خبر ويژه
كليدي كه به همه قفل هامي خورد اما باز نمي كند! 18 خرداد -94
كليدي كه به همه قفل هامي خورد اما باز نمي كند! 18 خرداد -94
با دو
ذوقه خوری یا توبره و آخور خوری کردن تیتردرشت صفحه اول اوین نامه ی کیهان محور به
ریشخند گرفتن سخنرانی روحانی در همایش محیط زیست این چنین با کلیدی که به همه قفل ها می خورد اما باز نمی کند! در ستون خبر ویژه رله
شده استو مکمل اظهارات رئيس جمهور در مراسم گراميداشت هفته محيط زيست شده که ادعا شده گره زدن محيط
زيست و آب خوردن به مذاکرات و لغو تحريم ها، تعجب برانگيز شد.
اظهارات
رئيس جمهور در مراسم گراميداشت هفته محيط زيست و گره زدن محيط زيست و آب خوردن به
مذاکرات و لغو تحريم ها، تعجب برانگيز شد. روحاني در اين مراسم ضمن بيان اينکه «خداوند درباره بهشت گفته
که رودخانه ها و درختان سرسبز در آنجا وجود دارد در واقع بهشت دنيا و آخرت تفاوتي
ندارند و از هم جدا نيستند. با کمي تسامح مي توان گفت اگر کسي دنياي خودش را جهنم
کرد بايد در آخرت هم منتظر جهنم باشد و اگر کسي دنياي خود را بهشت کرد بايد منتظر
بهشت آخرت هم باشد»، اظهار داشت: ما وقتي مي گوييم بايد تحريم هاي ظالمانه رفع شود
بعضي ها چشمان شان زياد نچرخد. تحريم هاي ظالمانه بايد از بين برود تا سرمايه
بيايد و مشکل محيط زيست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود، منابع آبي زياد شده
و بانک ها احيا شوند.
ارتباط دادن مشکل آب و محيط زيست به تحريم ها و مذاکرات در حالي است که رئيس جمهور اواخر دي ماه سال گذشته نيز در همايش «اقتصاد ايران»، به موضوعاتي سياسي مانند مذاکرات و تحريم و رفراندوم و وصل نبودن آرمان به سانتريفيوژ پرداخت و اعتراض اقتصاددانان حامي دولت را برانگيخت. از جمله يک اقتصاددان اصلاح طلب و استاد دانشگاه علامه طباطبايي آن زمان گفته بود «معناي اين همايش، اعلام بي برنامگي اقتصادي دولت پس از 2 سال شعار تبليغاتي بود ... نمي شود دولت به مردم بگويد شرايط خطير است اما در رفتارهاي دولت ردي از اين خطير بودن مشاهده نشود، اگر اقلام منابع و مصارف دولت را نگاه کنيم، مي بينيم دولتي که به مردم سخت مي گيرد آن هم با اين رويه ها، نان را در ماه هاي پاياني سال 30 درصد گران مي کند، اما اذعان دارند که دولت هيچ برنامه اي براي افزايش قيمت در سال آينده ندارد. اين گونه صحبت ها مايه نگراني است... دولت يک فرصت تاريخي استثنايي را به هدر داد. دولت يک فرصت استثنايي داشت و با آن برخوردي سهل انگارانه کرده است.»
درباره سخنان اخير رئيس جمهور چند نکته قابل توجه است. نخست اينکه شيطان بزرگ با شنيدن اين تحليل غلط که فراتر از صنعت، حتي آب و محيط زيست ايراني ها نيز به لغو تحريم ها گره خورده، چرا بايد براي معامله متوازن و برابر روي خوش نشان بدهد و چرا طلبکارتر نشود؟! آيا خردمندانه است که يک سياستمدار مدعي آشنايي با ديپلماسي، در متن مذاکرات چنين سخن بگويد؟
ثانياً اگر قرار است دولت همه مشکلات را به تحريم ها و مذاکرات گره بزند، بنابراين چه نيازي به معاونت محيط زيست و وزارت نيرو و صنعت و جهاد کشاورزي و رفاه و تعاون و... است. فعلاً همه اين ديوان سالاري عريض و طويل و پرهزينه را تعطيل کنند تا در هزينه ها صرفه جويي شود! ثالثاً گره زدن همه مشکلات خرد و کلان به تحريم ها در حالي است که آقاي روحاني و مشاوران و حاميان نزديک وي دو سال پيش به دفعات تصريح کرده بودند 80 تا 90 درصد مشکلات اقتصادي ناشي از سوء مديريت و تنها 10 تا 20 درصد آن مربوط به تحريم هاست اما اکنون حتي مشکل آب و محيط زيست هم به تحريم ها ربط داده مي شود. آيا معناي ديگر اين سخن خطا آن نيست که ظرفيت 80-90 درصدي تدبيرها در داخل تعطيل است و نبايد به دولت تدبير و اميد دل بست؟! آيا بدين ترتيب نبايد به امثال آقاي کرباسچي حق داد که دلواپس بشوند و بگويند «در شرايط تحريم نبايد مسئوليت را از دوش خودمان برداريم و تا بگويند چرا فلان کار را نکرديد، بگوييم تحريم هستيم!... اينکه تعدادي آدم خسته و سالخورده در دولت بنشينيم و بلند شويم، که نمي شود. اين بي تحرکي ها آدم را براي دولت نگران مي کند. چشم بر هم گذاشتيم و نصف مهلت دولت گذشت. وزرا و شخص رئيس جمهور بايد فکر کنند که اگر نبودند چه اتفاقي مي افتاد؛ نبايد که بي خاصيت بود»!؟
ارتباط دادن مشکل آب و محيط زيست به تحريم ها و مذاکرات در حالي است که رئيس جمهور اواخر دي ماه سال گذشته نيز در همايش «اقتصاد ايران»، به موضوعاتي سياسي مانند مذاکرات و تحريم و رفراندوم و وصل نبودن آرمان به سانتريفيوژ پرداخت و اعتراض اقتصاددانان حامي دولت را برانگيخت. از جمله يک اقتصاددان اصلاح طلب و استاد دانشگاه علامه طباطبايي آن زمان گفته بود «معناي اين همايش، اعلام بي برنامگي اقتصادي دولت پس از 2 سال شعار تبليغاتي بود ... نمي شود دولت به مردم بگويد شرايط خطير است اما در رفتارهاي دولت ردي از اين خطير بودن مشاهده نشود، اگر اقلام منابع و مصارف دولت را نگاه کنيم، مي بينيم دولتي که به مردم سخت مي گيرد آن هم با اين رويه ها، نان را در ماه هاي پاياني سال 30 درصد گران مي کند، اما اذعان دارند که دولت هيچ برنامه اي براي افزايش قيمت در سال آينده ندارد. اين گونه صحبت ها مايه نگراني است... دولت يک فرصت تاريخي استثنايي را به هدر داد. دولت يک فرصت استثنايي داشت و با آن برخوردي سهل انگارانه کرده است.»
درباره سخنان اخير رئيس جمهور چند نکته قابل توجه است. نخست اينکه شيطان بزرگ با شنيدن اين تحليل غلط که فراتر از صنعت، حتي آب و محيط زيست ايراني ها نيز به لغو تحريم ها گره خورده، چرا بايد براي معامله متوازن و برابر روي خوش نشان بدهد و چرا طلبکارتر نشود؟! آيا خردمندانه است که يک سياستمدار مدعي آشنايي با ديپلماسي، در متن مذاکرات چنين سخن بگويد؟
ثانياً اگر قرار است دولت همه مشکلات را به تحريم ها و مذاکرات گره بزند، بنابراين چه نيازي به معاونت محيط زيست و وزارت نيرو و صنعت و جهاد کشاورزي و رفاه و تعاون و... است. فعلاً همه اين ديوان سالاري عريض و طويل و پرهزينه را تعطيل کنند تا در هزينه ها صرفه جويي شود! ثالثاً گره زدن همه مشکلات خرد و کلان به تحريم ها در حالي است که آقاي روحاني و مشاوران و حاميان نزديک وي دو سال پيش به دفعات تصريح کرده بودند 80 تا 90 درصد مشکلات اقتصادي ناشي از سوء مديريت و تنها 10 تا 20 درصد آن مربوط به تحريم هاست اما اکنون حتي مشکل آب و محيط زيست هم به تحريم ها ربط داده مي شود. آيا معناي ديگر اين سخن خطا آن نيست که ظرفيت 80-90 درصدي تدبيرها در داخل تعطيل است و نبايد به دولت تدبير و اميد دل بست؟! آيا بدين ترتيب نبايد به امثال آقاي کرباسچي حق داد که دلواپس بشوند و بگويند «در شرايط تحريم نبايد مسئوليت را از دوش خودمان برداريم و تا بگويند چرا فلان کار را نکرديد، بگوييم تحريم هستيم!... اينکه تعدادي آدم خسته و سالخورده در دولت بنشينيم و بلند شويم، که نمي شود. اين بي تحرکي ها آدم را براي دولت نگران مي کند. چشم بر هم گذاشتيم و نصف مهلت دولت گذشت. وزرا و شخص رئيس جمهور بايد فکر کنند که اگر نبودند چه اتفاقي مي افتاد؛ نبايد که بي خاصيت بود»!؟
