3 گزیده خبر از اوین نامه ی کیهان

3 گزیده خبر از اوین نامه ی کیهان 24 فروردین -94
    خبر ويژه 
چالش گراني بي رويه يا بخشنامه معاون اول رئيس جمهورپ

همزمان با بخشنامه معاون اول رئيس جمهور مبني بر ممنوعيت افزايش قيمت ها قيمت برخي اقلام نظير خودرو بالارفته است.    روز گذشته بخشنامه جهانگيري مبني بر ممنوعيت افزايش قيمت ها از سوي دستگاه ها تيتر اصلي روزنامه هايي نظير ايران، اعتماد، شهروند و... شد اما همزمان قيمت خودرو رو به افزايش گذاشته و اين در حالي است که شرکت هاي خودروساز دولتي هستند. با اين حال خودروسازان افزايش قيمت را به گردن دولت مي اندازند. رفتار بخشنامه اي با قيمت ها بدون درگير شدن جدي دولت با موضوع گراني بي رويه در حالي است که پيش از اين محافل نزديک به دولتي، صرف رفتار دستوري؛ اقتصاد را تخطئه کرده اند.    يادآور مي شود چالش گراني هاي بي رويه در حالي است که روزنامه اعتماد در تيتري عجيب نوشت: «جهانگيري افسار افزايش قيمت ها را در دست گرفت- حق افزايش قيمت را نداريد.»

خبر ويژه 
تئوريسين كارگزاران: دولت پس از 2 سال مشغول روزمرگي است

يک اقتصاددان نزديک به دولت مي گويد بي تدبيري و عدم دقت کافي در زمينه لغو تحريم ها مي تواند آثار منفي گسترده در پي داشته باشد.    محمد طبيبيان از تئوريسين هاي اقتصادي دولت هاشمي در يادداشتي که از سوي ارگان کارگزاران (صدا) منتشر شده، با اشاره به ابهامات لغو تحريم ها و پيچيدگي هاي آن نوشت: «شايسته است تيم مذاکره کننده در مراحل تدوين جزئيات به اين وجه نيز عنايت داشته باشند. اين که در مذاکرات جاري با اينگونه پيچيدگي ها چگونه برخورد خواهد شد مشخص نيست. مي توان تصور کرد که نااميد شدن مردم به دليل حاصل نشدن احتمالي دستاورد ملموس، براي دولت نيز هزينه سياسي با ابعاد مختلف در بر خواهد داشت. وجود آن سطح انتظارات و اين پيچيدگي ها خود به خود تدوين و اجراي يک برنامه همه جانبه ديپلماسي، حقوقي و اجرائي از طرف دولت را ايجاب مي کند.»    طبيبيان مي افزايد: «حتي در صورتي که فرض کنيم اين پيچيدگي ها در عمل مانع آفرين نبوده و برداشته شدن تحريم ها به طور کامل عملي شود باز هم مشکلات بدون اجراي برنامه هاي گسترده اقتصادي و اجتماعي برطرف نمي شود. زيرا بسياري از مسائل ريشه داخلي دارد و حل آن نيز نيازمند اقدامات داخلي است. از 13 مرداد 1392 تاکنون به تدريج نزديک به دو سال از عمر دولت يازدهم مي گذرد ليکن به نظر مي رسد فعاليت دولت در ايجاد تحرک اقتصادي از حد کارکردها و مشغله هاي روزمره تجاوز نکرده و اين امر در صورت تداوم به تدريج به عنوان يک نقطه ضعف در عملکرد دولت به حساب خواهد آمد و موجب نگراني براي طرفداران دولت خواهد شد.»    اين اقتصاددان ادامه مي دهد: «حيطه هاي مختلفي در نشريات مطرح مي شود که نيازمند توجه و اعمال برنامه هاي اصلاحي هستند. براي نمونه مي توان از شرايط موجود و نياز به اصلاحات در بخش پولي و بانکي و تقويت نظام مالي، بازار سهام، بودجه دولت و نظام مالياتي، بازار ارز، عدم وجود کارآفريني به دليل مشکلات و مراحل اداري و نااطميناني، افزايش فاصله حاد بين ثروت رانت جويان با ساير اقشار جامعه، رسيدگي به مناطق محروم که اکثراً مناطق مرزي و قومي نيز هستند، مبارزه با فساد گسترده، رسيدگي به مشکل موسوم به خصولتي ها، برنامه ريزي براي بازسازي و سرمايه گذاري در شبکه آب و فاضلاب و برنامه هاي صرفه جوئي آب، همچنين ضرورت بازسازي و تقويت روابط سياسي و اقتصادي خارجي نام برد.» در حال حاضر يکي از اصلي ترين نگراني هاي دولت به ترويج جو رواني بيش از اندازه مثبت نسبت به توافق لوزان مربوط است. در اين شرايط در صورتي که طي ماه هاي آينده اقتصاد کشور با تحولي همراه نشود، موج نااميدي به فضاي اقتصادي باز مي گردد.

    خبر ويژه 
آقاي معاون هنوز از توهين آمريكا عبرت نگرفته

معاون سياسي ديپورت شده دفتر رئيس جمهور از سوي آمريکايي ها، از دولت اوباما خواست فرصت تعامل و رابطه با ايران را از دست ندهد.    حميد ابوطالبي اسفند 92 به عنوان سفير ايران در سازمان ملل معرفي شد اما با کارشکني رژيم آمريکا در صدور ويزا که وي را تروريست مي خواند مواجه گرديد و نتوانست به محل ماموريت خود عزيمت کند. مسئولان دولتي هم با وجود ادعاي تلاش براي افزايش احترام پاسپورت ايراني، از موضع خود عقب نشيني کرده اند و غلامعلي خوشرو را به جاي ابوطالبي معرفي کردند حال آن که در ابتدا تصريح مي کردند تسليم کارشکني آمريکا نخواهند شد.    با وجود اين دهن کجي آشکار، ابوطالبي ضمن نوشته اي در توئيتر با اشاره به فرمايشات روز پنجشنبه رهبر معظم انقلاب مبني بر اينکه «اگر طرف مقابل از کج تابي هاي معمولش دست برداشت، تجربه مي شود که در موارد ديگر هم مي شود با آنها مذاکره کرد» آن را عرصه آزمايش اراده سياسي آمريکا تعبير کرد.    به گزارش پايگاه اطلاع رساني دولت، ابوطالبي مي نويسد: از آنجا که اوباما نيز گفته است «اگر دو طرف به اين توافق ديپلماتيک دست يابند نويد بخش عصر تازه اي در روابط آمريکا و ايران است» لذا اين آخرين گزينه براي آغاز تعامل است؛ چرا که هر دو کشور بر اين امر توافق دارند که به موضوع هسته اي به عنوان آزمايش اراده بپردازند.    ابوطالبي با خلط ميان اظهارات رهبر معظم انقلاب و رئيس جمهور آمريکا نوشت: ارزش آغاز تعامل ميان ايران و آمريکا بيش از موضوع پرونده هسته اي است، آن را آسان از دست ندهيم.    يادآور مي شود برخي رسانه هاي خاص نيز با تحريف اظهارات رهبر معظم انقلاب، اين اظهارات را به عنوان تمايل به رابطه با آمريکا جا زدند حال آن که رهبر معظم انقلاب تصريح کردند رژيم آمريکا را به اعتبار تجارب طولاني، بد عهد و بي صداقت، لجوج، فريبکار، متقلب، بد معامله، اهل دبه در آوردن و خنجر از پشت زدن مي دانند و اينکه «من هيچ وقت نسبت به مذاکره با آمريکا خوش بين نبوده ام.» در حقيقت رهبر معظم انقلاب، مذاکرات هسته اي را آزمون صداقت آمريکا توصيف کردند و نه فرصتي براي رابطه با رژيمي که معجون همه رذايل سياسي و اخلاقي است. اکنون نيز بايد از امثال آقاي ابوطالبي پرسيد آيا قرار است از موضع متهم به تروريسم با آمريکا رابطه برقرار کنند؟ ثم ماذا؟ آيا بدون احترام و با گارد اهانت و تهمت پراکني آمريکا - نظير کاري که با آقاي ابوطالبي کرد- مي توان رابطه برقرار کرد.