روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 4 شنبه 20 خردادماه سال 1394
سرمقاله : روزی نامه
ی حکومتی جمهوری "ضرورت دقت در طرح جامع مسکن"
گذشته از
اینکه هنوز خیلی ها هستند که عوامفریبی و شیادی خمینی شیاد برای کسب قذرت درا وایل
انقلاب فراموش نکرده اند که چگونه قول حکومت مستضعفان وپابرهنگان داد ؟ ازسوی دیگر
آنچنان این شعار خررنگ کن عوامفریبانه ی خمینی توزردد رآمد و وارونه عمل کرده است که هیچ مهره
ای حتی جرأت نمی کند اشاره به این شعار دروغین خمینی شیاد کند . اما اکنون ازاین
شفاف تر نمی توان اعتراف کرد که رهبران ودولتمردان ازا بتداتاحال همه عوامفریب ودروغگو
و بی برنامه بوده اند .جالب اینکه این بی برنامگی همچنان
ادامه دارد . برای اینکه سرمقاله نویس پیرامون طرح مسکن دولت یازدهم روحانی گفته
است : مرور کوتاهی بر برنامه‌ها، وعده‌ها واقدامات دولت‌های رژیم وارونه ی ولایت فقیه حاکم برایران طی 35 سال گذشته نشان می‌دهد روسای
همه دولت‌ها پیش از انتصاب و پس از به دست گرفتن زمام امور، شعار حل ریشه‌ای مشکل
مسکن را سر داده‌اند و هر کدام نیز نسخه‌ای برای این بیماری تجویز کرده‌اند اما
مسکن همچنان یکی از معضلات جامعه ایران است.
در ادامه افزوده دولت یازدهم هم در استای همان سنت مالوف از بدو فعالیت، وعده حل مشکل مسکن را به اقشار متوسط وکم‌درآمد جامعه داد و بارها نیز آن را تکرار کرد. بنابراین، اکنون باید این چنین تصور کرد که طرح جامع مسکن، همان طرح معهود در دولت یازدهم است، طرحی که مبنای آن بیش از هرچیز بر سازوکارهای جدیدی برای تامین مالی خرید مسکن استوار است
واقعیت این است که طرح مسکن مهر مانند بسیاری از طرح‌های اجرا شده در دولت‌های نهم ودهم به شدت ناکارآمد، غیرکارشناسی و مخرب بود.کارشناسان زیادی از ابتدای ارائه و سپس در حین اجرای این طرح از آن انتقاد کردند و نسبت به پیامدهای اجرای آن هشدار دادند اما متاسفانه گوش شنوائی وجود نداشت وهزاران میلیارد تومان از منابع ومصالح کشور صرف کاری شد که نه‌تنها کمکی به حل مشکل مسکن در کشور نکرده و نمی‌کند بلکه انبوهی از مشکلات را به دنبال داشته و دارد.
بالاخره در پایان تأکید کرده :از آنجا که پیامدهای اجرای چنین طرحی چنان وخیم وگسترده است که مدیریت ورفع آن مدت‌ها زمان می‌برد، ضرورت دارد هر طرح دیگری که با هدف وادعای حل ریشه‌ای معضل مسکن مطرح می‌شود با وسواس ودقت بررسی گردد تا مبادا تجربه تلخ وسخت گذشته تکرار شود.
در ادامه افزوده دولت یازدهم هم در استای همان سنت مالوف از بدو فعالیت، وعده حل مشکل مسکن را به اقشار متوسط وکم‌درآمد جامعه داد و بارها نیز آن را تکرار کرد. بنابراین، اکنون باید این چنین تصور کرد که طرح جامع مسکن، همان طرح معهود در دولت یازدهم است، طرحی که مبنای آن بیش از هرچیز بر سازوکارهای جدیدی برای تامین مالی خرید مسکن استوار است
واقعیت این است که طرح مسکن مهر مانند بسیاری از طرح‌های اجرا شده در دولت‌های نهم ودهم به شدت ناکارآمد، غیرکارشناسی و مخرب بود.کارشناسان زیادی از ابتدای ارائه و سپس در حین اجرای این طرح از آن انتقاد کردند و نسبت به پیامدهای اجرای آن هشدار دادند اما متاسفانه گوش شنوائی وجود نداشت وهزاران میلیارد تومان از منابع ومصالح کشور صرف کاری شد که نه‌تنها کمکی به حل مشکل مسکن در کشور نکرده و نمی‌کند بلکه انبوهی از مشکلات را به دنبال داشته و دارد.
بالاخره در پایان تأکید کرده :از آنجا که پیامدهای اجرای چنین طرحی چنان وخیم وگسترده است که مدیریت ورفع آن مدت‌ها زمان می‌برد، ضرورت دارد هر طرح دیگری که با هدف وادعای حل ریشه‌ای معضل مسکن مطرح می‌شود با وسواس ودقت بررسی گردد تا مبادا تجربه تلخ وسخت گذشته تکرار شود.
وزارت راه و شهرسازی به تازگی از طرح جامع مسکن رونمایی کرد تا به این
ترتیب سنت ارائه طرح‌ها و راهکارهای جامع برای حل مسکن ریشه‌دار مسکن توسط دولت‌ها
استمرار داشته باشد.
مرور کوتاهی بر برنامه‌ها، وعده‌ها واقدامات دولت‌های جمهوری اسلامی ایران طی 35 سال گذشته نشان می‌دهد روسای همه دولت‌ها پیش از انتصاب و پس از به دست گرفتن زمام امور، شعار حل ریشه‌ای مشکل مسکن را سر داده‌اند و هر کدام نیز نسخه‌ای برای این بیماری تجویز کرده‌اند اما مسکن همچنان یکی از معضلات جامعه ایران است.
دولت یازدهم هم در استای همان سنت مالوف از بدو فعالیت، وعده حل مشکل مسکن را به اقشار متوسط وکم‌درآمد جامعه داد و بارها نیز آن را تکرار کرد. بنابراین، اکنون باید این چنین تصور کرد که طرح جامع مسکن، همان طرح معهود در دولت یازدهم است، طرحی که مبنای آن بیش از هرچیز بر سازوکارهای جدیدی برای تامین مالی خرید مسکن استوار است.
این طرح در شرایطی ارائه شده است که مسئولان دولت یازدهم از منتقدان اصلی وفعال طرح مسکن مهر دولت‌های نهم و دهم در زمان پیشنهاد واجرای آن به حساب می‌آمدند، انتقاداتی که پس از به قدرت رسیدن منتقدان نه‌تنها فروکش نکرد بلکه ابعاد گسترده‌تری نیز به خود گرفت.
واقعیت این است که طرح مسکن مهر مانند بسیاری از طرح‌های اجرا شده در دولت‌های نهم ودهم به شدت ناکارآمد، غیرکارشناسی و مخرب بود.کارشناسان زیادی از ابتدای ارائه و سپس در حین اجرای این طرح از آن انتقاد کردند و نسبت به پیامدهای اجرای آن هشدار دادند اما متاسفانه گوش شنوائی وجود نداشت وهزاران میلیارد تومان از منابع ومصالح کشور صرف کاری شد که نه‌تنها کمکی به حل مشکل مسکن در کشور نکرده و نمی‌کند بلکه انبوهی از مشکلات را به دنبال داشته و دارد.
مسکن مهر از دو زاویه مورد انتقاد کارشناسان قرار گرفت؛ نخست فلسفه ساخت چنین واحدهای مسکونی ودیگری شیوه اجرا وتامین مالی آن.
«تله فضایی» اصطلاحی است که کارشناسان مسکن وجامعه‌شناسان برای تشریح شرایط حاکم بر هسته‌های اجتماعی ومسکونی مانند مسکن مهر از آن استفاده می‌کنند. به اعتقاد کارشناسان ساخت کانون‌های مسکونی مانند مسکن مهر با اهداف اسکان طبقات کم‌درآمد جامعه در آینده‌ای نه چندان دور، به نوعی ایجاد جوامع حادثه‌خیز می‌انجامد که می‌تواند در نسل‌های دوم وسوم ساکنان این مناطق حکم کانون‌های مولد طبقات خاص را داشته باشد. از سوی دیگر، شیوه نادرست تامین مالی طرح مسکن مهر که با محوریت اعمال فشار بر بانک‌‌ها خصوصا بانک مسکن انجام می‌شد باعث افزایش شدید اضافه برداشت از بانک مرکزی و عامل اصلی تورم شده بود. تا جایی که بنابر برآوردهای انجام شده، سهم ونقش اضافه برداشت‌های مسکن مهر در افزایش نرخ تورم به بالای 40درصد می‌رسید.
از آنجا که پیامدهای اجرای چنین طرحی چنان وخیم وگسترده است که مدیریت ورفع آن مدت‌ها زمان می‌برد، ضرورت دارد هر طرح دیگری که با هدف وادعای حل ریشه‌ای معضل مسکن مطرح می‌شود با وسواس ودقت بررسی گردد تا مبادا تجربه تلخ وسخت گذشته تکرار شود.
مرور کوتاهی بر برنامه‌ها، وعده‌ها واقدامات دولت‌های جمهوری اسلامی ایران طی 35 سال گذشته نشان می‌دهد روسای همه دولت‌ها پیش از انتصاب و پس از به دست گرفتن زمام امور، شعار حل ریشه‌ای مشکل مسکن را سر داده‌اند و هر کدام نیز نسخه‌ای برای این بیماری تجویز کرده‌اند اما مسکن همچنان یکی از معضلات جامعه ایران است.
دولت یازدهم هم در استای همان سنت مالوف از بدو فعالیت، وعده حل مشکل مسکن را به اقشار متوسط وکم‌درآمد جامعه داد و بارها نیز آن را تکرار کرد. بنابراین، اکنون باید این چنین تصور کرد که طرح جامع مسکن، همان طرح معهود در دولت یازدهم است، طرحی که مبنای آن بیش از هرچیز بر سازوکارهای جدیدی برای تامین مالی خرید مسکن استوار است.
این طرح در شرایطی ارائه شده است که مسئولان دولت یازدهم از منتقدان اصلی وفعال طرح مسکن مهر دولت‌های نهم و دهم در زمان پیشنهاد واجرای آن به حساب می‌آمدند، انتقاداتی که پس از به قدرت رسیدن منتقدان نه‌تنها فروکش نکرد بلکه ابعاد گسترده‌تری نیز به خود گرفت.
واقعیت این است که طرح مسکن مهر مانند بسیاری از طرح‌های اجرا شده در دولت‌های نهم ودهم به شدت ناکارآمد، غیرکارشناسی و مخرب بود.کارشناسان زیادی از ابتدای ارائه و سپس در حین اجرای این طرح از آن انتقاد کردند و نسبت به پیامدهای اجرای آن هشدار دادند اما متاسفانه گوش شنوائی وجود نداشت وهزاران میلیارد تومان از منابع ومصالح کشور صرف کاری شد که نه‌تنها کمکی به حل مشکل مسکن در کشور نکرده و نمی‌کند بلکه انبوهی از مشکلات را به دنبال داشته و دارد.
مسکن مهر از دو زاویه مورد انتقاد کارشناسان قرار گرفت؛ نخست فلسفه ساخت چنین واحدهای مسکونی ودیگری شیوه اجرا وتامین مالی آن.
«تله فضایی» اصطلاحی است که کارشناسان مسکن وجامعه‌شناسان برای تشریح شرایط حاکم بر هسته‌های اجتماعی ومسکونی مانند مسکن مهر از آن استفاده می‌کنند. به اعتقاد کارشناسان ساخت کانون‌های مسکونی مانند مسکن مهر با اهداف اسکان طبقات کم‌درآمد جامعه در آینده‌ای نه چندان دور، به نوعی ایجاد جوامع حادثه‌خیز می‌انجامد که می‌تواند در نسل‌های دوم وسوم ساکنان این مناطق حکم کانون‌های مولد طبقات خاص را داشته باشد. از سوی دیگر، شیوه نادرست تامین مالی طرح مسکن مهر که با محوریت اعمال فشار بر بانک‌‌ها خصوصا بانک مسکن انجام می‌شد باعث افزایش شدید اضافه برداشت از بانک مرکزی و عامل اصلی تورم شده بود. تا جایی که بنابر برآوردهای انجام شده، سهم ونقش اضافه برداشت‌های مسکن مهر در افزایش نرخ تورم به بالای 40درصد می‌رسید.
از آنجا که پیامدهای اجرای چنین طرحی چنان وخیم وگسترده است که مدیریت ورفع آن مدت‌ها زمان می‌برد، ضرورت دارد هر طرح دیگری که با هدف وادعای حل ریشه‌ای معضل مسکن مطرح می‌شود با وسواس ودقت بررسی گردد تا مبادا تجربه تلخ وسخت گذشته تکرار شود.
