درست است که ارتش آمریکا در 16 سال جنگ تجاوز گرانه اش در ویتنام شمالی که در حمایت ازمزدوران به خدمت گرفته اش در ویتنام جنوبی و از سویی جنگ بلوک شرق
و بلوک غرب بسرکردگی آمریکا بود، ارتش آمریکامرتکب جنایات تاریخی علیه ی بشریت
شد .چون شبانه روز با ریختن بمب های خوشه ای
از سوی بمب افکن های غول پیکربی-52 سراسر کره
شمالی را به آتش کشاند .آنگونه که بازتاب گزارشات
تصویری سانسور شده از جمله صخنه های تصاویر ضمیمه شده از سوی آدامز عکاس آمریکایی موجب
شد تا جهان راتکان دهدوباعث واکنش اعتراضی
دانشجویی و.... نه جهانی که درون خودآمریکا شد و در نهایت منجر به شکست آمریکا وپیروزی
ویت کنگ ها ویکی شدن دو کره ی شمالی وجنوبی شد .ولی فجایع انسانی که در اشغال نظامی
افغانستان وعراق و سپس در لیبی به وقوع پیوست که موجب کشته و بی خانمان و آواره شدن
میلیون ها نفر زن و کودک و مرد و پیر و جوان شد و ادامه اش به سوریه و یمن کشیده
شده است .اگر جنایات علیه ی بشریت انجام شده در این اشغالگری نظامی بیش از جنایات جنگ تجاوز گرانه ی ویتنام نمی باشد
کمتر هم نیست . به خصوص وقوع جنایت علیه ی
بشریت قتل عام چندین هزار زندانیان سیاسی در تابستان 67 در ایران و جنایات سپاه قدس
در سوریه و یمن و عراق به ویژه حنایات انتقام حویانه ی سپاه قدس وشبه نظانیان
شیعی در شهر تکریت که موازی و رقابت با جنایات علیه ی بشریت داعش و بوکوحرام والقاعده
و طالبان است. به وضوح جنایات علیه ی بشریت ومکمل تجاوز نظامی آمریکا درو یتنام شمالی
است .با این تفاوت بدلیل برهم ریختن توازن قدرت وفروپاشی شوروی سابق و حاکم شدن گرایشات راست سازمان ملل و قدرت های جهانی بسادگی از کنار جنایات و فجایع انسانی ونقض مستمر حقوق بشر و ارتکاب آشکارجنایات علیه ی بشریت درا قصی نقاط جهان به خصوص در خاورمیانه عبور می کنند.
گرچه در طول 16 سال جنگ ویتنام ده‌ها
عکاس خبری هزاران عکس از فاجعه‌ای که در این کشور رخ می داد به ثبت رساندند اما
هیچیک از آنها به اندازه تصویری که "ادی آدامز" عکاس اسوشیتدپرس از
اعدام اسیر ویت‌کنگی توسط سرتیپ "نگوک لوآن"گرفت اهمیت نیافت.به گزارش مجله تاریخ فرادید، ماجرای این عکس از
این قرار بود که پس از حمله سال 1968 ویت کنگ ها به پایگاه امریکائی‌ها در جنوب
ویتنام چند مامور پلیس سایگون مردی را به اتهام همدستی با ویت كنگ دستگیر می‌کنند.
ماموران پلیس متهم را دست بسته نزد سرتیپ «نگوك لوآن» رئیس پلیس كه در یك چهار راه
شهر بر كار ماموران نظارت می كرد، می برند. رئیس پلیس در یک لحظه بدون تحقیق و پرس
و جو اسلحه اش را درآورده و متهم را همانجا اعدام می کند.ادی آدامز عکاس و خبرنگار اسوشیتدپرس در
طول این مدت بدون اینکه پلیس متوجه باشد از صحنه عکس می‌گیرد. انتشار وسیع این عکس
در روزنامه ها و شبکه های تلوزیونی موجی از اعتراض نسبت به حضور نظامی امریکا در
ویتنام و جنگ را در سراسر امریکا و کشورهای مختلف جهان برمی‌انگیزد.اعتراضات
ضد جنگ در پی انتشار این عکس آنقدر بالا می گیرد که نیکسون رئیس جمهور وقت امریکا
دستور خروج واحدهای زمینی این کشور از ویتنام را صادر می‌کند. ادی آدامز هم چندی
بعد در گفتگویی با مجله تایم از جنجال ناشی از این عکس و اقدامش ابراز تاسف کرده و
می‌گوید: ژنرال آن ویت کنگی را کشت، من هم ژنرال را کشتم، با دوربینم. هنوز هم
عکاسی قویترین سلاح جهان است. مردم به عکاسان اطمینان دارند اما آنان به مردم دروغ
می‌گویند، البته بدون دستکاری.آنها تنها نیمی از حقیقت اند. چیزی که عکاس‌ها نمی‌گویند
این است که اگر شما در آن لحظه در آن مکان در آن روز حساس بودید و آن فرد را پس از
آنکه یکی، دو تا یا سه تا آمریکایی را کشته می‌گرفتید چه می‌کردید؟گرچه آدامز چندی
بعد از ژنرال "نگوک لوآن" و خانواده‌اش بخاطر ضربه به حیثیتشان با
انتشار این عکس عذر خواهی کرد اما تصویری که او از خشونت عریان "نگوک
لوآن" به ثبت رساند به نماد مخالفان جنگ و دگرگون سازترین عكس در تاریخ عکاسی
خبری تبدیل شد.
