فتنه هاي آمريكايي در آستانه انتخابات 24 مرداد -94
نويسنده:
علي شيرازي
اوین نامه
ی کیهان سربازجو شریعت نداری می شود گفت که همه ستون های اوین نامه اش را تبدیل به
بولتن خبری توافق هسته ای و دولت روحانی وتیم مذاکره کننده ی هسته ای و حامیان شان
به خصوص مدعیان اصلاح طلب و مخالفت با توافق هسته ای کرده است . بنابراین همه
مطالب به حساب متنوعش اختصاص به این هدف داده شده است. بنابراین برای اینکه این
هدف رادیکال وهمه جانبه تردنبال شود از قلم زنان زاپاسی همکار استفاده می شود.
برای همین این مطلب گرده آوری شده مرتبط با پیگیری مخالفت شدید با توافق هسته ای و
برگزاری نمایش خیمه شب بازی مجلس ارتجاع دوره ی دهم در اسفند و فضا سازی رد صلاحیت
نامزدان انتخاباتی رقیب است که از موضع ضد آمریکایی و رقیب مدعی اصلاح طلب متهم
به فتنه وهمکارآمریکا تهیه و تنظیم شده
است .
سرويس سياسي: پس از رحلت بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران در سال 1368، دشمنان
داخلي و خارجي در پيوندي بي سابقه، با به راه انداختن جنگ نرمي گسترده با هدف
تغيير محيط سياسي - فرهنگي کشورمان، تلاش کردند با تهي کردن ساختار سياسي نظام از
صفات انقلابي و ارزشي به فروپاشي جمهوري اسلامي ايران دست يابند.
اين پروژه با حضور برخي از چهره هاي بارز ضدانقلاب خارجي در درون کشور و همراهي نهضت آزادي و براندازان داخلي از سال 1368 کليد خورد و در سال 1375 به دوران بلوغ خود پاي گذارد.
مجريان پروژه با ايجاد اختلاف و تشتت در بين نيروهاي خودي، جذب عناصر دنياطلب و کم بصيرت و با اشغال اکثر جايگاه هاي رکن چهارم دموکراسي (رسانه ها و نهادهاي مدني)، از سال 1375 به سراغ سناريوي طراحي شده از سوي ضد انقلاب خارجي و سازمان سيا رفتند تا با بهره گيري از انتخابات رياست جمهوري در سال 1376، راه را براي اجراي طرح بازسازي شده شوروي سابق در ايران هموار سازند.
در آن روز شايد خيلي ها باور نمي کردند که دشمن درحال طراحي اي حساب شده است تا بتواند در سال هاي آينده، فتنه اي را شکل بدهد که هدف آن سقوط جمهوري اسلامي ايران باشد.
ديده بان حکيم و رهبر فرزانه انقلاب اسلامي؛ حضرت امام خامنه اي در فروردين 1376 پرده را کنار زدند و با هشدار جدي به ملت ايران فرمودند: «دشمن را بشناسيد، ادامه صفوف دشمن را در داخل کشور بشناسيد، روش هاي دشمني را بشناسيد... ادامه حضور استکبار را بشناسيد.»
معظم له در ادامه افزودند: «اي بسا کساني باشند که با طرح شعارهاي فريبنده، همان کاري را بکنند که استکبار مي خواهد، بايد شما «کاملا» هوشيار باشيد.»
چه کسي باور مي کرد که در اين طراحي، سناريوي گذر از رئيس جمهور اسبق براي رسيدن به هدف، به نگارش درآيد. در يک مقطع عوامل نهضت آزادي براي بهره برداري از وجهه سياسي رئيس جمهور اسبق تلاش گسترده اي را آغاز کردند و در مرحله تکوين، گام عبور از رئيس جمهور اسبق را برداشتند.
گيل لاپيدوس - استاد دانشگاه برکلي و متخصص در امور شوروي سابق - در آن روزها، با بيان جنبه هاي تئوريک تاکتيک گذر از رئيس جمهور اسبق به منظور پيشبرد اصلاحات آمريکايي گفت: «حال براي پيشبرد اصلاحات در ايران بايستي خاتمي را کنار گذاشت.»(1)
در داخل نيز احمد زيدآبادي در محل انجمن صنفي روزنامه نگاران گفت: «خاتمي بايد کنار برود!» وي تصريح کرد: «آقاي خاتمي! اگر نمي توانيد از ما حمايت کنيد که ظاهرا هم نمي توانيد، بهتر است کنار برويد.»(2)
احمد زيدآبادي هدف از اين سناريو و آخر خط را چنين ترسيم کرد: «اگر اصلاح طلبان پيروز شوند، مي توانند حکومت جديدي تشکيل دهند.»
البته همه همراهان با گيل لاپيدوس و با امثال زيدآبادي، و همه مجريان استحاله از درون و تصميم گيرندگان عبور از خاتمي، در پهنه شفافيت حرکت نمي کردند.
نفاق جديد
امام خامنه اي در 1377/7/26 در جمع پاسداران و بسيجيان لشکر سيدالشهدا، با تبيين چهره نفاق جديد فرمودند: «هر کس با دشمن همراهي کند، مورد سوءظن قرار مي گيرد. هر کس براي دشمن و در جهت او کار مي کند، مورد سوءظن است. هر کس از کار او، دشمن استفاده کند، مورد سوءظن است. هر کس براي دشمن استدلال درست کند، مورد سوءظن است.»
معظم له در همان سخنراني فرمودند: «چيزي که توانست در صدر اسلام، کوشش مجاهدين و مومنين را در نهايت معطل بگذارد، نيروها و لشگريان قداره کش نبودند، بلکه حيله و مکر و خدعه هاي دشمنان نقاب دار منافق بود.»
دشمن سال ها براي شکل دهي به نفاق جديد کار کرده بود و شايد به اين باور رسيده بود که عصر عبور از رئيس جمهور اسبق فرا رسيده است تا منافقان جديدي که در لباس حمايت از رئيس جمهور اسبق در بدنه دولت نفوذ کرده اند، راه حاکميت جديدي را باز کنند.
نتانياهو - نخست وزير رژيم صهيونيستي - با همين اميد و با آگاهي به سناريوي نوشته شده غربي ها و ضدانقلاب خارجي مي گويد: «بايد در ايران کاري کرد که همان اتفاقي که در روسيه (شوروي سابق) صورت گرفت، پيش آيد و آن هم انفجار از درون است.»(3)
فتنه 18 تير
بيان نتانياهو در فروردين 1378، آن هم قبل از فتنه 18 تير ماه همان سال، نشان از استارت حرکتي جديد در آستانه انتخابات مجلس در سال 78 دارد که بناست با فتنه کوي دانشگاه وارد مرحله اي بشوند که نتيجه دلخواه آمريکا و حاميانش از فتنه و انتخابات به دست آيد.
اولين فاز پروژه عبور از خاتمي با آشوب سازماندهي شده کوي دانشگاه کليد مي خورد و با ايجاد بي تعادلي رواني در جامعه و جابه جايي افکار عمومي، روند تکوين اعتراض وآشوب سياسي و اجتماعي را به جلو پرتاب مي کند.
فاز دوم اين پروژه، پس از ترور سعيد حجاريان و انتخابات مجلس ششم به وقوع مي پيوندد. زمينه را براي گام بعدي آماده مي بينند و در کنفرانس برلين در سال 1379 بر شيوه اصلاح طلبي خاتمي مي شورند و براي عبور فوري از مجموعه انقلاب و نظام، زمامداري خاتمي را استبدادي مي شمرند و با اهانت به امام خميني(ره) به حرکت تعريف شده به سمت براندازي نظام، سرعت مي بخشند.
گرچه انتخابات براي بهره گيري دشمن از فرصت، زمينه مناسبي است، اما هدف دشمن، همراهي با هر فرد و افراد تا پايان راه نيست. هر فرد و جرياني مي تواند زمان مصرف داشته باشد. گاهي نياز به رئيس جمهور اسبق دارند و گاه بايد از او عبور کنند.
چه بسا در يک مقطع نيز مخالفي را با خود همراه نمايند و او امروز مهره جديدي در سناريوي پيش رو باشد.
حاکميت دوگانه
سعيد حجاريان از پروژه اي ديگر در آستانه انتخابات 1380 سخن مي گويد. سخن از حاکميت دوگانه و مذاکره با رقبا براي رسيدن به وفاقي که شايد در يک وحدت جمعي، سناريو اجرايي گردد.
وي مي گويد: «از دوم خرداد وارد مرحله جديدي شديم، يعني مرحله حاکميت دوگانه... در دوران بعد از انقلاب، ما اين حاکميت دوگانه را نداشتيم، روساي دولت در طول حاکميت رفتار مي کردند.»
حجاريان مي افزايد: «مشروعيت دوگانه لازم نيست که با جنگ و انقلاب داخلي حل شود. حرف ما در مرحله کنوني همين است. استراتژي ما در 18 خرداد [80] بايد ناظر بر اين نکته باشد. استراتژي ما اين است که کاروان دوم خرداد به جلالت برسد، به مرحله اي که رقبا بيايند پاي ميز مذاکره تا وفاق صورت گيرد. (4)
حجاريان؛ اما با همفکري جريان نفاق جديد به دنبال پروژه ديگري از طرح براندازي است. طرحي که «کنت تيمرمن» براي سازمان سيا تعريف مي کند و مي گويد: «طرح جامع استراتژيک درباره ايران تلاش خواهد کرد بين مردم ايران و رژيم فاصله ايجاد کند و طرفداران دمکراسي را تشويق خواهد کرد که متشکل شوند و با ايجاد يک اپوزيسيون موثر که قابليت استفاده از اهرم هاي مبارزه سياسي را داشته باشد، ايران را دگرگون کنند.» (5)
طرح حاکميت دوگانه در حقيقت شکستن اقتدار حاکميت ولايت فقيه بود تا طيفي را در مقابل نظام ولايي قرار دهند و با ايجاد يک اپوزيسيون، حاکميتي يلتسيني را شکل بدهند و آمريکا را به هدف برسانند.
بر کسي پوشيده نيست که طرح حاکميت دوگانه، طرحي آمريکايي براي براندازي نرم جمهوري اسلامي ايران است. استکبار جهاني با انواع و اقسام طرح ها و بهره گيري از تجربه هاي خود در جهان و ايران، در هر انتخاباتي تلاش کرده تا راهي براي به بن بست کشاندن نظام الهي و ولايي ايران بيابد. گرچه با مديريت هوشمندانه و رهبريت حکيمانه امام خامنه اي، همه طرح هاي دشمن راهي به پهنه پيروزي نيافتند؛ ليکن دشمن همچنان در عرصه براندازي به دنبال چاره اي براي حل شکست و معضلات خود است.
انقلاب مخملي
اگر بخواهيم طرح هاي دشمن در انتخابات هاي 82 و 84 و 86 و 88 و 90 و 92 را بررسي کنيم، خروارها کاغذ نياز داريم. در برخي از اين طراحي ها، دشمن صدماتي را به نظام و افراد زده است. افرادي را با خود همراه نموده و امروز با بهره گيري از قدرت آنان به دنبال اجراي بعضي از سناريوهاست. سناريوهاي نوشته و نانوشته اي که هرگز قدرت براندازي جمهوري اسلامي را نداشته و ندارند.
ما در ادامه تنها به برخي از آن سناريوها اشاره مي کنيم و مي گذريم.
مقامات کاخ سفيد از سال 1386 با طراحي عمليات مخفي سعي نمودند با بي ثبات سازي محيط داخلي ايران و با بهره گيري از انتخابات سال 1388 طرح بازسازي شده انقلاب مخملين گرجستان را در ايران اجرايي نمايند.
سيمور هرش- نويسنده معروف آمريکايي- در تابستان 1387 طي مقاله اي در نشريه نيويورکر، راز را برملاکرد و نوشت: «سال گذشته کنگره آمريکا با درخواست بوش براي حمايت مالي از يک عمليات مخفي عليه ايران موافقت کرد.
اين عمليات، که به عنوان يک حکم رياست جمهوري امضا شده است، براي بي ثبات سازي رهبري ايران طراحي شده است. تلاش براي تضعيف دولت ايران از طريق کار بر روي گروه هاي مخالف و ارائه پول به آنها به منظور تغيير رژيم در ايران از جمله اقدامات تصويب شده در دستور بوش است.» (6)
ژنرال ميرزا اسلم بيگ- رئيس پيشين ارتش پاکستان- نيز گفت: «اسناد بي چون و چرايي وجود دارد که از دخالت آمريکا در قضاياي انتخابات ايران دلالت دارد. اين اسناد ثابت مي کند که سازمان سيا، 400 ميليون دلار در داخل ايران به منظور بروز يک انقلاب مخملي پس از برگزاري انتخابات، هزينه کرده است.» (7)
پاول رابرتز- معاون وزير خزانه داري دولت ريگان و از چهره هاي سياسي برجسته آمريکا- در مقاله اي در نشريه آمريکايي کانتر پانچ نوشت: «قطعا چنين احتمالي نيز مطرح است که کانديداي شکست خورده، يعني ميرحسين موسوي و حلقه پشتيبانش به عنوان اجراکننده خواسته هاي آمريکا هماهنگ شده باشند.» (8)
امام خامنه اي در تاريخ 1388/2/22 در اجتماع مردم استان کردستان فرمودند: «انتخابات يکي از آزمون هاي بزرگ ملت ايران در مقابل چشم دشمنان است؛ به همين جهت روي انتخابات ما حساسند. از حدود يک سال پيش، دستگاه هاي تبليغاتي دشمنان ملت ايران، با يک شيب ملايمي شروع کردند عليه اين انتخابات حرف زدن و اقدام کردن و مطلب ساختن؛ دستگاه هاي امنيتي شان هم مشغول شدند به خبرگيري و گمانه زني و پيشنهاد دادن.»
معظم له در تاريخ 1388/2/26 در جمع مردم مريوان فرمودند: «اين که يا مسئولان ما، يا در دوره هاي انتخابات مثل وضع کنوني، نامزدهاي انتخاباتي ما براي جلب توجه ديگران حرف هاي غربي ها را تکرار کنند، اين - هيچ امتيازي محسوب نمي شود. امتياز اين نيست که ما آن چيزي را بگوييم که غرب مي پسندد.»
آقاي خاتمي با ميدان دادن به منافقان جديد، راه عبور از خاتمي را هموار مي کرد و پس از انتخابات سال 1388، سران فتنه، راه فتنه اي را ترسيم کردند که دشمن تصور کرد همه چيز تمام است!
امام خامنه اي در تاريخ 1388/5/18 فرمودند: «آدم گاهي مي بيند که متاسفانه بعضي از نخبگان خودشان هم دچار بي بصيرتي اند؛ نمي فهمند؛ اصلاملتفت نيستند. يک حرفي يکهو به نفع دشمن مي پرانند، به نفع جبهه اي که همتش نابودي جمهوري اسلامي است.»
معظم له در تاريخ 1388/6/4 در ديدار دانشجويان فرمودند: «اين جريان، چه پيشقراولانش دانسته باشند، چه ندانسته باشند، يک جرياني بود طراحي شده؛ تصادفي نبود.»
مذاکره با آمريکا
از دو سال قبل از انتخابات نهمين دوره مجلس شوراي اسلامي در سال 90، برنامه ريزي براي بي ثبات سازي جمهوري اسلامي ايران از سوي آمريکا و غربي ها آغاز شد. بنا بود فاز اول اين طرح در انتخابات سال 1390 پياده سازي شود.
ام پولاک- مدير مرکز خاورميانه اي سابان؛ وابسته به انديشکده بروکينگز- اذعان مي دارد: «هدف از اجراي اين سياست، تضعيف يا تحريک رژيم ديني ايران است تا مجبور گردد سياست هاي معترضانه خود را در خارج از مرزها رها ساخته و با يک ائتلاف ملي جديد با اپوزيسيون در داخل مذاکره کند. در اصل، اين سياست در جست وجوي يافتن پاشنه آشيل جمهوري اسلامي است تا آن را وادار سازد براي حفظ اقتدار خود، امتيازات خوشايندي را واگذار نمايد. نمي توان کاملامطمئن بود، اما به نظر مي رسد که به احتمال زياد، آيت الله خامنه اي بايد در آينده به مذاکره با آمريکا و يا اپوزيسيون داخلي تن در دهد.»
توجه به طرح هاي دشمن
در استمرار سناريوهاي دشمنان، مقام معظم رهبري؛ حضرت امام خامنه اي، قبل از انتخابات يازدهم رياست جمهوري و در تاريخ 19/10/1391 مي فرمايند: «دشمن متوجه انتخابات ماست. انتخاباتي که در خرداد آينده در پيش داريم از نظر ما مهم است، از نظر دشمن هم مهم است؛ حواسش به آن انتخابات است.»
معظم له در همان سخنراني فرمودند: «انسان با هوشياري و زيرکي، حرکت هاي دشمن را تفرس کند، زير نظر بگيرد و هدف هاي دشمن را کشف کند؛ اين خيلي مهم است. اگر شما در يک مبارزه شخصي، در يک دفاع شخصي که در مقابل يک حريف قرار مي گيريد، بتوانيد حرکت او را پيش بيني کنيد، هيچ ضربه اي نخواهيد خورد. اگر حواستان پرت شد، غافل شديد، تمرکز را از دست داديد، به چيز ديگري سرگرم شديد، نتوانستيد پيش بيني کنيد که او چه کار مي خواهد بکند، حتما ضربه مي خوريد. دشمن که نخوابيده، او بيدار است».
تحريم ها و براندازي
با نزديک شدن به انتخابات خرداد ماه 1392، غربي ها اهداف خود را براي بي ثبات سازي محيط داخلي ايران آشکار مي سازند. در اين رابطه «شرمن» در مصاحبه اي با بي بي سي و در تاريخ 14/5/1391 مي گويد: «ما مايل به سقوط رژيم ايران به شکل سقوط شاه با حضور ميليوني مردم در خيابان هاي تهران هستيم و اين سناريويي است که تحريم ها قصد به وجود آوردنش را دارد.»
برنارد کوشنر- وزير خارجه پيشين فرانسه- در مصاحبه با شبکه العربيه و در تاريخ دي ماه 1391 با صراحت بيشتري مي گويد:«اميدوارم انتخابات رياست جمهوري سال آينده ايران، زمينه ساز سرنگوني نظام ايران شود.»
حال بايد پرسيد در اين ماجرا، دشمن به فکر عبور از روحاني است يا به فکر طراحي اي جديد براي انتخابات مجلس شوراي اسلامي و خبرگان در سال 1394 است؛ و يا هر دو؟!
امام خامنه اي در دي ماه 1391 فرمودند: «همه دنياي استکبار و دولت هاي مستکبر دست روي دست هم گذاشتند، بلکه ملت ايران را تحريم کنند.» معظم له هدف از تحريم را خسته کردن ملت ايران و به ستوه آوردن آنان دانستند و فرمودند: «خودشان هم مي گويند که ما خواستيم ملت را در مقابل نظام جمهوري اسلامي به ايستادگي وادار کنيم.»
سرگرمي در ميدان هسته اي
تجربه ما از آمريکا نشان مي دهد که امروز نيز دشمن به دنبال طرحي براي انتخابات پيش روست. چه بسا در يک ديپلماسي آشکار به دنبال سرگرم کردن ما به موضوع هسته اي است؛ تا با بهره گيري از غفلت ها، ضربه اساسي خود را در انتخابات به جمهوري اسلامي ايران بزند.
براي دشمن، سران فتنه و حتي روحاني و هاشمي مهم نيستند. هر مهره اي در پازل، زمان مصرف مشخصي دارد. هدف بهره گيري از قدرت افراد در راستاي رسيدن به نتيجه است.
کنت تيمرمن- عضو ارشد سازمان سيا- در سال 1377 گفت: «ما بايد درصدد روي کار آوردن يک حکومت دمکراتيک به جاي حکومت روحانيت باشيم.»
وي براي رسيدن به اين هدف، اذعان نمود: «برقراري روابط به معناي ختم انقلاب است، زماني که ستون مبارزه با آمريکا فرو ريزد، کل انقلاب فرو خواهد ريخت.»(9)
تخريب عقايد انقلابي
ادوارد شرلي- مسئول سابق شبکه جاسوسي سيا- نيز گفته بود: «کليد اصلي براي ايجاد يک تغيير بنيادين در سياست هاي ايران، از بين بردن خصوصيات انقلابي رژيم ايران است، اين فقط با تحريم اقتصادي به دست نمي آيد، بلکه بايد نفوذ روحانيون از بين برود و عقايد انقلابي از درون تهي شود.»(10)
هاشمي رفسنجاني اين چراغ را روشن مي کند و در تاريخ 13/5/1394 در اجلاس مديران و روساي آموزش و پرورش مي گويد: «ادامه اين راه (راه تحول و تغيير) سخت است و مردم بايد از تحولي که ايجاد کرده اند پايداري و حراست کنند. يکي از جاهايي که اين تحول بروز کرد و از کارهايي بود که نمي گذاشتند انجام شود و هنوز هم براي انجام شدن آن دست و پا مي زنند، مسئله مذاکره با آمريکا بود و هم اکنون تابوي مذاکره با آمريکا شکست.»!!
هاشمي قبل از آن نيز گفته بود: «اين توافق (هسته اي) مرا به ياد فتح خرمشهر و پيروزي پذيرش قطعنامه انداخت.»
وي افزوده بود: «بازگشايي سفارت آمريکا در ايران غيرممکن نيست.»(11)
سناريوي جديد
گويا سناريوي قبل از انتخابات سال 1388 در حال بازنويسي است. سناريويي که خاتمي و هاشمي در آن نقش اصلي را ايفا کردند. مجمع مدرسين و محققين حوزه علميه قم نيز در نامه اي به رئيس جمهور نوشتند: «شايسته است دولت تدبير و اميد، به پاس اين موفقيت و با بهره گيري از فرصت، براي تحقق ديگر وعده هاي خود بکوشد. انتظار عمومي اين است که دولت افزون بر تلاش براي حل و کاهش مشکلات اقتصادي و برخورد با فساد سياسي، براي برگزاري انتخاباتي عادلانه و سالم در پايان سال تلاش کند؛ انتخاباتي که نتيجه آن راهيابي نمايندگان واقعي مردم، به نهاد قانون گذاري و خبرگان باشد. دست يابي اين هدف در گرو برقراري مذاکره اي ملي با ميانجي گري دولت، در راستاي کاهش بدبيني، تنش زدايي و نيز اعتمادسازي بين نيروهاي سياسي خواهد بود.»(12)
اينگونه گفتن و نوشتن، از جنس حرف هاي فتنه گران 88 و دقيقا براي کشاندن فتنه گران به عرصه انتخابات و بهره گيري از قدرت آنان براي فتنه اي جديد و براي اجراي سناريوي جديد آمريکايي ها است.
المانيتور مي نويسد: «توافق هسته اي مي تواند به پيشرفت تلاش هاي روحاني در ايفاي چنين نقشي کمک کند و انتخابات آتي مجلس در سال 2016 مي تواند اقدام اوليه در اين زمينه باشد.»
جذب روحاني
جان کري، اما روشن تر مي گويد: «اگر ما به اين توافق پشت کنيم، يک پيام به افراط گرايان در ايران مي فرستيم و آنان احساس خوبي خواهند کرد و کسي نمي داند که در انتخابات چه بر سر روحاني مي آيد.»
رابرت ليتواک- کارشناس انديشکده ويلسون- هدف را روشن تر بيان مي کند: «اين توافق موجب تقويت جناح ميانه رو در داخل ايران گشته و ايران را در مسير اجتماعي مطلوب آمريکا قرار مي دهد.»
البته مراد رابرت از جناح ميانه رو، جريان همراه با آمريکا و جناح فتنه گر است. همانان ايران را در مسير مطلوب آمريکا قرار مي دهند.
خط قرمز
دقيقا براي جلوگيري از تکرار فتنه 88 بود که امام خامنه اي در تاريخ 5/6/ 1393 به رئيس جمهور و هيئت دولت فرمودند: «در موضوع جناح بندي هاي سياسي همواره تاکيد بر رفاقت و انس با يکديگر است؛ اما در برخي موارد هم مسئله متفاوت است و بايد حتما خطوط قرمز و خطوط فاصل رعايت شوند، مسئله فتنه و فتنه گران از مسائل مهم و از خطوط قرمز است که آقايان وزرا بايد همانگونه که در جلسه راي اعتماد خود بر فاصله گذاري با آن تاکيد کردند، همچنان بر آن پاي بند باشند.»
معظم له در تاريخ 20/4/1394در ديدار با دانشجويان فرمودند: «عناصري نظير کساني که در سال 88 آن حوادث را به راه انداختند و بدون هيچ منطقي با اسلاميت و جمهوريت نظام مخالفت کردند، قابل اطمينان نيستند.»
نتيجه
پس نگاهمان را درست کنيم. طرح پنهان آمريکايي ها را در آستانه انتخابات مجلس خبرگان و مجلس شوراي اسلامي در سال 1394 مورد کنکاش قرار دهيم. به چيز ديگري سرگرممان نکنند. اگر آينده را پيش بيني نکنيم، حتما ضربه مي خوريم. خصوصا در موضوع مجلس خبرگان رهبري که بسيار مهم و اثرگذار است. چه بسا دشمن به دنبال طرحي براي نفوذ در مجلس خبرگان براي تغيير رهبري است. هدفي که هرگز محقق نخواهد شد ولي مي تواند به نظام ضربه بزند و مشکل مقطعي درست کند.
پي نوشتها در دفتر روزنامه موجود است.
اين پروژه با حضور برخي از چهره هاي بارز ضدانقلاب خارجي در درون کشور و همراهي نهضت آزادي و براندازان داخلي از سال 1368 کليد خورد و در سال 1375 به دوران بلوغ خود پاي گذارد.
مجريان پروژه با ايجاد اختلاف و تشتت در بين نيروهاي خودي، جذب عناصر دنياطلب و کم بصيرت و با اشغال اکثر جايگاه هاي رکن چهارم دموکراسي (رسانه ها و نهادهاي مدني)، از سال 1375 به سراغ سناريوي طراحي شده از سوي ضد انقلاب خارجي و سازمان سيا رفتند تا با بهره گيري از انتخابات رياست جمهوري در سال 1376، راه را براي اجراي طرح بازسازي شده شوروي سابق در ايران هموار سازند.
در آن روز شايد خيلي ها باور نمي کردند که دشمن درحال طراحي اي حساب شده است تا بتواند در سال هاي آينده، فتنه اي را شکل بدهد که هدف آن سقوط جمهوري اسلامي ايران باشد.
ديده بان حکيم و رهبر فرزانه انقلاب اسلامي؛ حضرت امام خامنه اي در فروردين 1376 پرده را کنار زدند و با هشدار جدي به ملت ايران فرمودند: «دشمن را بشناسيد، ادامه صفوف دشمن را در داخل کشور بشناسيد، روش هاي دشمني را بشناسيد... ادامه حضور استکبار را بشناسيد.»
معظم له در ادامه افزودند: «اي بسا کساني باشند که با طرح شعارهاي فريبنده، همان کاري را بکنند که استکبار مي خواهد، بايد شما «کاملا» هوشيار باشيد.»
چه کسي باور مي کرد که در اين طراحي، سناريوي گذر از رئيس جمهور اسبق براي رسيدن به هدف، به نگارش درآيد. در يک مقطع عوامل نهضت آزادي براي بهره برداري از وجهه سياسي رئيس جمهور اسبق تلاش گسترده اي را آغاز کردند و در مرحله تکوين، گام عبور از رئيس جمهور اسبق را برداشتند.
گيل لاپيدوس - استاد دانشگاه برکلي و متخصص در امور شوروي سابق - در آن روزها، با بيان جنبه هاي تئوريک تاکتيک گذر از رئيس جمهور اسبق به منظور پيشبرد اصلاحات آمريکايي گفت: «حال براي پيشبرد اصلاحات در ايران بايستي خاتمي را کنار گذاشت.»(1)
در داخل نيز احمد زيدآبادي در محل انجمن صنفي روزنامه نگاران گفت: «خاتمي بايد کنار برود!» وي تصريح کرد: «آقاي خاتمي! اگر نمي توانيد از ما حمايت کنيد که ظاهرا هم نمي توانيد، بهتر است کنار برويد.»(2)
احمد زيدآبادي هدف از اين سناريو و آخر خط را چنين ترسيم کرد: «اگر اصلاح طلبان پيروز شوند، مي توانند حکومت جديدي تشکيل دهند.»
البته همه همراهان با گيل لاپيدوس و با امثال زيدآبادي، و همه مجريان استحاله از درون و تصميم گيرندگان عبور از خاتمي، در پهنه شفافيت حرکت نمي کردند.
نفاق جديد
امام خامنه اي در 1377/7/26 در جمع پاسداران و بسيجيان لشکر سيدالشهدا، با تبيين چهره نفاق جديد فرمودند: «هر کس با دشمن همراهي کند، مورد سوءظن قرار مي گيرد. هر کس براي دشمن و در جهت او کار مي کند، مورد سوءظن است. هر کس از کار او، دشمن استفاده کند، مورد سوءظن است. هر کس براي دشمن استدلال درست کند، مورد سوءظن است.»
معظم له در همان سخنراني فرمودند: «چيزي که توانست در صدر اسلام، کوشش مجاهدين و مومنين را در نهايت معطل بگذارد، نيروها و لشگريان قداره کش نبودند، بلکه حيله و مکر و خدعه هاي دشمنان نقاب دار منافق بود.»
دشمن سال ها براي شکل دهي به نفاق جديد کار کرده بود و شايد به اين باور رسيده بود که عصر عبور از رئيس جمهور اسبق فرا رسيده است تا منافقان جديدي که در لباس حمايت از رئيس جمهور اسبق در بدنه دولت نفوذ کرده اند، راه حاکميت جديدي را باز کنند.
نتانياهو - نخست وزير رژيم صهيونيستي - با همين اميد و با آگاهي به سناريوي نوشته شده غربي ها و ضدانقلاب خارجي مي گويد: «بايد در ايران کاري کرد که همان اتفاقي که در روسيه (شوروي سابق) صورت گرفت، پيش آيد و آن هم انفجار از درون است.»(3)
فتنه 18 تير
بيان نتانياهو در فروردين 1378، آن هم قبل از فتنه 18 تير ماه همان سال، نشان از استارت حرکتي جديد در آستانه انتخابات مجلس در سال 78 دارد که بناست با فتنه کوي دانشگاه وارد مرحله اي بشوند که نتيجه دلخواه آمريکا و حاميانش از فتنه و انتخابات به دست آيد.
اولين فاز پروژه عبور از خاتمي با آشوب سازماندهي شده کوي دانشگاه کليد مي خورد و با ايجاد بي تعادلي رواني در جامعه و جابه جايي افکار عمومي، روند تکوين اعتراض وآشوب سياسي و اجتماعي را به جلو پرتاب مي کند.
فاز دوم اين پروژه، پس از ترور سعيد حجاريان و انتخابات مجلس ششم به وقوع مي پيوندد. زمينه را براي گام بعدي آماده مي بينند و در کنفرانس برلين در سال 1379 بر شيوه اصلاح طلبي خاتمي مي شورند و براي عبور فوري از مجموعه انقلاب و نظام، زمامداري خاتمي را استبدادي مي شمرند و با اهانت به امام خميني(ره) به حرکت تعريف شده به سمت براندازي نظام، سرعت مي بخشند.
گرچه انتخابات براي بهره گيري دشمن از فرصت، زمينه مناسبي است، اما هدف دشمن، همراهي با هر فرد و افراد تا پايان راه نيست. هر فرد و جرياني مي تواند زمان مصرف داشته باشد. گاهي نياز به رئيس جمهور اسبق دارند و گاه بايد از او عبور کنند.
چه بسا در يک مقطع نيز مخالفي را با خود همراه نمايند و او امروز مهره جديدي در سناريوي پيش رو باشد.
حاکميت دوگانه
سعيد حجاريان از پروژه اي ديگر در آستانه انتخابات 1380 سخن مي گويد. سخن از حاکميت دوگانه و مذاکره با رقبا براي رسيدن به وفاقي که شايد در يک وحدت جمعي، سناريو اجرايي گردد.
وي مي گويد: «از دوم خرداد وارد مرحله جديدي شديم، يعني مرحله حاکميت دوگانه... در دوران بعد از انقلاب، ما اين حاکميت دوگانه را نداشتيم، روساي دولت در طول حاکميت رفتار مي کردند.»
حجاريان مي افزايد: «مشروعيت دوگانه لازم نيست که با جنگ و انقلاب داخلي حل شود. حرف ما در مرحله کنوني همين است. استراتژي ما در 18 خرداد [80] بايد ناظر بر اين نکته باشد. استراتژي ما اين است که کاروان دوم خرداد به جلالت برسد، به مرحله اي که رقبا بيايند پاي ميز مذاکره تا وفاق صورت گيرد. (4)
حجاريان؛ اما با همفکري جريان نفاق جديد به دنبال پروژه ديگري از طرح براندازي است. طرحي که «کنت تيمرمن» براي سازمان سيا تعريف مي کند و مي گويد: «طرح جامع استراتژيک درباره ايران تلاش خواهد کرد بين مردم ايران و رژيم فاصله ايجاد کند و طرفداران دمکراسي را تشويق خواهد کرد که متشکل شوند و با ايجاد يک اپوزيسيون موثر که قابليت استفاده از اهرم هاي مبارزه سياسي را داشته باشد، ايران را دگرگون کنند.» (5)
طرح حاکميت دوگانه در حقيقت شکستن اقتدار حاکميت ولايت فقيه بود تا طيفي را در مقابل نظام ولايي قرار دهند و با ايجاد يک اپوزيسيون، حاکميتي يلتسيني را شکل بدهند و آمريکا را به هدف برسانند.
بر کسي پوشيده نيست که طرح حاکميت دوگانه، طرحي آمريکايي براي براندازي نرم جمهوري اسلامي ايران است. استکبار جهاني با انواع و اقسام طرح ها و بهره گيري از تجربه هاي خود در جهان و ايران، در هر انتخاباتي تلاش کرده تا راهي براي به بن بست کشاندن نظام الهي و ولايي ايران بيابد. گرچه با مديريت هوشمندانه و رهبريت حکيمانه امام خامنه اي، همه طرح هاي دشمن راهي به پهنه پيروزي نيافتند؛ ليکن دشمن همچنان در عرصه براندازي به دنبال چاره اي براي حل شکست و معضلات خود است.
انقلاب مخملي
اگر بخواهيم طرح هاي دشمن در انتخابات هاي 82 و 84 و 86 و 88 و 90 و 92 را بررسي کنيم، خروارها کاغذ نياز داريم. در برخي از اين طراحي ها، دشمن صدماتي را به نظام و افراد زده است. افرادي را با خود همراه نموده و امروز با بهره گيري از قدرت آنان به دنبال اجراي بعضي از سناريوهاست. سناريوهاي نوشته و نانوشته اي که هرگز قدرت براندازي جمهوري اسلامي را نداشته و ندارند.
ما در ادامه تنها به برخي از آن سناريوها اشاره مي کنيم و مي گذريم.
مقامات کاخ سفيد از سال 1386 با طراحي عمليات مخفي سعي نمودند با بي ثبات سازي محيط داخلي ايران و با بهره گيري از انتخابات سال 1388 طرح بازسازي شده انقلاب مخملين گرجستان را در ايران اجرايي نمايند.
سيمور هرش- نويسنده معروف آمريکايي- در تابستان 1387 طي مقاله اي در نشريه نيويورکر، راز را برملاکرد و نوشت: «سال گذشته کنگره آمريکا با درخواست بوش براي حمايت مالي از يک عمليات مخفي عليه ايران موافقت کرد.
اين عمليات، که به عنوان يک حکم رياست جمهوري امضا شده است، براي بي ثبات سازي رهبري ايران طراحي شده است. تلاش براي تضعيف دولت ايران از طريق کار بر روي گروه هاي مخالف و ارائه پول به آنها به منظور تغيير رژيم در ايران از جمله اقدامات تصويب شده در دستور بوش است.» (6)
ژنرال ميرزا اسلم بيگ- رئيس پيشين ارتش پاکستان- نيز گفت: «اسناد بي چون و چرايي وجود دارد که از دخالت آمريکا در قضاياي انتخابات ايران دلالت دارد. اين اسناد ثابت مي کند که سازمان سيا، 400 ميليون دلار در داخل ايران به منظور بروز يک انقلاب مخملي پس از برگزاري انتخابات، هزينه کرده است.» (7)
پاول رابرتز- معاون وزير خزانه داري دولت ريگان و از چهره هاي سياسي برجسته آمريکا- در مقاله اي در نشريه آمريکايي کانتر پانچ نوشت: «قطعا چنين احتمالي نيز مطرح است که کانديداي شکست خورده، يعني ميرحسين موسوي و حلقه پشتيبانش به عنوان اجراکننده خواسته هاي آمريکا هماهنگ شده باشند.» (8)
امام خامنه اي در تاريخ 1388/2/22 در اجتماع مردم استان کردستان فرمودند: «انتخابات يکي از آزمون هاي بزرگ ملت ايران در مقابل چشم دشمنان است؛ به همين جهت روي انتخابات ما حساسند. از حدود يک سال پيش، دستگاه هاي تبليغاتي دشمنان ملت ايران، با يک شيب ملايمي شروع کردند عليه اين انتخابات حرف زدن و اقدام کردن و مطلب ساختن؛ دستگاه هاي امنيتي شان هم مشغول شدند به خبرگيري و گمانه زني و پيشنهاد دادن.»
معظم له در تاريخ 1388/2/26 در جمع مردم مريوان فرمودند: «اين که يا مسئولان ما، يا در دوره هاي انتخابات مثل وضع کنوني، نامزدهاي انتخاباتي ما براي جلب توجه ديگران حرف هاي غربي ها را تکرار کنند، اين - هيچ امتيازي محسوب نمي شود. امتياز اين نيست که ما آن چيزي را بگوييم که غرب مي پسندد.»
آقاي خاتمي با ميدان دادن به منافقان جديد، راه عبور از خاتمي را هموار مي کرد و پس از انتخابات سال 1388، سران فتنه، راه فتنه اي را ترسيم کردند که دشمن تصور کرد همه چيز تمام است!
امام خامنه اي در تاريخ 1388/5/18 فرمودند: «آدم گاهي مي بيند که متاسفانه بعضي از نخبگان خودشان هم دچار بي بصيرتي اند؛ نمي فهمند؛ اصلاملتفت نيستند. يک حرفي يکهو به نفع دشمن مي پرانند، به نفع جبهه اي که همتش نابودي جمهوري اسلامي است.»
معظم له در تاريخ 1388/6/4 در ديدار دانشجويان فرمودند: «اين جريان، چه پيشقراولانش دانسته باشند، چه ندانسته باشند، يک جرياني بود طراحي شده؛ تصادفي نبود.»
مذاکره با آمريکا
از دو سال قبل از انتخابات نهمين دوره مجلس شوراي اسلامي در سال 90، برنامه ريزي براي بي ثبات سازي جمهوري اسلامي ايران از سوي آمريکا و غربي ها آغاز شد. بنا بود فاز اول اين طرح در انتخابات سال 1390 پياده سازي شود.
ام پولاک- مدير مرکز خاورميانه اي سابان؛ وابسته به انديشکده بروکينگز- اذعان مي دارد: «هدف از اجراي اين سياست، تضعيف يا تحريک رژيم ديني ايران است تا مجبور گردد سياست هاي معترضانه خود را در خارج از مرزها رها ساخته و با يک ائتلاف ملي جديد با اپوزيسيون در داخل مذاکره کند. در اصل، اين سياست در جست وجوي يافتن پاشنه آشيل جمهوري اسلامي است تا آن را وادار سازد براي حفظ اقتدار خود، امتيازات خوشايندي را واگذار نمايد. نمي توان کاملامطمئن بود، اما به نظر مي رسد که به احتمال زياد، آيت الله خامنه اي بايد در آينده به مذاکره با آمريکا و يا اپوزيسيون داخلي تن در دهد.»
توجه به طرح هاي دشمن
در استمرار سناريوهاي دشمنان، مقام معظم رهبري؛ حضرت امام خامنه اي، قبل از انتخابات يازدهم رياست جمهوري و در تاريخ 19/10/1391 مي فرمايند: «دشمن متوجه انتخابات ماست. انتخاباتي که در خرداد آينده در پيش داريم از نظر ما مهم است، از نظر دشمن هم مهم است؛ حواسش به آن انتخابات است.»
معظم له در همان سخنراني فرمودند: «انسان با هوشياري و زيرکي، حرکت هاي دشمن را تفرس کند، زير نظر بگيرد و هدف هاي دشمن را کشف کند؛ اين خيلي مهم است. اگر شما در يک مبارزه شخصي، در يک دفاع شخصي که در مقابل يک حريف قرار مي گيريد، بتوانيد حرکت او را پيش بيني کنيد، هيچ ضربه اي نخواهيد خورد. اگر حواستان پرت شد، غافل شديد، تمرکز را از دست داديد، به چيز ديگري سرگرم شديد، نتوانستيد پيش بيني کنيد که او چه کار مي خواهد بکند، حتما ضربه مي خوريد. دشمن که نخوابيده، او بيدار است».
تحريم ها و براندازي
با نزديک شدن به انتخابات خرداد ماه 1392، غربي ها اهداف خود را براي بي ثبات سازي محيط داخلي ايران آشکار مي سازند. در اين رابطه «شرمن» در مصاحبه اي با بي بي سي و در تاريخ 14/5/1391 مي گويد: «ما مايل به سقوط رژيم ايران به شکل سقوط شاه با حضور ميليوني مردم در خيابان هاي تهران هستيم و اين سناريويي است که تحريم ها قصد به وجود آوردنش را دارد.»
برنارد کوشنر- وزير خارجه پيشين فرانسه- در مصاحبه با شبکه العربيه و در تاريخ دي ماه 1391 با صراحت بيشتري مي گويد:«اميدوارم انتخابات رياست جمهوري سال آينده ايران، زمينه ساز سرنگوني نظام ايران شود.»
حال بايد پرسيد در اين ماجرا، دشمن به فکر عبور از روحاني است يا به فکر طراحي اي جديد براي انتخابات مجلس شوراي اسلامي و خبرگان در سال 1394 است؛ و يا هر دو؟!
امام خامنه اي در دي ماه 1391 فرمودند: «همه دنياي استکبار و دولت هاي مستکبر دست روي دست هم گذاشتند، بلکه ملت ايران را تحريم کنند.» معظم له هدف از تحريم را خسته کردن ملت ايران و به ستوه آوردن آنان دانستند و فرمودند: «خودشان هم مي گويند که ما خواستيم ملت را در مقابل نظام جمهوري اسلامي به ايستادگي وادار کنيم.»
سرگرمي در ميدان هسته اي
تجربه ما از آمريکا نشان مي دهد که امروز نيز دشمن به دنبال طرحي براي انتخابات پيش روست. چه بسا در يک ديپلماسي آشکار به دنبال سرگرم کردن ما به موضوع هسته اي است؛ تا با بهره گيري از غفلت ها، ضربه اساسي خود را در انتخابات به جمهوري اسلامي ايران بزند.
براي دشمن، سران فتنه و حتي روحاني و هاشمي مهم نيستند. هر مهره اي در پازل، زمان مصرف مشخصي دارد. هدف بهره گيري از قدرت افراد در راستاي رسيدن به نتيجه است.
کنت تيمرمن- عضو ارشد سازمان سيا- در سال 1377 گفت: «ما بايد درصدد روي کار آوردن يک حکومت دمکراتيک به جاي حکومت روحانيت باشيم.»
وي براي رسيدن به اين هدف، اذعان نمود: «برقراري روابط به معناي ختم انقلاب است، زماني که ستون مبارزه با آمريکا فرو ريزد، کل انقلاب فرو خواهد ريخت.»(9)
تخريب عقايد انقلابي
ادوارد شرلي- مسئول سابق شبکه جاسوسي سيا- نيز گفته بود: «کليد اصلي براي ايجاد يک تغيير بنيادين در سياست هاي ايران، از بين بردن خصوصيات انقلابي رژيم ايران است، اين فقط با تحريم اقتصادي به دست نمي آيد، بلکه بايد نفوذ روحانيون از بين برود و عقايد انقلابي از درون تهي شود.»(10)
هاشمي رفسنجاني اين چراغ را روشن مي کند و در تاريخ 13/5/1394 در اجلاس مديران و روساي آموزش و پرورش مي گويد: «ادامه اين راه (راه تحول و تغيير) سخت است و مردم بايد از تحولي که ايجاد کرده اند پايداري و حراست کنند. يکي از جاهايي که اين تحول بروز کرد و از کارهايي بود که نمي گذاشتند انجام شود و هنوز هم براي انجام شدن آن دست و پا مي زنند، مسئله مذاکره با آمريکا بود و هم اکنون تابوي مذاکره با آمريکا شکست.»!!
هاشمي قبل از آن نيز گفته بود: «اين توافق (هسته اي) مرا به ياد فتح خرمشهر و پيروزي پذيرش قطعنامه انداخت.»
وي افزوده بود: «بازگشايي سفارت آمريکا در ايران غيرممکن نيست.»(11)
سناريوي جديد
گويا سناريوي قبل از انتخابات سال 1388 در حال بازنويسي است. سناريويي که خاتمي و هاشمي در آن نقش اصلي را ايفا کردند. مجمع مدرسين و محققين حوزه علميه قم نيز در نامه اي به رئيس جمهور نوشتند: «شايسته است دولت تدبير و اميد، به پاس اين موفقيت و با بهره گيري از فرصت، براي تحقق ديگر وعده هاي خود بکوشد. انتظار عمومي اين است که دولت افزون بر تلاش براي حل و کاهش مشکلات اقتصادي و برخورد با فساد سياسي، براي برگزاري انتخاباتي عادلانه و سالم در پايان سال تلاش کند؛ انتخاباتي که نتيجه آن راهيابي نمايندگان واقعي مردم، به نهاد قانون گذاري و خبرگان باشد. دست يابي اين هدف در گرو برقراري مذاکره اي ملي با ميانجي گري دولت، در راستاي کاهش بدبيني، تنش زدايي و نيز اعتمادسازي بين نيروهاي سياسي خواهد بود.»(12)
اينگونه گفتن و نوشتن، از جنس حرف هاي فتنه گران 88 و دقيقا براي کشاندن فتنه گران به عرصه انتخابات و بهره گيري از قدرت آنان براي فتنه اي جديد و براي اجراي سناريوي جديد آمريکايي ها است.
المانيتور مي نويسد: «توافق هسته اي مي تواند به پيشرفت تلاش هاي روحاني در ايفاي چنين نقشي کمک کند و انتخابات آتي مجلس در سال 2016 مي تواند اقدام اوليه در اين زمينه باشد.»
جذب روحاني
جان کري، اما روشن تر مي گويد: «اگر ما به اين توافق پشت کنيم، يک پيام به افراط گرايان در ايران مي فرستيم و آنان احساس خوبي خواهند کرد و کسي نمي داند که در انتخابات چه بر سر روحاني مي آيد.»
رابرت ليتواک- کارشناس انديشکده ويلسون- هدف را روشن تر بيان مي کند: «اين توافق موجب تقويت جناح ميانه رو در داخل ايران گشته و ايران را در مسير اجتماعي مطلوب آمريکا قرار مي دهد.»
البته مراد رابرت از جناح ميانه رو، جريان همراه با آمريکا و جناح فتنه گر است. همانان ايران را در مسير مطلوب آمريکا قرار مي دهند.
خط قرمز
دقيقا براي جلوگيري از تکرار فتنه 88 بود که امام خامنه اي در تاريخ 5/6/ 1393 به رئيس جمهور و هيئت دولت فرمودند: «در موضوع جناح بندي هاي سياسي همواره تاکيد بر رفاقت و انس با يکديگر است؛ اما در برخي موارد هم مسئله متفاوت است و بايد حتما خطوط قرمز و خطوط فاصل رعايت شوند، مسئله فتنه و فتنه گران از مسائل مهم و از خطوط قرمز است که آقايان وزرا بايد همانگونه که در جلسه راي اعتماد خود بر فاصله گذاري با آن تاکيد کردند، همچنان بر آن پاي بند باشند.»
معظم له در تاريخ 20/4/1394در ديدار با دانشجويان فرمودند: «عناصري نظير کساني که در سال 88 آن حوادث را به راه انداختند و بدون هيچ منطقي با اسلاميت و جمهوريت نظام مخالفت کردند، قابل اطمينان نيستند.»
نتيجه
پس نگاهمان را درست کنيم. طرح پنهان آمريکايي ها را در آستانه انتخابات مجلس خبرگان و مجلس شوراي اسلامي در سال 1394 مورد کنکاش قرار دهيم. به چيز ديگري سرگرممان نکنند. اگر آينده را پيش بيني نکنيم، حتما ضربه مي خوريم. خصوصا در موضوع مجلس خبرگان رهبري که بسيار مهم و اثرگذار است. چه بسا دشمن به دنبال طرحي براي نفوذ در مجلس خبرگان براي تغيير رهبري است. هدفي که هرگز محقق نخواهد شد ولي مي تواند به نظام ضربه بزند و مشکل مقطعي درست کند.
پي نوشتها در دفتر روزنامه موجود است.
