبال مي کند.
16 دي 92 روزنامه يالثارات الحسين اولين قرباني اين عهدشکني دولت شد و توقيف شد. بسته شدن اين نشريه به اتهام توهين و افترا به دولت قطعاً خلاف وعده هاي روحاني در آزادي بيان مخالفين است.
مانند 9 دي با مديرمسئولي آقاي حميد رسايي که مشخصا مواضعي انتقادي نسبت به دولت آقاي روحاني دارد تاکنون سه بار به حکم توقيف دولت يازدهم دچار شده است. تمام اين توقيفات به استناد بند قانوني: «مصوبات شوراي عالي امنيت ملي براي مطبوعات لازم الاتباع است. در صورت تخلف، «دادگاه مي تواند» نشريه متخلف را موقتا تا دو ماه توقيف و پرونده را خارج از نوبت رسيدگي نمايد.» انجام شده و بعد از آخرين آنها در دوازده مرداد سال جاري آقاي رسايي در نامه اي خطاب به آقاي جنتي، وزير ارشاد مي نويسد «هفته نامه 9 دي دوبار پيش از اين در دولت يازدهم با استناد به اين بند، توقيف شد که هر دو بار در بررسي قضايي به دليل عدم کفايت مستندات، قرار منع تعقيب براي آن صادر و تبرئه شد».
در اين بين و بعد از توافق هسته اي که دولت اصرار دارد آن را پايان يافته و به عنوان بزرگترين وعده انتخاباتي محقق شده خود قلمداد کند، وعده انتخاباتي آزادي بيان منتقدين نقض مي شود و وطن امروز و کيهان به خاطر انتقاد از مذاکرات تذکر مي گيرند. برخورد دولت آقاي روحاني فقط با رسانه ها صورت نگرفته بلکه ادبيات تند وي نسبت به منتقدين براي اولين بار مردم را با نوع جديدي از انتقادگريزي دولت ها آشنا کرد. الفاظ بي سواد و بي شناسنامه و به جهنم آنقدر براي ادبيات سياسي اين کشور نامانوس بود که تا مدت ها راجع به آن صحبت و نقد و نوشته توليد شد. رئيس جمهور مي گويد که «دولت منتقدان و نقد سازنده و منصفانه را نعمت مي داند» اما به نظر مي رسد که بايد از رئيس جمهور خواست تا نمونه اي از نقد منصفانه را به عنوان الگو به تمام رسانه ها و افراد منتقد بدهد تا دقيقا مشخص شود که انتقاد از دولت بايد چگونه باشد که منجر به بسته شدن دهان منتقد نشود؛ هر چند امروز ارشاد در مراسم روز خبرنگار با اشاره به توقيف چندباره هفته نامه 9 دي و گلايه ضمني از دادگاه ويژه روحانيت براي تبرئه 9 دي صريحا اعلام کرد که بار ديگر در صورت اصرار بر تخلف، اين هفته نامه را به جاي توقيف لغو پروانه مي کند.
در پايان تحليل الف آمده است: روز خبرنگار، امسال هم رسيد و دوباره سيل پيامک ها و ايميل ها و خبرهاي تبريک به اين قشر رسانه اي به راه افتاد. در اين بين اما چند نفر اين جمله آقاي روحاني که «خبرنگاران وجدان زنده و ديدگان بيدار جامعه در مسير تعالي و بهروزي هستند»، اين جمله وزير کار که «دولت به دنبال نشاط بيشتر در مطبوعات است» و يا جمله وزير ارشاد که «مبارزه واقعي با فساد در سايه دسترسي آزاد به اطلاعات تحقق مي يابد» را جدي مي گيرند؟
سايت الف ضمن انتشار اين تحليل نوشت: تيتر روز 13 مرداد روزنامه کيهان دقيقاً هماني است که مي شود نوشته را آغاز کرد. جملات رئيس جمهور روحاني در مراسم تحليف و جمله معروف؛ «پناه مي برم به خدا از بستن دهان منتقدان». اتفاقي که بارها نقض آن در اين دولت اتفاق افتاد و بارها صداي منتقدان اين نقض به رکني از ارکان دولت نرسيد. و همه اين نقض وعده ها در حالي اتفاقي مي افتد که دولت يازدهم بيشتر از همه شعار «زنده باد مخالف من» سرداد. در حقيقت يکي از پررنگ ترين وعده هاي انتخاباتي اين دولت نرم شدن برخورد با منتقدين در عمل بود و در طول دو سال گذشته هم رئيس جمهور بارها و بارها گفت که از نقد استقبال مي کند.
16 دي 92 روزنامه يالثارات الحسين اولين قرباني اين عهدشکني دولت شد و توقيف شد. بسته شدن اين نشريه به اتهام توهين و افترا به دولت قطعاً خلاف وعده هاي روحاني در آزادي بيان مخالفين است.
مانند 9 دي با مديرمسئولي آقاي حميد رسايي که مشخصا مواضعي انتقادي نسبت به دولت آقاي روحاني دارد تاکنون سه بار به حکم توقيف دولت يازدهم دچار شده است. تمام اين توقيفات به استناد بند قانوني: «مصوبات شوراي عالي امنيت ملي براي مطبوعات لازم الاتباع است. در صورت تخلف، «دادگاه مي تواند» نشريه متخلف را موقتا تا دو ماه توقيف و پرونده را خارج از نوبت رسيدگي نمايد.» انجام شده و بعد از آخرين آنها در دوازده مرداد سال جاري آقاي رسايي در نامه اي خطاب به آقاي جنتي، وزير ارشاد مي نويسد «هفته نامه 9 دي دوبار پيش از اين در دولت يازدهم با استناد به اين بند، توقيف شد که هر دو بار در بررسي قضايي به دليل عدم کفايت مستندات، قرار منع تعقيب براي آن صادر و تبرئه شد».
در اين بين و بعد از توافق هسته اي که دولت اصرار دارد آن را پايان يافته و به عنوان بزرگترين وعده انتخاباتي محقق شده خود قلمداد کند، وعده انتخاباتي آزادي بيان منتقدين نقض مي شود و وطن امروز و کيهان به خاطر انتقاد از مذاکرات تذکر مي گيرند. برخورد دولت آقاي روحاني فقط با رسانه ها صورت نگرفته بلکه ادبيات تند وي نسبت به منتقدين براي اولين بار مردم را با نوع جديدي از انتقادگريزي دولت ها آشنا کرد. الفاظ بي سواد و بي شناسنامه و به جهنم آنقدر براي ادبيات سياسي اين کشور نامانوس بود که تا مدت ها راجع به آن صحبت و نقد و نوشته توليد شد. رئيس جمهور مي گويد که «دولت منتقدان و نقد سازنده و منصفانه را نعمت مي داند» اما به نظر مي رسد که بايد از رئيس جمهور خواست تا نمونه اي از نقد منصفانه را به عنوان الگو به تمام رسانه ها و افراد منتقد بدهد تا دقيقا مشخص شود که انتقاد از دولت بايد چگونه باشد که منجر به بسته شدن دهان منتقد نشود؛ هر چند امروز ارشاد در مراسم روز خبرنگار با اشاره به توقيف چندباره هفته نامه 9 دي و گلايه ضمني از دادگاه ويژه روحانيت براي تبرئه 9 دي صريحا اعلام کرد که بار ديگر در صورت اصرار بر تخلف، اين هفته نامه را به جاي توقيف لغو پروانه مي کند.
در پايان تحليل الف آمده است: روز خبرنگار، امسال هم رسيد و دوباره سيل پيامک ها و ايميل ها و خبرهاي تبريک به اين قشر رسانه اي به راه افتاد. در اين بين اما چند نفر اين جمله آقاي روحاني که «خبرنگاران وجدان زنده و ديدگان بيدار جامعه در مسير تعالي و بهروزي هستند»، اين جمله وزير کار که «دولت به دنبال نشاط بيشتر در مطبوعات است» و يا جمله وزير ارشاد که «مبارزه واقعي با فساد در سايه دسترسي آزاد به اطلاعات تحقق مي يابد» را جدي مي گيرند؟
