مناسبات
اصلاح‌طلبان با روحانی در گفتگو با مطهرنیا
اصلاح‌طلبان
نباید موتور اصلاحات را زمین بگذارند! 25 خرداد-94
بدون توجه به نقش گروه های جوساز زیر کنترل پاسداران ونقش کلیدی قلع و قمع
کردن نامزدان مدعی اصلاح طلب از سوی شورای
نگهبان آلت دست خامنه ای مطهرنیا گفته است
اصلاح‌گرایان بزرگترین اشتباه استراتژیک
خود را در زمانه اصلاحات و در دولت محمدخاتمی زمانی مرتکب شدند که موتور متحرکه
قدرت اصلاحات را از ماشین اصلاحات زمین گذاشتند تا ماشین بدون موتور را در
سربالایی تند رقابت های قدرت در دوران اصلاحات راحت‌تر هل دهند.
وی با تاکید بر اینکه موتور اصلاحات در آن زمان رفسنجانی بود. بازتأکید کرده که مدعیان اصلاح طلبان نباید فراموش کنند که اگر بار دیگر موتور اصلاحات را زمین گذارند باید منتظر پیامدهای آن در آینده باشند زیرا روحانی یک اصلاح‌طلب به معنای صرف نیست و فقط یک اعتدالگرا است.
بهرحال نتیجه گیری شده که مدعیان اصلاح طلبان با حفظ نسبت خود با روحانی می توانند به داشتن اکثریت مجلس امید بیشتری داشته باشند اما باید بدانند که بهای این پیروزی ها کوتاه آمدن از حدود اصلاح طلبی و نزدیک شدن به مکتب اعتدالی است.به نظرمی رسد یک خواب خوش رؤیایی است .
وی با تاکید بر اینکه موتور اصلاحات در آن زمان رفسنجانی بود. بازتأکید کرده که مدعیان اصلاح طلبان نباید فراموش کنند که اگر بار دیگر موتور اصلاحات را زمین گذارند باید منتظر پیامدهای آن در آینده باشند زیرا روحانی یک اصلاح‌طلب به معنای صرف نیست و فقط یک اعتدالگرا است.
بهرحال نتیجه گیری شده که مدعیان اصلاح طلبان با حفظ نسبت خود با روحانی می توانند به داشتن اکثریت مجلس امید بیشتری داشته باشند اما باید بدانند که بهای این پیروزی ها کوتاه آمدن از حدود اصلاح طلبی و نزدیک شدن به مکتب اعتدالی است.به نظرمی رسد یک خواب خوش رؤیایی است .
فرارو- "اصلاح طلبان نباید
فراموش کنند که اگر بار دیگر موتور اصلاحات را زمین گذارند باید منتظر پیامدهای آن
در آینده باشند." یک کارشناس مسایل سیاسی با بیان این مطلب گفت: فراموش نکنیم
که روحانی یک اصلاح‌طلب نیست.
دولت اعتدالی از آنجایی شروع شد که اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم به جای داشتن یک کاندیدای قوی اصلاح طلب که به رای آوری آن اطمینان داشته باشند، از حسن روحانی که از ابتدا خود را اعتدالگرا معرفی کرده بود، حمایت کردند.
نتیجه حمایت این جریان از روحانی با توجه به اختلافات عمیق با جریان رقیب سبب شد که، روحانی پیروز میدان انتخابات باشد. همین امر موجب شده است که میانه رو‌ها در هر دو جریان روحانی را نماینده خود بدانند. به همین خاطر است که که اصولگرایان هر توفیقی در دولت را به حساب روحانی با پیشینه اصولگرایی اش می‌گذارند و هر ضعف و نارکآمدی را به پای روحانی مورد حمایت اصلاح‌طلبان می‌نویسند.
واکنش اصلاح‌طلبان نیز به اقدامات روحانی چیزی شبیه همین است. آنان که درسال 92 حمایت روحانی را به عنوان تاکتیک انتخاباتی خود برگزیدند، در بسیاری از مواقع عدم تحقق انتظاراتشان را به حساب اصلاح‌طلب نبودن روحانی گذاشته و از کنار مساله عبور می کنند.
جریان اصلاح‌طلب در صورت عدم حمایت از حسن روحانی در انتخابات 24 خرداد شانس چندانی برای پیروزی نداشت و در دو سال گذشته نیز به صورت نسبی از عملکرد رییس جمهور اعتدالگرا و کابینه ترکیبی اش – از هر دو جریان سیاسی- رضایت داشته است. حالا با نزدیک شدن به انتخابات آتی مجلس نیز این اعتقاد کم و بیش وجود دارد که این طیف باید با همان الگو وارد عرصه رقابت های انتخاباتی شود اما سوال اینجا است که تعدیل های به مرور در جریان های سیاسی کشور – اصلاح طلب و اصولگرا- آنها را به کدام سمت می‌برد؟
علی مطهرنیا، کارشناس مسایل سیاسی در گفت وگو با فرارو در این خصوص گفت: فرایند تحولات سیاسی در ایران پس از انقلاب به گونه‌ای بوده است که نقل و انتقال افراد به حوزه‌های گوناگون جبهه‌بندی‌های سیاسی از وضعیت خاصی پیروی کرده است.
وی با بیان اینکه دسته بندی جناح‌های سیاسی ایران بر مبنای ادبیات سیاسی یک هویت زیرین و یک هویت زبرین دارد، گفت: هویت زبرین، آرایش شکل آنها را دربر می‌گیرد اما هویت زیرین آن به یک محتوای تعریف شده فکری و باور نهادینه شده رفتاری در افراد بازمی‌گردد.
این کارشناس مسایل سیاسی ادامه داد: بسیاری از اصلاح‌طلبان امروز در هویت زبرین خود دارای تقسیم بندی جناحی ظاهری بوده‌اند که با هویت باطنی امروز و آرایه شکلی فعلی آنها تطبیق ندارد.
مطهرنیا با تاکید بر اینکه هویت زیرین بوده است که هویت زبرین سیاسی آنها را مدیریت کرده است، گفت: اگر به اسامی تئوری پردازان اصلاحات و فعالان سیاسی در صحنه اصلاح‌طلبی نیک بنگریم، خواهیم دید که اکثر آنها تجربه‌ای قابل تامل در جناح های فکری دیگر داشته اند اما به واسطه شتاب تحولات در بزنگاه های تاریخی که حوادثی رخ داده؛ هویت زیرین بر هویت زبرین آنها قائق آمده است.
وی افزود: تبدیل نام های راست و چب به اصولگرا و اصلاح‌طلب در فرایند تاریخی ناشی از همین تغییر و تحول است. به باور من بر اساس سیگنال های موجود، درآینده به جای اصلاح‌طلبان و اصولگرایان شاهد دو جناح سیاسی اقتدارگرا و دموکراسی‌خواه خواهیم بود.
وی در توضیح بیشتر این مطلب گفت: این یعنی یک طیف فکری برآن خواهد بود تا اسلام سیاسی را در منطق اقتدارگرایی دینی سنتی و سیاست کلاسیک یا پیرزمانه و ریش سپیدی مدیریت کند و طیف دیگر برآن خواهد بود تا اسلام سیاسی را در چارچوب تفسیری مردم‌سالارانه و با تکیه بر عقل جمعی و خرد سیاسی گروه های مرجع اجتماعی مدیریت نمایند.
مطهرنیا با تاکید بر همین تعبیر، در خصوص نسبت روحانی با اصلاحات و ارتباط اصلاح طلبان با وی گفت: روحانی از جمله کسانی است که مانند سیاستمداران سابق بر خویش اگرچه در پایگاه دیگری حضور داشته است اما در سیر تحولات تاریخی بر مبنای هویت زیرین تفکر خود با گام هایی آرام اما محکم تر، بر اساس منش سیاسی اش که میانه روی است؛ هویت زیرین خود را به نمایش می‌گذارد و از مسیر اعتدالگرایی آیت الله هاشمی گذشته است.
این کارشناس مسایل سیاسی افزود: روحانی همواره در کنار هاشمی حضور داشته است. هاشمی از ارکان پیونده خورده با معمار انقلاب اسلامی است و از اعضای موثر موسس حزب جمهوری اسلامی می باشد. او یک اصولگرای اصیل در مسیر انقلاب اسلامی بوده است و اکنون انگشت اتهام بسیاری از اصولگرایان نومحافظه کار به سمت اوست لذا پیامدهای هجمه به هاشمی گاه و بی‌گاه گریبان دانشجوی نخست مدرسه او را می‌گیرد.
به گفته وی، روحانی امروز خود شاهد سبک خاص خویش است که این سبک نیز به تبع متاثر از مکتب اعتدال هاشمی است.
مطهرنیا در ادامه گفت: اصلاح‌گرایان بزرگترین اشتباه استراتژیک خود را در زمانه اصلاحات و در دولت سیدمحمدخاتمی زمانی مرتکب شدند که موتور متحرکه قدرت اصلاحات را از ماشین اصلاحات زمین گذاشتند تا ماشین بدون موتور را در سربالایی تند رقابت های قدرت در دوران اصلاحات راحت‌تر هل دهند.
وی با تاکید بر اینکه موتور اصلاحات در آن زمان آیت الله هاشمی بود، گفت: اصلاح طلبان نباید فراموش کنند که اگر بار دیگر موتور اصلاحات را زمین گذارند باید منتظر پیامدهای آن در آینده باشند زیرا روحانی یک اصلاح‌طلب به معنای صرف نیست و فقط یک اعتدالگرا است.
به نظر می‌رسد که اصلاح طلبان با حفظ نسبت خود با روحانی می توانند به داشتن اکثریت مجلس امید بیشتری داشته باشند اما باید بدانند که بهای این پیروزی ها کوتاه آمدن از حدود اصلاح طلبی و نزدیک شدن به مکتب اعتدالی است.
دولت اعتدالی از آنجایی شروع شد که اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم به جای داشتن یک کاندیدای قوی اصلاح طلب که به رای آوری آن اطمینان داشته باشند، از حسن روحانی که از ابتدا خود را اعتدالگرا معرفی کرده بود، حمایت کردند.
نتیجه حمایت این جریان از روحانی با توجه به اختلافات عمیق با جریان رقیب سبب شد که، روحانی پیروز میدان انتخابات باشد. همین امر موجب شده است که میانه رو‌ها در هر دو جریان روحانی را نماینده خود بدانند. به همین خاطر است که که اصولگرایان هر توفیقی در دولت را به حساب روحانی با پیشینه اصولگرایی اش می‌گذارند و هر ضعف و نارکآمدی را به پای روحانی مورد حمایت اصلاح‌طلبان می‌نویسند.
واکنش اصلاح‌طلبان نیز به اقدامات روحانی چیزی شبیه همین است. آنان که درسال 92 حمایت روحانی را به عنوان تاکتیک انتخاباتی خود برگزیدند، در بسیاری از مواقع عدم تحقق انتظاراتشان را به حساب اصلاح‌طلب نبودن روحانی گذاشته و از کنار مساله عبور می کنند.
جریان اصلاح‌طلب در صورت عدم حمایت از حسن روحانی در انتخابات 24 خرداد شانس چندانی برای پیروزی نداشت و در دو سال گذشته نیز به صورت نسبی از عملکرد رییس جمهور اعتدالگرا و کابینه ترکیبی اش – از هر دو جریان سیاسی- رضایت داشته است. حالا با نزدیک شدن به انتخابات آتی مجلس نیز این اعتقاد کم و بیش وجود دارد که این طیف باید با همان الگو وارد عرصه رقابت های انتخاباتی شود اما سوال اینجا است که تعدیل های به مرور در جریان های سیاسی کشور – اصلاح طلب و اصولگرا- آنها را به کدام سمت می‌برد؟
علی مطهرنیا، کارشناس مسایل سیاسی در گفت وگو با فرارو در این خصوص گفت: فرایند تحولات سیاسی در ایران پس از انقلاب به گونه‌ای بوده است که نقل و انتقال افراد به حوزه‌های گوناگون جبهه‌بندی‌های سیاسی از وضعیت خاصی پیروی کرده است.
وی با بیان اینکه دسته بندی جناح‌های سیاسی ایران بر مبنای ادبیات سیاسی یک هویت زیرین و یک هویت زبرین دارد، گفت: هویت زبرین، آرایش شکل آنها را دربر می‌گیرد اما هویت زیرین آن به یک محتوای تعریف شده فکری و باور نهادینه شده رفتاری در افراد بازمی‌گردد.
این کارشناس مسایل سیاسی ادامه داد: بسیاری از اصلاح‌طلبان امروز در هویت زبرین خود دارای تقسیم بندی جناحی ظاهری بوده‌اند که با هویت باطنی امروز و آرایه شکلی فعلی آنها تطبیق ندارد.
مطهرنیا با تاکید بر اینکه هویت زیرین بوده است که هویت زبرین سیاسی آنها را مدیریت کرده است، گفت: اگر به اسامی تئوری پردازان اصلاحات و فعالان سیاسی در صحنه اصلاح‌طلبی نیک بنگریم، خواهیم دید که اکثر آنها تجربه‌ای قابل تامل در جناح های فکری دیگر داشته اند اما به واسطه شتاب تحولات در بزنگاه های تاریخی که حوادثی رخ داده؛ هویت زیرین بر هویت زبرین آنها قائق آمده است.
وی افزود: تبدیل نام های راست و چب به اصولگرا و اصلاح‌طلب در فرایند تاریخی ناشی از همین تغییر و تحول است. به باور من بر اساس سیگنال های موجود، درآینده به جای اصلاح‌طلبان و اصولگرایان شاهد دو جناح سیاسی اقتدارگرا و دموکراسی‌خواه خواهیم بود.
وی در توضیح بیشتر این مطلب گفت: این یعنی یک طیف فکری برآن خواهد بود تا اسلام سیاسی را در منطق اقتدارگرایی دینی سنتی و سیاست کلاسیک یا پیرزمانه و ریش سپیدی مدیریت کند و طیف دیگر برآن خواهد بود تا اسلام سیاسی را در چارچوب تفسیری مردم‌سالارانه و با تکیه بر عقل جمعی و خرد سیاسی گروه های مرجع اجتماعی مدیریت نمایند.
مطهرنیا با تاکید بر همین تعبیر، در خصوص نسبت روحانی با اصلاحات و ارتباط اصلاح طلبان با وی گفت: روحانی از جمله کسانی است که مانند سیاستمداران سابق بر خویش اگرچه در پایگاه دیگری حضور داشته است اما در سیر تحولات تاریخی بر مبنای هویت زیرین تفکر خود با گام هایی آرام اما محکم تر، بر اساس منش سیاسی اش که میانه روی است؛ هویت زیرین خود را به نمایش می‌گذارد و از مسیر اعتدالگرایی آیت الله هاشمی گذشته است.
این کارشناس مسایل سیاسی افزود: روحانی همواره در کنار هاشمی حضور داشته است. هاشمی از ارکان پیونده خورده با معمار انقلاب اسلامی است و از اعضای موثر موسس حزب جمهوری اسلامی می باشد. او یک اصولگرای اصیل در مسیر انقلاب اسلامی بوده است و اکنون انگشت اتهام بسیاری از اصولگرایان نومحافظه کار به سمت اوست لذا پیامدهای هجمه به هاشمی گاه و بی‌گاه گریبان دانشجوی نخست مدرسه او را می‌گیرد.
به گفته وی، روحانی امروز خود شاهد سبک خاص خویش است که این سبک نیز به تبع متاثر از مکتب اعتدال هاشمی است.
مطهرنیا در ادامه گفت: اصلاح‌گرایان بزرگترین اشتباه استراتژیک خود را در زمانه اصلاحات و در دولت سیدمحمدخاتمی زمانی مرتکب شدند که موتور متحرکه قدرت اصلاحات را از ماشین اصلاحات زمین گذاشتند تا ماشین بدون موتور را در سربالایی تند رقابت های قدرت در دوران اصلاحات راحت‌تر هل دهند.
وی با تاکید بر اینکه موتور اصلاحات در آن زمان آیت الله هاشمی بود، گفت: اصلاح طلبان نباید فراموش کنند که اگر بار دیگر موتور اصلاحات را زمین گذارند باید منتظر پیامدهای آن در آینده باشند زیرا روحانی یک اصلاح‌طلب به معنای صرف نیست و فقط یک اعتدالگرا است.
به نظر می‌رسد که اصلاح طلبان با حفظ نسبت خود با روحانی می توانند به داشتن اکثریت مجلس امید بیشتری داشته باشند اما باید بدانند که بهای این پیروزی ها کوتاه آمدن از حدود اصلاح طلبی و نزدیک شدن به مکتب اعتدالی است.
