این جفاکاری، چرا؟

این جفاکاری، چرا؟ 18 فروردین - 94

سال جدید با دعوت عام رهبری آغاز شد که همه را به همدلی میان دولت و ملت و تمامی ارکان نظام فرا خواندند. براین اساس انتظار می‌رفت و همچنان انتظار می‌رود که تمامی آحاد مردم و مسئولین در هر رده از مسئولیت که باشند، برای حفظ منافع و مصالح نظام از هیچ کوششی فروگذار نکنند.ایکاش کسانی که در مسیر به وجود آوردن بحران‌های دیروز و تحمیل شرایط امروز نقشی داشتند و تایید کننده اوضاع دیروز بودند، در شرایط حاضر شهامت قبول مسئولیت عملکرد خود را می‌داشتند و از موضع طلبکارانه برای آشفته جلوه دادن اوضاع وارد عمل نمی‌شدند، کسانی که احیاناً مسئولیتی هم دارند و پشت پرده مسائل را می‌دانند ولی برای وارونه جلوه دادن مسائل هیچ فرصتی را از دست نمی‌دهند. طلبکاری بعضی نمایندگان در روزهای اخیر از همین مقوله است که معنی و مفهوم واقعی خود را پیدا می‌کند و این جای تاسف دارد که خود را به فراموشی می‌زنند و در نظر نمی‌گیرند که شرایط امروز حاصل ندانم کاری‌های هم باندی‌های همین گروه بوده که امروزه گریبان نظام را گرفته است.
آنها که 6 قطعنامه شورای امنیت علیه ایران را «کاغذ پاره» می‌نامیدند و باعث شدند تحریم‌های یکطرفه آمریکا از این طریق به قطعنامه‌های ظالمانه و الزام‌آوری تبدیل شود که خواسته‌های آمریکا را در سطح جهانی تسری بخشد، امروزه مدعی هستند گویا همان قطعنامه‌ها باز هم استمرار خواهد داشت و تعهدات طرف مقابل برای لغو آن کافی و اطمینان‌بخش نیست. البته آن قطعنامه‌ها، ظالمانه و غیرمنطقی بود ولی راهکار دیگری را می‌طلبید که برای سالها مورد غفلت قرار گرفت و تمهیدات مدبرانه‌ای در قبال آن صورت نپذیرفت. جای تعجب دارد کسانی که تا امروز سخنی علیه آن قطعنامه‌ها نمی‌گفتند، اکنون بخاطر تاخیر در مسیر لغو همان قطعنامه‌ها شیون می‌کنند و بی‌تاب شده‌اند.
صدا و سیما و برخی رسانه‌های رقیب دولت هم در دوره اخیر تدریجاً از مسیر منطقی و منصفانه و همچنین رفتار مسئولانه فاصله گرفته‌اند و مرتباً به تردیدها و تعرض‌ها دامن می‌زنند. این عملکرد جدید، معلوم نیست با چه انگیزه‌ای و در خدمت به چه کسانی و برای تامین کدامین اهداف و برنامه‌ها صورت می‌گیرد و چه کسی مسئولیت پیامدهای غیرمنتظره و البته قابل پیش‌بینی آنرا می‌پذیرد.
در برخی موارد انعکاس اراجیف اوباما، کری و نتانیاهو در برخی رسانه‌های داخلی، حتی از صدای آمریکا و رادیو اسرائیل هم شدیدتر و پررنگ‌تر است. بطوری که تمایزی میان برخی رسانه‌های ما و آنها، قابل تشخیص نیست و مرزبندی تقریباً غیرممکن است.
هرگز انتظار نمی‌رفت و صدالبته قابل تحمل نیست که دعوت عام رهبری به همدلی میان ملت و دولت و تمام ارکان نظام اینگونه مورد بی‌مهری قرار گیرد و از همین نخستین روزهای سال به این صورت انحرافی به آن دهن کجی شود. توصیه اینست که این انحرافات سهوی یا عمدی در همین آغاز سال جدید اصلاح و جبران شود تا شیرینی موفقیت‌های ملت و نظام در کام مردم احساس گردد.
س – ح - حسینی