يادداشت روز اوین نامه ی کیهان "انصارالله در آرزوي حمله زميني آل سعود "

اوین نامه   نامه ی کیهان  سه شتبه 25 فروردین ماه سال 1394
    يادداشت روز  اوین نامه ی کیهان "انصارالله در آرزوي حمله زميني آل سعود "
موازی  یادداشت های روز اوین نامه ی کیهان که علیه مذاکرات هسته ای لوزان و تیم هسته ای لوزان تنظیم می شود ، قلمزنی علیه ی عربستان هم چاشنی می شود . چون این موضع گیری جدا از جوسازی علیه ی سیاست خارجی دولت روحانی و مخالفت با مذاکره ی هسته ای لوزان نیست .چون پشت هردو این بحران مذاکره هسته ای وکودتای یمن وناامن وبی ثبات شدنش سپاه پاسداران قرار دارد . برای همین بدون اشاره به نقش پاسداران  در یمنو حمایت شان از حوثی های یمن اما از موضع بشدت ضد عربستانی تلاش می شود سفر وفعالیت دیپلماسی ظریف به عمان وپاکستان وگفتگو درمورد بحران یمن خنثی شود . بهمین دلیل هم قلم و همکار سربازجو شریعت نداری  دریادداشت خودمدعی شده تجاوز رژيم نامشروع آل سعود به يمن و کشتار زنان و کودکان بي دفاع اين کشور، از جمله تحولات مهم و تاسف بار اين روزهاي منطقه است که متاسفانه، برخي کشورهاي منطقه با آن همراه شده اند. در ادامه افزوده عربستان که بدون اجازه آمريکا و رژيم صهيونيستي آب نمي خورد، با چراغ سبز اين دو و همراهي يک «ائتلاف اجاره اي»، -به خيال خام خود- در حال يکه تازي در يمن است. کشتار نزديک به 1000 نفر از مردم بي دفاع و مظلوم يمن اما، تمام افتخار اين ائتلاف از حدود سه هفته تجاوزگري است.
چون      مدتي است، اين ائتلاف دلاري، زمزمه حمله زميني به يمن را هم بر سر زبان ها انداخته و مدام در حال خط و نشان کشيدن براي مردم مظلوم اين کشور است. تلاش آل سعود براي وسوسه پاکستان، به طمع افتادن پاکستان است که گويا دلارهاي نفتي بخش ديگر ماجرا بود. 200 ميليارد دلار براي ژنرال کودتاچي مصري... حقيقتا وسوسه انگيز است. نيست؟    اما آيا عربستان و ارتش اجاره اي اش خواهند توانست به اهداف خود در يمن دست يابند؟ آيا حمله زميني به اين کشور صورت خواهد پذيرفت؟ و... در اين يادداشت سعي داريم پس از يافتن پاسخي هرچند کوتاه براي اين سوال هاي متداول، پاسخي نيز به اتهامات رياض عليه آنچه«مداخلات تهران در يمن» ناميده بدهيم. اتهاماتي که با گذشت زمان و علني تر شدن شکست سعودي ها، روز به روز بيشتر و تندتر مي شود.

تجاوز رژيم نامشروع آل سعود به يمن و کشتار زنان و کودکان بي دفاع اين کشور، از جمله تحولات مهم و تاسف بار اين روزهاي منطقه است که متاسفانه، برخي کشورهاي منطقه با آن همراه شده اند. عربستان که بدون اجازه آمريکا و رژيم صهيونيستي آب نمي خورد، با چراغ سبز اين دو و همراهي يک «ائتلاف اجاره اي»، -به خيال خام خود- در حال يکه تازي در يمن است. کشتار نزديک به 1000 نفر از مردم بي دفاع و مظلوم يمن اما، تمام افتخار اين ائتلاف از حدود سه هفته تجاوزگري است.
    
مدتي است، اين ائتلاف دلاري، زمزمه حمله زميني به يمن را هم بر سر زبان ها انداخته و مدام در حال خط و نشان کشيدن براي مردم مظلوم اين کشور است. تلاش آل سعود براي وسوسه پاکستان، به طمع افتادن پاکستان است که گويا دلارهاي نفتي بخش ديگر ماجرا بود. 200 ميليارد دلار براي ژنرال کودتاچي مصري... حقيقتا وسوسه انگيز است. نيست؟ اگر چه، تصميم عاقلانه روز جمعه پارلمان پاکستان، مانع از ورود اسلام آباد به جنگ نيابتي عربستان شد و بزرگترين اميد رياض را به ياس بدل کرد.
    اما آيا عربستان و ارتش اجاره اي اش خواهند توانست به اهداف خود در يمن دست يابند؟ آيا حمله زميني به اين کشور صورت خواهد پذيرفت؟ و... در اين يادداشت سعي داريم پس از يافتن پاسخي هرچند کوتاه براي اين سوال هاي متداول، پاسخي نيز به اتهامات رياض عليه آنچه«مداخلات تهران در يمن» ناميده بدهيم. اتهاماتي که با گذشت زمان و علني تر شدن شکست سعودي ها، روز به روز بيشتر و تندتر مي شود.
    عربستان براي اين جنگ افروزي، چند دليل مطرح کرده است از جمله اينکه گفته، اين حمله را به درخواست «عبد ربه منصور هادي»، رئيس جمهور مستعفي و فراري يمن ترتيب داده است. به گفته رياض، چون منصور هادي از آنها خواسته به اين کشور حمله کنند، آنها نيز اطاعت کرده اند! اين رژيم همچنين مدعي شده، براي نجات مردم يمن و خارج کردن آن از «اشغال ايران» دست به اين حمله زده است!
    به قول سيد حسن نصرالله، رهبر شجاع حزب الله لبنان، بزرگ ترين دروغي که سعودي ها درباره اين حمله نظامي بر زبان رانده اند، همين دو موردي است که نام برديم. اگر سرنوشت مردم مسلمان کشوري براي سعودي ها مهم است، اين کشور تا کنون بايد بارها عليه رژيم کودک کش صهيونيستي ائتلاف تشکيل مي داد و پاره تن اسلام، فلسطين را نجات مي داد. اين رژيم فرتوت اما نه تنها چنين نکرده بلکه، به گفته مقامات رسمي رژيم صهيونيستي، اسرائيل به درخواست همين کشورهاي مرتجع عربي- بخوانيد عربستان و امثالهم- به غزه و لبنان حمله کرده است تا «مقاومت» را- به خيال خام خود- ريشه کن کند. اصولاتجاوز سعودي ها به يمن نيز، با همين هدف صورت مي گيرد؛ يعني جلوگيري از گسترش مقاومت. اين يک تحليل نيست؛ خبري است که وزير دفاع آل سعود لابلاي تشريح دلايل حمله بر يمن به زبان راند آنجا که گفت توان ديدن يک حزب الله لبنان ديگر در همسايگي اش را ندارد. بنابر اين توهم «نابودي مقاومت» مهم ترين و اصلي ترين هدف ائتلاف سعودي صهيونيستي از تجاوز به يمن است. 
    
و اما در پاسخ به ادعاي مداخله ايران در يمن و اينکه ايران اين کشور را اشغال کرده است، به دو جمله از رهبر معظم انقلاب اکتفا مي کنيم و مي گذريم. رهبر انقلاب در پاسخ به ادعايي مشابه درباره بحرين فرمودند: 
     «
حكام بحرين ادعا كردند كه ايران در قضاياي بحرين دخالت مي كند. اين دروغ است. نه، ما دخالت نمي كنيم. ما آنجائي كه دخالت كنيم، صريح مي گوييم. ما در قضاياي ضديت با اسرائيل دخالت كرديم؛ نتيجه اش هم پيروزي جنگ سي و سه روزه و پيروزي جنگ بيست و دو روزه بود. بعد از اين هم هر جا هر ملتي، هر گروهي با رژيم صهيونيستي مبارزه كند، مقابله كند، ما پشت سرش هستيم و كمكش مي كنيم و هيچ ابائي هم از گفتن اين حرف نداريم .... ما اگر در بحرين دخالت مي كرديم، اوضاع در بحرين جور ديگري مي شد!»(14/11/90 نماز جمعه تهران)
    
بايد به تصميم گيرندگان جوان و خام سعودي گوشزد کرد که، ايران اسلامي طبق وظايف ديني و بدون هيچ چشم داشتي به مردم عراق، سوريه، فلسطين و حزب الله لبنان کمک کرد و نتيجه را هم همه ديدند و به قول آقا از گفتن آن هم هيچ ابايي نداريم و اگر چنانچه در يمن دخالت کنيم، قطعا اوضاع جور ديگري مي شود!
    
رهبر انقلاب روز پنجشنبه 20 فروردين ماه سال جاري و در ديدار با جمعي از مداحان اهل بيت(ع) نيز درباره اين ادعاي سعودي ها فرمودند: «هواپيماهاي جنايتکارشان آسمان يمن را ناامن کرده و بهانه هاي ابلهانه اي که از نظر خداوند، ملتها و منطق بين المللي مردود است براي دخالت در يمن جور مي کنند، اما اين کارها را دخالت نمي دانند و در مقابل، ايران را متهم مي کنند 
    و اما حمله زميني. به نظر مي رسد، اين اظهارات مقامات سعودي و اخبار پيراموني آن، به يک بلوف بيشتر شبيه است تا واقعيت. تاريخ گواه است، مقامات تن پرور و خوشگذران سعودي هيچ گاه و در هيچ نبردي نه عليه مردم يمن و نه عليه هيچ ملت شجاع ديگري نتوانسته اند هيچ غلطي بکنند. حتي زماني که انبارهايش با سلاح هاي مدرن آمريکايي و صهيونيستي پر شده و سازمان هاي مدعي دفاع از حقوق بشر و سازمان ملل هم فقط به بيانيه نويسي اکتفا کرده باشند. در طول تاريخ بزرگتر از سعودي ها هم براي به استثمار کشاندن مردم يمن تلاش کرده اند اما هرگز به نتيجه نرسيده اند. در سال 1316 انگليس به يمن حمله کرد اما دست از پا درازتر بازگشت. اوايل قرن نوزده عثماني ها تجربه مشابهي را پشت سر گذاشتند. در سال 1962 هم، مصر شانس خود را با حمله نظامي به اين کشور آزمايش کرد اما به سرنوشت انگليس و عثماني دچار شد و دست از پا درازتر بازگشت.
     چرا زياد دور برويم. سال 2009، جنگ ششم صعده. در اين جنگ عربستان در حالي که طبق معمول، حمايت کامل آمريکا، رژيم صهيونيستي و مرتجعين عرب را داشت و از همه مهمتر، ارتش و دولت يمن را هم در کنار خود مي ديد، نتوانست بر الحوثي ها پيروز شود، چه رسد به امروز که ارتش، قبايل مسلح، حدود 20 حزب يمني و از همه مهمتر، مردم مسلمان يمن تمام قد در کنار الحوثي ها ايستاده اند. همين چند روز پيش بود که يک قبيله ساده اما انقلابي يمني به نام«طخيه»، با يک پاتک ساده وارد خاک عربستان شد و پس از به هلاکت رساندن 18 نظامي سعودي و فراري دادن الباقي نظاميان، پايگاه نظامي المناره را تسخير کرد. تلاش هاي پي درپي نظاميان سعودي براي بازپس گيري اين پايگاه نظامي تا اين لحظه همگي با شکست مواجه شده است.
    
از همين جا مي توان پيش بيني کرد، عربستان جرات لشکرکشي به يمن و ورود به جنگ زميني با انصارالله را نخواهد داشت که اگر چنين کند، شکست آن قطعي خواهد بود. باز به قول آقا، «يقيناً سعودي ها در اين مسئله خسارت و ضرر خواهند کرد و به هيچ وجه پيروز نخواهند شد. دليل اين پيش بيني واضح است، زيرا توانايي نظامي صهيونيست ها چندين برابر سعودي ها و منطقه غزه نيز يک منطقه کوچک بود، اما آنها نتوانستند موفق شوند، در حاليکه يمن، کشوري پهناور و با جمعيت دهها ميليوني است
    شايد جمع شدن 9 کشور عربي دور عربستان، حاکمان اين کشور را دچار اشتباه محاسباتي کرده باشد. اما بايد توجه کرد، دليل همراهي بسياري از اين کشورها، دلارها و رشوه هاي کلاني است که احتمالابه آنها پرداخت شده و يا در آينده پرداخت خواهد شد. به نوشته روزنامه القدس العربي، فقط مصر، براي همراه شدن با عربستان در جنگ نيابتي يمن، مبلغ 200 ميليارد دلار درخواست کرده است.
    شايد هم لشکرکشي موفق عربستان به بحرين براي سرکوب تظاهرات آرام مردمي، اين رژيم را دچار اشتباه کرده است. سعودي ها اگر توفيقي در سرکوب مردم عادي بحرين حاصل کرده اند، نه به خاطر شجاعت، مهارت و توانمندي هاي نظامي آنها است، بلکه به اين دليل است که حريفشان در بحرين، مردم عادي و غيرمسلحي هستند که بناي مبارزه مسلحانه را ندارند. اما الحوثي ها، هم مسلح اند و هم ساليان درازي تجربه موفق در جنگ چريکي با متجاوزان را دارند. به قول برخي کارشناسان، «انصاراللهي ها چريک به دنيا مي آيند 
    
بنابر اين مي توان به اين نتيجه رسيد که، لشگرکشي زميني ارتش بي عرضه عربستان به يمن تحت فرماندهي شاهزادگان عياش و فرماندهان شکم باره نه تنها انقلابيون يمني را نگران نمي کند، بلکه چه بسا با استقبال آنها نيز مواجه خواهد شد! ... شايد بهتر است آرزو کنيم عربستان به يمن حمله زميني کند!
    مسئله مهم ديگر، ترکيب جمعيتي خود عربستان است. شمار زيادي از يمني ها، در خاک عربستان زندگي مي کنند. عده زيادي از مردم دو کشور نيز داراي ريشه هاي خويشاوندي و نسبي قوي با يکديگرند. اين مسئله فقط به شهرهاي مرزي محدود نمي شود. طبق گزارش هاي رسمي و منتشر شده، يمني ها حتي در رياض نيز حضور دارند. همه اين ها سواي از شيعيان خود عربستان است که سالهاست در مناطق شرقي و نفت خيز عربستان زندگي مي کنند و دل خوشي نيز از سعودي هاي تکفيري ندارند. روز چهارشنبه و پس از انتشار گسترده تصاوير دلخراش نسل کشي ائتلاف سعودي-صهيونيستي در يمن، خبر رسيد، در رياض، پايتخت عربستان دو نظامي سعودي به ضرب گلوله از پاي درآمدند ... اين تازه آغاز راه است.
    
شايد سعودي ها از اين واقعيات به درستي آگاه نبودند و به همين دليل خود را در مهلکه يمن انداخته اند. اين احتمال نيز وجود دارد که در اين بين بازي خورده باشد. جنگ يمن فقط و فقط اهداف آمريکا و رژيم صهيونيستي را تامين مي کند! 
    
افتادن امور کشور عربستان به دست مشتي جوان خام و بي تجربه نيز مسئله مهم ديگري است که قطعا در اين اشتباه محاسباتي دخيل است. اما به هر تقدير آل سعود اين جنگ نيابتي را کليد زد، بنا بر اين بايد منتظر تبعات آن هم باشد. اما سعودي ها اين را هم بايد بدانند که، به قول نشريه پانوراما الشرق الوسط، يمن مي تواند پايان آل سعود باشد. جعفر بلوري