سکوت مسئولین وتخریب اراضی جنگلی شهر «ماکلوان» شهرستان فومن 25 فروردین -94
درشرایطی که روحانی تازگی در نشست دولت مدعی شد که باید حفاظت از جنگل ها به مردم واگذارشود . درصورتیکه اکنون گزارش شده است که سکوت مسئولین و تخریب اراضی جنگلی شهر "ماکلوان" شهرستان فومن ابراز نگرانی شده است.
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور کمافی‌السابق درمورد وضعیت جنگلها و منابع طبیعی اظهارنگرانی نمود وهشدارهای خودرا ازطریق رسانه‌ها اعلام کرد.!!معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست که اخیرادر شمال کشورحضوریافته صراحتا می‌گوید: "تخریب محیط زیست، جنگل‌خواری، زمین‌خواری، کوه‌خواری در ابعاد متفاوت و وسیع در کشور رواج یافته که هوشیاری مردم بومی و گروه‌های هنرمندان در این زمینه از اهمیت بسیار بالایی برای توقف این روند برخوردار است...خانم ابتکاردرادامه با ابراز تاسف از غفلتی که نسبت به محیط زیست و طبیعت ایران به ویژه حفظ جنگلها از تمام آسیب‌ها همچون زمین خواری و قاچاق چوب طی سال‌های اخیرصورت گرفته، گفته است: ترمیم این آسیب‌ها نیاز به عزم و اراده ملی دارد و بخش مهمی از آن با هوشیاری و همراهی مردمی به ویژه گروه‌های مرجع میسر خواهد بود."خطاب به سرکار خانم ابتکارعرض می‌شود آیا بومیان بیچاره میتوانند جلوی خسارت عظیمی که دربرخی نقاط شمال کشوربا زدوبندهای مسئولین آن نقاط به منابع طبیعی وار شده را بگیرند؟آیا هنرمندان ما که دعوت به همکاری شده‌اند به خوبی از سناریوهایی که برخی سودجویان درنهایت استادی برای تاراج منابع طبیعی نوشته‌اند بطوری که هیچ کارآگاه خبره‌ای نمیتواند ردپای مجرمانه آنهارا شناسایی کند باخبرهستند تا بتوانند تخلفات آنهارا به تصویر بکشند؟سرکارخانم ابتکار اگرواقعا به دنبال راهکاری عاجل هستید میتوانید با توقف درهریک ازمناطق حاشیه جنگلهای شمال دهها مورد تخلف آشکاررا نظاره گرباشی اما قطعا میدانیددرتله قانون انداختن آنها کار ساده‌ای نیست و دورتسلسلی اینجا اتفاق می‌افتد که هیچ فیلسوفی راه خروجش را به آسانی درنمی یابد.ذیلا به موردی اشاره میکنم که ساخت وسازها در اراضی جنگلی آن به دور از چشم قانون درحال انجام است.اراضی کوهستانی شهرتازه تاسیس و زیبای ماکلوان در شهرستان فومن- خصوصا "سیاه کوه" بالاترین وخوش آب وهواترین نقطه این شهرکه کاملا باجنگل پوشیده شده - هم اکنون عرصه ساخت وسازتوسط برخی شده است. بگذریم از اینکه به هزار و یک دلیل، اراضی این شهر که بیشترآن جلگه‌ای و روزگاری شالیکاری بوده است امروز تغییرکاربری داده شده، اما گمان نمی‌رفت کوهستانها ونواحی جنگلی این منطقه که تادیروز به بهانه حفاظت ازجنگلها صدها خانوار از ساکنانش ر ابه پایین دستها راندند امروز آن را به بهانه‌های مختلف به حریم شهر اضافه کنند.به صراحت باید گفت هیچ دلیل منطقی برای حضور شهروندان در مناطق کوهستانی ماکلوان وجود ندارد نه این شهر به لحاظ شهرسازی با کمبود اراضی مواجه است ونه جمعیت آن به قدری زیاداست که بهانه‌ای برای ساخت وساز درجنگل وکوهستان وجود داشته باشد.جالب این است که تا دیروز بومیان آنجا که از انگشتان دست بیشتر نبودند و منشا برکات فراوان و حافظان بی‌مزدو مواجب جنگلها بودند از هیچکدام از امکانات عمرانی ورفاهی برخوردار نبودند و حتی یک تیربرق هم درآنجا دیده نمی‌شد اما امروز این مناطق درحال تبدیل شدن به مناطق برخوردار هستند و عمران و آبادانی را به هرطریق ممکن به آنجا می‌برند تا آن منطقه را به حریم شهر متصل کنند!!آنچه که قابل تامل می‌باشد این است که این مناطق زیبا درحال نابود شدن است و تا چندی دیگر درسکوت بومیان و غفلت مسولین مربوطه جنگلهای بکرآن به حریم شهراضافه شده وتدریجا به همان بلایی که بسیاری ازمناطق ییلاقی وخوش آب وهوای شمال سرشان آمده گرفتار می‌شود.رودخانه‌های آلوده، زباله‌های تلمبارشده، درختان وگیاهان ازبیخ وبن کنده شده وسرانجام کوهی ازآجر وآهن برافراشته شده، همه وهمه آینده‌ای است که قرار است کوهها و جنگلهای بکر ماکلوان درآینده‌ای نزدیک تجربه کند شاید اگر کوهستانش شعور داشت ازهم اکنون ناله‌هایش را آغاز می‌کرد.
