اوین نامه ی کیهان
شنبه 24 مرداد ماه سال 1394
يادداشت روز اوین نامه ی کیهان "تنها گزينه پيش روي"
يادداشت روز اوین نامه ی کیهان "تنها گزينه پيش روي"
بازتولید سیکلی گزینه ای از
سخنرانی خامنه ای در نمازعید فطر پیرامون توافق هسته ای که مدام تکرار می شود
درراستای اهداف ترسیم شده ی پشت پرده ی
مخالفت با توافق هسته ای و دفاع ازبرنامه ی هسته ای است. برای همین پس ازدیکته
کردن گزینه ی خامنه ای به آخوند احمد جنتی
امام جمعه موقت تهران و رله کردنش از سوی وی که همراه با موضع ضدر فسنجانی بود که
چرا اعلام آمادگی برای حضور درانتخابات خبرگان کرده است؟ سپس از سوی سربازجوی
شریعت نداری به نقل از اخوندجنتی درتیتر صفحه اول اوین نامه ی کیهان نقش بست . درا
دامه با موازی کاری گزینه خامنه ای درنماز عیدفطر در یادداشت روز سربازجو شریعت
نداری بکاربرده شده است .ناگفته نماند
تکرار بیش از حد گفته ی ضد آمریکایی خامنه ای در نماز عید فطر امسالضمن اینکه علیه
ی تیم مذاکره ی کننده ی هسته ای ودولت روحانی است. از طرف دیگر بستن راه پس و پیش
خامنه ای است تاازگفته ی خودعدول نکند که دلواپسان را رها کند وبه سوی روحانی وتیم
مذاکره کننده ی هسته ای دولت روحانی غش کند .
از سوی دیگر وادارکردن مجلس ارتجاع بازار مکاره است تا مجدانه وپیگرانه
اصرار ورزند که باید متن توافق هسته ای مورد بررسی و تصویب قرار گیرد تاقانونی وقابل
اجرا باشد تا موضع عراقچی خنثی شود که گفته است به صلاح نیست تا مجلس ارتجاع بازارمکاره
متن توافق هسته ای را مورد بازبینی وبررسی و تصویب قرارد هند. برای همین سربازجو
شریعت نداری در ابتدای یادداشت خود چنین
اشاره کرده است :
بخش متن زير، بخشي از
بيانات خامنه ای در خطبه دوم نماز عيد فطر
امسال است که به «توافق وين» اختصاص داشته است. اين متن را به دقت بخوانيد، چه
برداشتي از آن داريد؟ نگارنده بر اين باور است که حضرت آقا در اين فرازها از دغدغه
خويش نسبت به برخي از آنچه در «توافق وين» آمده است خبر داده اند اين دغدغه به
وضوح درباره اصول و مباني انقلاب و نظام است که نبايد از نگاه مسئولان بررسي کننده
برجام دور بماند. اما، راه کار موثر براي رفع دغدغه ايشان که مانند هميشه از نگاه
ملکوتي و پدرانه حضرتش نسبت به آينده نظام برخاسته است، چيست؟ در ادامه ی بات عریف
وتمجید ستایش گرانه یا تیغ زیر پالان خامنه ای گذاشتن توصیه کرده است متن را با
دقت بخوانید.
سربازجو شریعت نداری در دنباله از
موضع تحلیل و بررسی شیوه ی بازجویی به تاکيد ورزي خامنه ای در
سخنرانی نماز عید فطر استناد کرده و نتیجه
گرفته است ، قبل از تاکيد بر هر يک از
اصول و مباني انقلاب، از قيد و پيشوند «اين متن تهيه شده - برجام- تصويب بشود يا
نشود» بهره گرفته و اين عبارت را به صورت يک «ترجيع بند» تکرار فرموده اند و سوال
اين است که حضرت ايشان در تکرار اين پيشوند، چه ضرورتي ديده اند؟ آيا از اين نکته
نمي توان نتيجه گرفت که؛
الف: حضرت آقا در متن توافق وين، مواردي را مشاهده کرده اند که در صورت تصويب برجام مي تواند آينده ی رژیم وارونه ی ولایت فقیه را با خطر جدي روبرو کند. اگر اينگونه نبود، تاکيد ايشان بر حفظ اصول و مباني انقلاب با اين قيد که برجام «تصويب بشود يا نشود» ضرورتي نداشت.
ب: خامنه ای حجت را تمام کرده و اولتيماتوم مي دهند که چنانچه «توافق وين» با اصول و مباني انقلاب در تعارض و تضاد باشد، حتي اگر از سوي مسئولان نظام نيز تصويب بشود، ايشان اجازه اجراي آن را نخواهند داد.
ج: برخي از نظرات ارائه شده اين روزها که خامنه ای درباره متن توافق وين نظر مثبت و موافقي دارند، نمي تواند پايه و اساس قابل قبولي داشته باشد، چرا که بهره گيري از ترجيع بند «اين متن تصويب بشود يا نشود» نشانه عدم اعتماد ايشان به متن برجام است و از ديگر سو، اگر توافق ياد شده با نگاه مثبت حضرت آقا روبرو شده بود، بر ضرورت بررسي متن در مجاري قانون - خطبه عيدفطر و پاسخ به نامه رئيس جمهور- تاکيد نمي ورزيدند.
بالاخره سربازجو شریعت نداری برای اینکه پاسخ به خامنه ای و تیم مذاکره کننده ی هسته ای وموافقان توافق هسته ای داده وبرای شان تعیین تکلیف کرده باشد. مجدداً آویزان به گفته خامنه ای در خطبه هاي نماز عيد فطر امسال شده و اذعان کرده کمترين ترديدي باقي نمي گذارد که حضرت آقا از نارسايي و عواقب فاجعه آفرين توافق ياد شده اطلاع کامل دارند و با جرات مي توان گفت که ايشان به هيچوجه از متن تهيه شده راضي نيستند و اگر غير از اين بود با توجه به اطلاع دقيق از توافق وين، تاکيد حضرت ايشان بر «متن تهيه شده تصويب بشود يا نشود از اصول انقلاب دست نخواهيم کشيد» و تکرار چندباره آن ضرورتي نداشت. از اين روي وظيفه غيرقابل تغيير مسئولان بررسي کننده متن توافق وين آن است که هيچيک از «بندها»، «فصل ها» و «مفاد» برجام را که با اصول و مباني اسلام و انقلاب و موجوديت نظام در تعارض است، نپذيرند تا به قول حضرت آقا، امروز در مقابل مردم و فردا در پيشگاه خداوند تبارک و تعالي شرمسار و سرافکنده نباشند. اما چگونه؟!...
الف: حضرت آقا در متن توافق وين، مواردي را مشاهده کرده اند که در صورت تصويب برجام مي تواند آينده ی رژیم وارونه ی ولایت فقیه را با خطر جدي روبرو کند. اگر اينگونه نبود، تاکيد ايشان بر حفظ اصول و مباني انقلاب با اين قيد که برجام «تصويب بشود يا نشود» ضرورتي نداشت.
ب: خامنه ای حجت را تمام کرده و اولتيماتوم مي دهند که چنانچه «توافق وين» با اصول و مباني انقلاب در تعارض و تضاد باشد، حتي اگر از سوي مسئولان نظام نيز تصويب بشود، ايشان اجازه اجراي آن را نخواهند داد.
ج: برخي از نظرات ارائه شده اين روزها که خامنه ای درباره متن توافق وين نظر مثبت و موافقي دارند، نمي تواند پايه و اساس قابل قبولي داشته باشد، چرا که بهره گيري از ترجيع بند «اين متن تصويب بشود يا نشود» نشانه عدم اعتماد ايشان به متن برجام است و از ديگر سو، اگر توافق ياد شده با نگاه مثبت حضرت آقا روبرو شده بود، بر ضرورت بررسي متن در مجاري قانون - خطبه عيدفطر و پاسخ به نامه رئيس جمهور- تاکيد نمي ورزيدند.
بالاخره سربازجو شریعت نداری برای اینکه پاسخ به خامنه ای و تیم مذاکره کننده ی هسته ای وموافقان توافق هسته ای داده وبرای شان تعیین تکلیف کرده باشد. مجدداً آویزان به گفته خامنه ای در خطبه هاي نماز عيد فطر امسال شده و اذعان کرده کمترين ترديدي باقي نمي گذارد که حضرت آقا از نارسايي و عواقب فاجعه آفرين توافق ياد شده اطلاع کامل دارند و با جرات مي توان گفت که ايشان به هيچوجه از متن تهيه شده راضي نيستند و اگر غير از اين بود با توجه به اطلاع دقيق از توافق وين، تاکيد حضرت ايشان بر «متن تهيه شده تصويب بشود يا نشود از اصول انقلاب دست نخواهيم کشيد» و تکرار چندباره آن ضرورتي نداشت. از اين روي وظيفه غيرقابل تغيير مسئولان بررسي کننده متن توافق وين آن است که هيچيک از «بندها»، «فصل ها» و «مفاد» برجام را که با اصول و مباني اسلام و انقلاب و موجوديت نظام در تعارض است، نپذيرند تا به قول حضرت آقا، امروز در مقابل مردم و فردا در پيشگاه خداوند تبارک و تعالي شرمسار و سرافکنده نباشند. اما چگونه؟!...
بهرحال سربازجو شریعت نداری
درپایان برای اینکه پیامش را به مخاطبان مدافع توافق هسته ای داده باشد تأکید کرده است برجام يک معاهده دوجانبه است که يک طرف آن
جمهوري اسلامي ايران و طرف ديگر آن مجموعه کشورهاي 5+1 هستند و دقيقا به همين علت
اعلام شده است که در مواجهه با توافق وين فقط دو راه وجود دارد، پذيرش کامل آن
(آري) و يا رد کامل آن (نه) و هيچ راه ديگري قابل تصور نيست.
درنهایت افزوده بالاخره، اگر باور داريم که توافق وين و اسناد پيراموني آن- قطعنامه 2231 و نقشه راه آژانس- شامل «بندها» و «موادي» است که براي اصول و مباني انقلاب فاجعه آفرين است و همين بندها و مواد است که دغدغه رهبر معظم انقلاب و همه دلسوزان را در پي داشته است، تنها راه عبور از آن، پاسخ «نه» به کليت برجام و رد کامل آن است. آيا راه ديگري هست؟!
درنهایت افزوده بالاخره، اگر باور داريم که توافق وين و اسناد پيراموني آن- قطعنامه 2231 و نقشه راه آژانس- شامل «بندها» و «موادي» است که براي اصول و مباني انقلاب فاجعه آفرين است و همين بندها و مواد است که دغدغه رهبر معظم انقلاب و همه دلسوزان را در پي داشته است، تنها راه عبور از آن، پاسخ «نه» به کليت برجام و رد کامل آن است. آيا راه ديگري هست؟!
1- متن زير، بخشي از بيانات رهبر معظم انقلاب در خطبه دوم نماز عيد
فطر امسال است که به «توافق وين» اختصاص داشته است. اين متن را به دقت بخوانيد، چه
برداشتي از آن داريد؟ نگارنده بر اين باور است که حضرت آقا در اين فرازها از دغدغه
خويش نسبت به برخي از آنچه در «توافق وين» آمده است خبر داده اند اين دغدغه به
وضوح درباره اصول و مباني انقلاب و نظام است که نبايد از نگاه مسئولان بررسي کننده
برجام دور بماند. اما، راه کار موثر براي رفع دغدغه ايشان که مانند هميشه از نگاه
ملکوتي و پدرانه حضرتش نسبت به آينده نظام برخاسته است، چيست؟ ابتدا متن را
بخوانيد!
«رئيس جمهور محترم و بالخصوص تيم مذاکره کننده که حقيقتا زحمت کشيدند و تلاش کردند؛ چه اين متني که تهيه شده است در مجاري قانوني پيش بيني شده خود تصويب بشود و چه نشود، اجر آنها محفوظ است... چه اين متن تصويب بشود و چه نشود، به حول و قوه الهي، اجازه هيچگونه سوءاستفاده اي از آن داده نخواهد شد، اجازه خدشه در اصول اساسي نظام اسلامي به کسي داده نخواهد شد... چه اين متن تصويب بشود و چه نشود، ما از حمايت دوستانمان در منطقه دست نخواهيم کشيد، از ملت مظلوم فلسطين، از ملت مظلوم يمن، از ملت و دولت سوريه، از ملت و دولت عراق، از مردم مظلوم بحرين، از مجاهدان صادق مقاومت در لبنان و فلسطين... اينها همواره مورد حمايت ما خواهند بود... با اين مذاکرات و با متني که تهيه شده است، در هر صورت سياست ما در مقابل دولت مستکبر آمريکا هيچ تغييري نخواهد کرد... جمهوري اسلامي در زمينه حفظ قابليت هاي دفاعي و امنيتي خود، هرگز تسليم زياده خواهي دشمن نخواهد شد... (دشمنان) تسليم ايران را مگر به خواب ببينند و...»
2-رهبر معظم انقلاب در سخنان مورد اشاره نيز مانند هميشه بر حفظ و تداوم اصول و مباني انقلاب تاکيد ورزيده اند اما، آنچه در بيانات اخير ايشان تازگي داشت اين که، قبل از تاکيد بر هر يک از اصول و مباني انقلاب، از قيد و پيشوند «اين متن تهيه شده - برجام- تصويب بشود يا نشود» بهره گرفته و اين عبارت را به صورت يک «ترجيع بند» تکرار فرموده اند و سوال اين است که حضرت ايشان در تکرار اين پيشوند، چه ضرورتي ديده اند؟ آيا از اين نکته نمي توان نتيجه گرفت که؛
الف: حضرت آقا در متن توافق وين، مواردي را مشاهده کرده اند که در صورت تصويب برجام مي تواند آينده جمهوري اسلامي ايران را با خطر جدي روبرو کند. اگر اينگونه نبود، تاکيد ايشان بر حفظ اصول و مباني انقلاب با اين قيد که برجام «تصويب بشود يا نشود» ضرورتي نداشت.
ب: رهبر معظم انقلاب حجت را تمام کرده و اولتيماتوم مي دهند که چنانچه «توافق وين» با اصول و مباني انقلاب در تعارض و تضاد باشد، حتي اگر از سوي مسئولان نظام نيز تصويب بشود، ايشان اجازه اجراي آن را نخواهند داد.
ج: برخي از نظرات ارائه شده اين روزها که رهبر معظم انقلاب درباره متن توافق وين نظر مثبت و موافقي دارند، نمي تواند پايه و اساس قابل قبولي داشته باشد، چرا که بهره گيري از ترجيع بند «اين متن تصويب بشود يا نشود» نشانه عدم اعتماد ايشان به متن برجام است و از ديگر سو، اگر توافق ياد شده با نگاه مثبت حضرت آقا روبرو شده بود، بر ضرورت بررسي متن در مجاري قانون - خطبه عيدفطر و پاسخ به نامه رئيس جمهور- تاکيد نمي ورزيدند.
3- ايشان در آغاز سخن با تقدير از زحمات تيم مذاکره کننده مي فرمايند «چه اين متن که تهيه شده است در مجاري قانوني تصويب بشود يا نشود، اجر آنها محفوظ است». حضرت آقا از اين طريق راه خُرده گيري و اعتراض به عملکرد تيم مذاکره کننده- و نه انتقاد منصفانه- را مسدود مي کنند و متن تهيه شده را نهايت تلاش آنها مي دانند. بنابراين اگر متن تصويب نشود به معناي ناديده گرفتن تلاش آنان نيست، نتيجه اين نگاه حکيمانه، آن که اولا؛ نبايد اعتراض به دشمن بيروني - که وحدت آفرين است- با اعتراض به تيم مذاکره کننده- که تفرقه آور است- جابه جا شود. ثانيا: تيم مذاکره کننده اطمينان داشته باشد که اگر توافق به تصويب نرسد، علت آن وجود فاکتورهاي ناسازگار با منافع و مصالح ملي است و نه کوتاهي آنان، بنابراين به جاي آن که انتقاد به متن را متوجه خود بدانند، بايستي اين انتقادها را ناشي از زياده خواهي حريف تلقي کنند و از آنجا که نسبت به متن اشراف بيشتري دارند در کشف نقاط خسارت آفرين و فاجعه بار آن به بررسي کنندگان متن مشورت داده و کمک رساني کنند و نه آن که خود را در نقطه مقابل آنان تصور نمايند.
4- حضرت آقا تاکيد مي فرمايند که متن تهيه شده تصويب بشود يا نشود، سياست ما در مقابل دولت مستکبر آمريکا هيچ تغييري نخواهد کرد، از حمايت دوستانمان در منطقه دست نخواهيم کشيد، دشمنانمان مگر آرزوي تسليم ايران را در خواب ببينند و...
اکنون نوبت پاسخ به اين پرسش است که مخاطب اين بخش از بيانات قاطع و پُرصلابت رهبرمعظم انقلاب چه کساني هستند؟ به يقين اگر کساني- دشمنان بيروني و يا برخي از دنباله هاي داخلي آنها- در پي آن نبوده و نباشند که از پذيرش توافق به عنوان مقدمه اي براي تغيير رفتار و ساختار اسلامي و انقلابي نظام بهره بگيرند و در نهايت نسخه تسليم ايران در برابر آمريکا را بپيچند، حضرت آقا نيازي به اين خطاب پرعتاب احساس نمي کردند. مخاطبان اين بخش از بيانات رهبر معظم انقلاب را مي توان در سه طيف تعريف کرد.
اول: آمريکا و متحدانش که اين روزها با اشاره -متاسفانه بخوانيد با استناد- به بخش هايي از توافق وين، قطعنامه 2231 و نقشه راه که ميان ايران و آژانس به امضاء رسيده است، با اطمينان از پيروزي خود در مقابله سي وچند ساله با موجوديت جمهوري اسلامي ايران سخن مي گويند و از توافق وين در صورت اجراء با عنوان يک گام بلند براي تغيير ساختار نظام ياد مي کنند، گام بلندي که به زعم آنان هرگز از طريق حمله نظامي به دست نمي آمد! و با تاسف بايد اذعان کرد اين «ظرفيت منفي» در جاي جاي توافق وين به وضوح ديده مي شود و کيهان، به موارد فراواني از آن با استناد به متن برجام و قطعنامه 2231 اشاره کرده است و البته تاکنون غير از هياهو و جنجال کمترين پاسخ مستندي دريافت نکرده است.
اما نکته مهم و در خور توجه آن که رهبر معظم انقلاب مي فرمايند توافق وين تصويب بشود يا نشود، اجازه چنين سوءاستفاده اي را به دشمن نخواهند داد. بنابراين مي توان نتيجه گرفت حضرت آقا، اين ظرفيت منفي و فاجعه آفرين را در متن توافق ديده اند که نهيب زده اند. آيا غير از اين است؟!
دوم: توده هاي عظيم مردم پاکباخته اين مرز و بوم را مي توان طيف ديگري از مخاطبان رهبر معظم انقلاب تلقي کرد. اين طيف که در عبور از همه عقبه هاي سخت و نفس گير در صحنه حاضر و پاي در رکاب بوده اند، به خود حق مي دهند که اين روزها با نگاه به برخي از موارد باج خواهانه توافق وين و اظهارنظر شماري از مسئولان که متاسفانه رنگ و بو و سمت و سوي تسليم پذيري دارد نگران آينده باشند. حضرت آقا در خطاب پرصلابت خود به اين طيف که به قول حضرت امام(ره) صاحبان اصلي انقلاب هستند، اطمينان مي دهند هرگز توافقي را نمي پذيرند که در آن اصول و مباني انقلاب ناديده گرفته شده باشد.
سوم: طيف سوم که بايد آنان را اصلي ترين مخاطبان بخش ياد شده از بيانات رهبر معظم انقلاب تلقي کرد، مسئولان محترم نظام هستند که وظيفه مشترک بررسي دقيق متن توافق وين، قطعنامه 2231 و نقشه راه را برعهده دارند و در اين باره گفتني است؛
5- مروري -هرچند گذرا- بر متن برجام و قطعنامه 2231 شوراي امنيت سازمان ملل به وضوح نشان مي دهد که در جاي جاي آن از مکانيسم ماشه -TRIGGER- استفاده شده است و بسياري از «بندها» و «مفاد» آن به سوي استقلال، امنيت و در يک کلمه، موجوديت نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران نشانه رفته است.
بيانات مورد اشاره رهبر معظم انقلاب در خطبه هاي نماز عيد فطر امسال کمترين ترديدي باقي نمي گذارد که حضرت آقا از نارسايي و عواقب فاجعه آفرين توافق ياد شده اطلاع کامل دارند و با جرات مي توان گفت که ايشان به هيچوجه از متن تهيه شده راضي نيستند و اگر غير از اين بود با توجه به اطلاع دقيق از توافق وين، تاکيد حضرت ايشان بر «متن تهيه شده تصويب بشود يا نشود از اصول انقلاب دست نخواهيم کشيد» و تکرار چندباره آن ضرورتي نداشت. از اين روي وظيفه غيرقابل تغيير مسئولان بررسي کننده متن توافق وين آن است که هيچيک از «بندها»، «فصل ها» و «مفاد» برجام را که با اصول و مباني اسلام و انقلاب و موجوديت نظام در تعارض است، نپذيرند تا به قول حضرت آقا، امروز در مقابل مردم و فردا در پيشگاه خداوند تبارک و تعالي شرمسار و سرافکنده نباشند. اما چگونه؟!... بخوانيد!
6- تمامي مسئولان محترم و کارشناسان و دست اندرکاران- بدون استثناء- در اين نقطه اتفاق نظر دارند که برخي از مفاد توافق وين، قطعنامه 2231 و نقشه راه با اصول و مباني انقلاب و نظام نه فقط همخواني ندارند بلکه اين اصول و مباني را نشانه رفته اند و در صورت اجرا مي توانند فاجعه آفرين باشند. اگر اين باور در ميان مسئولان محترم وجود دارد- که دارد و آن را انکار نمي کنند- بديهي است که تن دادن به اجراي توافق وين - برجام- با وجود اين بندها و مفاد، جز تن دادن به فاجعه، مفهوم و نتيجه ديگري نخواهد داشت. اما، آيا مي توان تصور کرد که موافقان «توافق وين» با تاکيد بر پذيرش آن - خداي نخواسته- در پي مقابله با اصول و مباني انقلاب و نظام هستند؟! پاسخ اين پرسش به يقين منفي است و اين وصله ناجور به مسئولان محترم، بي ترديد ناچسبيدني است. بنابراين چرا برخي از آنان بر پذيرش برجام اصرار مي ورزند. پاسخ را در ادامه بخوانيد.
7- برخي از مسئولان و دست اندرکاران محترم ضمن آن که وجود «بندها» و «پيوست»هاي مغاير با اصول و مباني نظام را در برجام و ملحقات آن انکار نمي کنند و اين بخش ها را خطرآفرين مي دانند ولي از «اعلام تحفظ» يا «حق شرط» -RESERVATION- به عنوان چاره کار و راه مقابله با بخش هاي مورد اشاره ياد مي کنند که بايد گفت، ارائه اين پيشنهاد از سوي برخي مسئولان که انتظار مي رود از حقوق معاهدات با خبر باشند، تعجب آور است. توضيح آن که؛ حق شرط يا تحفظ به مفهوم خودداري از پذيرش يک يا چند بخش يک معاهده است (کنوانسيون 1969- حقوق معاهدات). اما، مطابق همان کنوانسيون، حق تحفظ فقط در معاهدات چندجانبه بين المللي قابل پذيرش است که در آن يکي از امضاءکنندگان معاهده مي تواند نسبت به بخشي از آن اعلام تحفظ کرده و خود را ملزم به اجراي آن نداند، ولي حق شرط يا تحفظ در معاهدات دو جانبه ممنوع و غيرقابل پذيرش است و برجام يک معاهده دوجانبه است که يک طرف آن جمهوري اسلامي ايران و طرف ديگر آن مجموعه کشورهاي 5+1 هستند و دقيقا به همين علت اعلام شده است که در مواجهه با توافق وين فقط دو راه وجود دارد، پذيرش کامل آن (آري) و يا رد کامل آن (نه) و هيچ راه ديگري قابل تصور نيست.
8- و بالاخره، اگر باور داريم که توافق وين و اسناد پيراموني آن- قطعنامه 2231 و نقشه راه آژانس- شامل «بندها» و «موادي» است که براي اصول و مباني انقلاب فاجعه آفرين است و همين بندها و مواد است که دغدغه رهبر معظم انقلاب و همه دلسوزان را در پي داشته است، تنها راه عبور از آن، پاسخ «نه» به کليت برجام و رد کامل آن است. آيا راه ديگري هست؟! نويسنده: حسين شريعتمداري
«رئيس جمهور محترم و بالخصوص تيم مذاکره کننده که حقيقتا زحمت کشيدند و تلاش کردند؛ چه اين متني که تهيه شده است در مجاري قانوني پيش بيني شده خود تصويب بشود و چه نشود، اجر آنها محفوظ است... چه اين متن تصويب بشود و چه نشود، به حول و قوه الهي، اجازه هيچگونه سوءاستفاده اي از آن داده نخواهد شد، اجازه خدشه در اصول اساسي نظام اسلامي به کسي داده نخواهد شد... چه اين متن تصويب بشود و چه نشود، ما از حمايت دوستانمان در منطقه دست نخواهيم کشيد، از ملت مظلوم فلسطين، از ملت مظلوم يمن، از ملت و دولت سوريه، از ملت و دولت عراق، از مردم مظلوم بحرين، از مجاهدان صادق مقاومت در لبنان و فلسطين... اينها همواره مورد حمايت ما خواهند بود... با اين مذاکرات و با متني که تهيه شده است، در هر صورت سياست ما در مقابل دولت مستکبر آمريکا هيچ تغييري نخواهد کرد... جمهوري اسلامي در زمينه حفظ قابليت هاي دفاعي و امنيتي خود، هرگز تسليم زياده خواهي دشمن نخواهد شد... (دشمنان) تسليم ايران را مگر به خواب ببينند و...»
2-رهبر معظم انقلاب در سخنان مورد اشاره نيز مانند هميشه بر حفظ و تداوم اصول و مباني انقلاب تاکيد ورزيده اند اما، آنچه در بيانات اخير ايشان تازگي داشت اين که، قبل از تاکيد بر هر يک از اصول و مباني انقلاب، از قيد و پيشوند «اين متن تهيه شده - برجام- تصويب بشود يا نشود» بهره گرفته و اين عبارت را به صورت يک «ترجيع بند» تکرار فرموده اند و سوال اين است که حضرت ايشان در تکرار اين پيشوند، چه ضرورتي ديده اند؟ آيا از اين نکته نمي توان نتيجه گرفت که؛
الف: حضرت آقا در متن توافق وين، مواردي را مشاهده کرده اند که در صورت تصويب برجام مي تواند آينده جمهوري اسلامي ايران را با خطر جدي روبرو کند. اگر اينگونه نبود، تاکيد ايشان بر حفظ اصول و مباني انقلاب با اين قيد که برجام «تصويب بشود يا نشود» ضرورتي نداشت.
ب: رهبر معظم انقلاب حجت را تمام کرده و اولتيماتوم مي دهند که چنانچه «توافق وين» با اصول و مباني انقلاب در تعارض و تضاد باشد، حتي اگر از سوي مسئولان نظام نيز تصويب بشود، ايشان اجازه اجراي آن را نخواهند داد.
ج: برخي از نظرات ارائه شده اين روزها که رهبر معظم انقلاب درباره متن توافق وين نظر مثبت و موافقي دارند، نمي تواند پايه و اساس قابل قبولي داشته باشد، چرا که بهره گيري از ترجيع بند «اين متن تصويب بشود يا نشود» نشانه عدم اعتماد ايشان به متن برجام است و از ديگر سو، اگر توافق ياد شده با نگاه مثبت حضرت آقا روبرو شده بود، بر ضرورت بررسي متن در مجاري قانون - خطبه عيدفطر و پاسخ به نامه رئيس جمهور- تاکيد نمي ورزيدند.
3- ايشان در آغاز سخن با تقدير از زحمات تيم مذاکره کننده مي فرمايند «چه اين متن که تهيه شده است در مجاري قانوني تصويب بشود يا نشود، اجر آنها محفوظ است». حضرت آقا از اين طريق راه خُرده گيري و اعتراض به عملکرد تيم مذاکره کننده- و نه انتقاد منصفانه- را مسدود مي کنند و متن تهيه شده را نهايت تلاش آنها مي دانند. بنابراين اگر متن تصويب نشود به معناي ناديده گرفتن تلاش آنان نيست، نتيجه اين نگاه حکيمانه، آن که اولا؛ نبايد اعتراض به دشمن بيروني - که وحدت آفرين است- با اعتراض به تيم مذاکره کننده- که تفرقه آور است- جابه جا شود. ثانيا: تيم مذاکره کننده اطمينان داشته باشد که اگر توافق به تصويب نرسد، علت آن وجود فاکتورهاي ناسازگار با منافع و مصالح ملي است و نه کوتاهي آنان، بنابراين به جاي آن که انتقاد به متن را متوجه خود بدانند، بايستي اين انتقادها را ناشي از زياده خواهي حريف تلقي کنند و از آنجا که نسبت به متن اشراف بيشتري دارند در کشف نقاط خسارت آفرين و فاجعه بار آن به بررسي کنندگان متن مشورت داده و کمک رساني کنند و نه آن که خود را در نقطه مقابل آنان تصور نمايند.
4- حضرت آقا تاکيد مي فرمايند که متن تهيه شده تصويب بشود يا نشود، سياست ما در مقابل دولت مستکبر آمريکا هيچ تغييري نخواهد کرد، از حمايت دوستانمان در منطقه دست نخواهيم کشيد، دشمنانمان مگر آرزوي تسليم ايران را در خواب ببينند و...
اکنون نوبت پاسخ به اين پرسش است که مخاطب اين بخش از بيانات قاطع و پُرصلابت رهبرمعظم انقلاب چه کساني هستند؟ به يقين اگر کساني- دشمنان بيروني و يا برخي از دنباله هاي داخلي آنها- در پي آن نبوده و نباشند که از پذيرش توافق به عنوان مقدمه اي براي تغيير رفتار و ساختار اسلامي و انقلابي نظام بهره بگيرند و در نهايت نسخه تسليم ايران در برابر آمريکا را بپيچند، حضرت آقا نيازي به اين خطاب پرعتاب احساس نمي کردند. مخاطبان اين بخش از بيانات رهبر معظم انقلاب را مي توان در سه طيف تعريف کرد.
اول: آمريکا و متحدانش که اين روزها با اشاره -متاسفانه بخوانيد با استناد- به بخش هايي از توافق وين، قطعنامه 2231 و نقشه راه که ميان ايران و آژانس به امضاء رسيده است، با اطمينان از پيروزي خود در مقابله سي وچند ساله با موجوديت جمهوري اسلامي ايران سخن مي گويند و از توافق وين در صورت اجراء با عنوان يک گام بلند براي تغيير ساختار نظام ياد مي کنند، گام بلندي که به زعم آنان هرگز از طريق حمله نظامي به دست نمي آمد! و با تاسف بايد اذعان کرد اين «ظرفيت منفي» در جاي جاي توافق وين به وضوح ديده مي شود و کيهان، به موارد فراواني از آن با استناد به متن برجام و قطعنامه 2231 اشاره کرده است و البته تاکنون غير از هياهو و جنجال کمترين پاسخ مستندي دريافت نکرده است.
اما نکته مهم و در خور توجه آن که رهبر معظم انقلاب مي فرمايند توافق وين تصويب بشود يا نشود، اجازه چنين سوءاستفاده اي را به دشمن نخواهند داد. بنابراين مي توان نتيجه گرفت حضرت آقا، اين ظرفيت منفي و فاجعه آفرين را در متن توافق ديده اند که نهيب زده اند. آيا غير از اين است؟!
دوم: توده هاي عظيم مردم پاکباخته اين مرز و بوم را مي توان طيف ديگري از مخاطبان رهبر معظم انقلاب تلقي کرد. اين طيف که در عبور از همه عقبه هاي سخت و نفس گير در صحنه حاضر و پاي در رکاب بوده اند، به خود حق مي دهند که اين روزها با نگاه به برخي از موارد باج خواهانه توافق وين و اظهارنظر شماري از مسئولان که متاسفانه رنگ و بو و سمت و سوي تسليم پذيري دارد نگران آينده باشند. حضرت آقا در خطاب پرصلابت خود به اين طيف که به قول حضرت امام(ره) صاحبان اصلي انقلاب هستند، اطمينان مي دهند هرگز توافقي را نمي پذيرند که در آن اصول و مباني انقلاب ناديده گرفته شده باشد.
سوم: طيف سوم که بايد آنان را اصلي ترين مخاطبان بخش ياد شده از بيانات رهبر معظم انقلاب تلقي کرد، مسئولان محترم نظام هستند که وظيفه مشترک بررسي دقيق متن توافق وين، قطعنامه 2231 و نقشه راه را برعهده دارند و در اين باره گفتني است؛
5- مروري -هرچند گذرا- بر متن برجام و قطعنامه 2231 شوراي امنيت سازمان ملل به وضوح نشان مي دهد که در جاي جاي آن از مکانيسم ماشه -TRIGGER- استفاده شده است و بسياري از «بندها» و «مفاد» آن به سوي استقلال، امنيت و در يک کلمه، موجوديت نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران نشانه رفته است.
بيانات مورد اشاره رهبر معظم انقلاب در خطبه هاي نماز عيد فطر امسال کمترين ترديدي باقي نمي گذارد که حضرت آقا از نارسايي و عواقب فاجعه آفرين توافق ياد شده اطلاع کامل دارند و با جرات مي توان گفت که ايشان به هيچوجه از متن تهيه شده راضي نيستند و اگر غير از اين بود با توجه به اطلاع دقيق از توافق وين، تاکيد حضرت ايشان بر «متن تهيه شده تصويب بشود يا نشود از اصول انقلاب دست نخواهيم کشيد» و تکرار چندباره آن ضرورتي نداشت. از اين روي وظيفه غيرقابل تغيير مسئولان بررسي کننده متن توافق وين آن است که هيچيک از «بندها»، «فصل ها» و «مفاد» برجام را که با اصول و مباني اسلام و انقلاب و موجوديت نظام در تعارض است، نپذيرند تا به قول حضرت آقا، امروز در مقابل مردم و فردا در پيشگاه خداوند تبارک و تعالي شرمسار و سرافکنده نباشند. اما چگونه؟!... بخوانيد!
6- تمامي مسئولان محترم و کارشناسان و دست اندرکاران- بدون استثناء- در اين نقطه اتفاق نظر دارند که برخي از مفاد توافق وين، قطعنامه 2231 و نقشه راه با اصول و مباني انقلاب و نظام نه فقط همخواني ندارند بلکه اين اصول و مباني را نشانه رفته اند و در صورت اجرا مي توانند فاجعه آفرين باشند. اگر اين باور در ميان مسئولان محترم وجود دارد- که دارد و آن را انکار نمي کنند- بديهي است که تن دادن به اجراي توافق وين - برجام- با وجود اين بندها و مفاد، جز تن دادن به فاجعه، مفهوم و نتيجه ديگري نخواهد داشت. اما، آيا مي توان تصور کرد که موافقان «توافق وين» با تاکيد بر پذيرش آن - خداي نخواسته- در پي مقابله با اصول و مباني انقلاب و نظام هستند؟! پاسخ اين پرسش به يقين منفي است و اين وصله ناجور به مسئولان محترم، بي ترديد ناچسبيدني است. بنابراين چرا برخي از آنان بر پذيرش برجام اصرار مي ورزند. پاسخ را در ادامه بخوانيد.
7- برخي از مسئولان و دست اندرکاران محترم ضمن آن که وجود «بندها» و «پيوست»هاي مغاير با اصول و مباني نظام را در برجام و ملحقات آن انکار نمي کنند و اين بخش ها را خطرآفرين مي دانند ولي از «اعلام تحفظ» يا «حق شرط» -RESERVATION- به عنوان چاره کار و راه مقابله با بخش هاي مورد اشاره ياد مي کنند که بايد گفت، ارائه اين پيشنهاد از سوي برخي مسئولان که انتظار مي رود از حقوق معاهدات با خبر باشند، تعجب آور است. توضيح آن که؛ حق شرط يا تحفظ به مفهوم خودداري از پذيرش يک يا چند بخش يک معاهده است (کنوانسيون 1969- حقوق معاهدات). اما، مطابق همان کنوانسيون، حق تحفظ فقط در معاهدات چندجانبه بين المللي قابل پذيرش است که در آن يکي از امضاءکنندگان معاهده مي تواند نسبت به بخشي از آن اعلام تحفظ کرده و خود را ملزم به اجراي آن نداند، ولي حق شرط يا تحفظ در معاهدات دو جانبه ممنوع و غيرقابل پذيرش است و برجام يک معاهده دوجانبه است که يک طرف آن جمهوري اسلامي ايران و طرف ديگر آن مجموعه کشورهاي 5+1 هستند و دقيقا به همين علت اعلام شده است که در مواجهه با توافق وين فقط دو راه وجود دارد، پذيرش کامل آن (آري) و يا رد کامل آن (نه) و هيچ راه ديگري قابل تصور نيست.
8- و بالاخره، اگر باور داريم که توافق وين و اسناد پيراموني آن- قطعنامه 2231 و نقشه راه آژانس- شامل «بندها» و «موادي» است که براي اصول و مباني انقلاب فاجعه آفرين است و همين بندها و مواد است که دغدغه رهبر معظم انقلاب و همه دلسوزان را در پي داشته است، تنها راه عبور از آن، پاسخ «نه» به کليت برجام و رد کامل آن است. آيا راه ديگري هست؟! نويسنده: حسين شريعتمداري
