سینماگران پاسخ می‌دهند
چه چیزیی
از 93؟ / چه آرزویی برای 94؟ 23اسفند-93
تجربه های کسب شده بیش
از 36 سال گذشته معیاری برای ارزیابی و پیش
بینی سال 94 سینماگران است.
فرارو- با آنکه سال گذشته
مدیریت سازمان سینمایی تمام تلاشش را کرد که هم هنرمندان و فعالان این حوزه را
راضی نگاه دارد و هم گیشه را پر رونق کند اما سالی که گذشت سال خوبی برای سینما
نبود. زمانی که سال با فروش میلیاردی «شهر موش‌ها» ی
مرضیه برومند آغاز شد و رکود فروش سینما را جا به جا کرد، روح و امیدی تازه بر
پیکره سینما دمیده شد. امید به داشتن سالی متفاوت و در عین حال پر رونق. هرچند که
فروش میلیاردی این فیلم قابل توجه بود اما در مقابل هزینه‌هایی که صرف آن شده بود
سودی را برای سازندگانش به همراه نداشت. همین نکته موفقیت این فیلم‌های پر هزینه
را زیر سوال می‌برد. در کنار آن گروه «هنر
و تجربه» تاسیس شد تا از آن طریق فیلم‌هایی خاص و به تبع آن مخاطبان خاصی را هم به
سمت گیشه‌ها بکشاند. تا شاید از این طریق بتوان حال بد سینما را خوب کرد. فروش
فیلم‌های روز جهان، مستند و دیگر فیلم‌هایی که اکران محدود داشتند توجه گروهی دیگر
از افراد را هم به گیشه جلب کرد.
به این ترتیب بهار و تابستان برای سینماگران روزهای نسبتا خوبی شد، فیلم‌ها فروش خوبی و اغلب میلیاردی داشتند اما هر چه به پایان سال نزدیک‌تر شدیم از فروش فیلم‌ها هم کاسته شد و ضررهای هنگفتی به سازندگانش زد. پرده آخر این شکست‌ها هم به سی و سومین جشنواره فجر انجامید. جشنواره‌ای که از نظر بسیاری از منتقدان ضعیف‌ترین جشنواره تا به امروز بود. جشنواره ده روزه فیلم فجر که در بهمن ماه هر سال مجموعه‌ای از تولیدات جدید سینمایی را در معرض نمایش قرار می‌دهد، کافی بود تا وضعیت سینما در سال آینده قابل پیش بینی باشد. پیش بینی‌ای که منتقدان پس از پایان جشنواره داشتند حکایت از آینده نه چندان مناسب اقتصاد سینما در سال ۹۴ داشت.به گفته آنان با وجود جشنواره‌ای اینچنین ضعیف دیگر امیدی به نجات سینما نبود.به همین دلیل به سراغ هنرمندان رفتیم تا در این وضعیت بد فرهنگی کشور بهترین‌ها از نگاه آنان را بررسی کنیم. در این میان با هنرمندان زیادی تماس گرفتیم تا نظرشان را جویا شویم. هنرمندانی با سابقه و یا حتی حاضر در جشنواره گذشته، اما نه تنها تعداد زیادی از آنان حاضر به پاسخ دهی به چند سوال کوتاه نشدند بلکه عده‌ای هم رفتار زننده‌ای داشتند. عجیب است که هنوز گاهی برای ما سوال ایجاد می‌شود که چرا محصولات فرهنگی ما موفقیت لازم را به دست نمی‌آورند.
به این ترتیب بهار و تابستان برای سینماگران روزهای نسبتا خوبی شد، فیلم‌ها فروش خوبی و اغلب میلیاردی داشتند اما هر چه به پایان سال نزدیک‌تر شدیم از فروش فیلم‌ها هم کاسته شد و ضررهای هنگفتی به سازندگانش زد. پرده آخر این شکست‌ها هم به سی و سومین جشنواره فجر انجامید. جشنواره‌ای که از نظر بسیاری از منتقدان ضعیف‌ترین جشنواره تا به امروز بود. جشنواره ده روزه فیلم فجر که در بهمن ماه هر سال مجموعه‌ای از تولیدات جدید سینمایی را در معرض نمایش قرار می‌دهد، کافی بود تا وضعیت سینما در سال آینده قابل پیش بینی باشد. پیش بینی‌ای که منتقدان پس از پایان جشنواره داشتند حکایت از آینده نه چندان مناسب اقتصاد سینما در سال ۹۴ داشت.به گفته آنان با وجود جشنواره‌ای اینچنین ضعیف دیگر امیدی به نجات سینما نبود.به همین دلیل به سراغ هنرمندان رفتیم تا در این وضعیت بد فرهنگی کشور بهترین‌ها از نگاه آنان را بررسی کنیم. در این میان با هنرمندان زیادی تماس گرفتیم تا نظرشان را جویا شویم. هنرمندانی با سابقه و یا حتی حاضر در جشنواره گذشته، اما نه تنها تعداد زیادی از آنان حاضر به پاسخ دهی به چند سوال کوتاه نشدند بلکه عده‌ای هم رفتار زننده‌ای داشتند. عجیب است که هنوز گاهی برای ما سوال ایجاد می‌شود که چرا محصولات فرهنگی ما موفقیت لازم را به دست نمی‌آورند.
