خبر ويژه گزينش خبرنگاران براي يك مصاحبه تشريفاتي 25 خرداد – 94

خبر ويژه 
گزينش خبرنگاران براي يك مصاحبه تشريفاتي 25 خرداد – 94
این رله کردن گزارش خبری در اوین نامه ی کیهان ناشی از عقده گشایی و انتقام و حال گیری است که چرا خبرنگار اوین نامه ی کیهان در گفتگوی مطبوعاتی روحانی حضور نداشت تاازموضع بازجویی سئوال م ور مخالفت مذاکره هسته ای از روحانی کند؟
تشريفاتي بودن کنفرانس مطبوعاتي رئيس جمهور غير از رسانه هاي منتقدان، اعتراض روزنامه هاي حامي دولت را هم برانگيخت.    روزنامه اعتماد در اين زمينه نوشت: در چهارمين نشست خبري رئيس جمهور خيلي وقت براي سوال هاي جدي نبود، همين طور براي حاميان و منتقدان جدي دولت. نه روزنامه هاي اصلاح طلب چندان زماني براي طرح پرسش پيدا کردند و نه رسانه هاي اصولگرا. همه قبل از شروع نشست حدس مي زدند که نوبت سوال فقط به عده اي از آن 200 خبرنگار حاضر برسد، اما کسي فکرش را نمي کرد که جاي رسانه هاي اصلي دو طيف اينقدر در ميان سوال کنندگان خالي باشد. در شرايطي که برخي رايزني ها با مديران نشست خبري رئيس جمهوري در ميانه برگزاري آن قدري در ترکيب رسانه هاي منتخب تغيير ايجاد کرد، اما دست خيلي ها در آن ميانه براي همين رايزني ها هم بسته بود. آن قدر بسته که هم سوال رسانه هاي اصولگرايي چون خبرگزاري تسنيم و فارس در جيب خبرنگارهاي شان باقي ماند و هم پرسش رسانه هاي اصلاح طلب.
    وجه مشترک سوالات پرسيده نشده همه اين رسانه ها اما انتقادي بودن آن بود، چه اصولگرايان و چه اصلاح طلبان. اصولگرايان منتقد دولت با همان انتقادات هميشگي آمده بودند و اصلاح طلبان با اعتراضي به وضعيت سياست داخلي. قبل از نشست گفته بودند که به ترتيب ثبت سوالات در نهاد رياست جمهوري به رسانه ها نوبت پرسش داده مي شود. برنامه که شروع شد اما مسير تغيير کرده بود؛ خيلي ها به اين بهانه که در نشست هاي قبلي سوال خود را پرسيده اند، حذف شدند. قاعده اي که البته استثنا هم داشت؛ مثل صدا و سيمايي ها و رسانه هاي دولتي.
    اعتماد مي افزايد: پايان مراسم اما آغاز اعتراضات بود؛ اعتراض به گزينش خاص خبرنگاران براي اين نشست. گزينشي که تا توانست جان سوالات جدي را گرفت.
    در همين حال خبرگزاري نسيم در واکنش به تبديل مصاحبه مطبوعاتي به يک امر تشريفاتي نوشت: در مصاحبه رئيس جمهور از کيهان و وطن امروز و جوان و فارس و نسيم و تسنيم خبري نبود؛ نه اينکه نبود، بودند اما ميکروفون به آنها نرسيد! رسانه هايي که - فارغ از درست بودن يا غلط بودن - بعنوان جدي ترين رسانه هاي منتقد دولت شناخته مي شوند. اما از آن طرف؛ با اغماض، حداقل هفت رسانه که يا دولتي هستند يا حامي دولت امکان طرح سوال پيدا کردند. به اين ليست، شش خبرنگار که به نمايندگي از رسانه هاي خارجي پشت تريبون رفتند را هم اضافه کنيد.
    و اين در حالي است که رئيس جمهور در پاسخ به يک خبرنگار گفت: دولت هم وظيفه دارد روشنگري کند تشويش اذهان عمومي کار نادرستي است ضمن اينکه نقد مشفقانه لازم و به نفع دولت است اگر دولت اجازه نقد ندهد يعني مستبد است.