آتش سوزی در پارس جنوبی را جدی بگیرید


روز یکشنبه ساختمان شهید تندگویان واقع در میدان گازی پارس جنوبی که با 15 طبقه، بلندترین ساختمان منطقه عسلویه می‌باشد، دچار آتش‌سوزی شد و نهایتا پس از 10 ساعت تلاش، صبح دیروز آتش مهار گشته است، آن هم پس از اینکه طبقات ششم تا پانزدهم ساختمان،‌بطور کامل در آتش سوخته و قسمتی از طبقات دوم تا پنجم هم صدمه جدی دیده است.
این نخستین بار نیست که در پارس جنوبی شاهد بروز این گونه اتفاقات هستیم. حداقل از ابتدای سال 93 تاکنون بیش از 3 مورد آتش‌سوزی مهم و مهیب در فاز 12 پارس جنوبی یعنی بزرگترین فاز در دست اجرای این حوزه گازی مشترک،‌فازهای 17 و 18 در شهریورماه و انفجار معدن گوگرد این مجتمع در مرداد ماه،‌به وقوع پیوسته است. انشاءالله که همه این حوادث به صورت طبیعی و به دلیل گرمای طاقت فرسای منطقه و دلایلی مثل این باشد، اما اگر به جایی برنمی‌خورد چه اشکالی دارد به نکات ذیل توجه شود:
1 –
اول اینکه میدان گازی پارس جنوبی، بزرگترین میدان گازی جهان است که در صورت برداشت کامل گاز آن، انرژی 10 سال کل ساکنان کره زمین تامین می‌شود. مساحت این میدان 9700 کیلومترمربع و حجم گاز برداشت شدنی آن به همراه میعانات گازی، معادل 230 بیلیون بشکه نفت خام است.
2 –
در سال 92 براساس بعضی نظرات از این حوزه گازی عظیم که با کشور قطر در بهره‌برداری از آن اشتراک داریم، برداشت ما اندکی بیش از 50 میلیاردمترمکعب بوده،‌در حالی که قطر سه برابر ما برداشت کرده است. با احتساب دلاری سه هزارتومان و قیمت 400 دلار برای هر هزارمترمکعب گاز، درآمد ما حدود 40 میلیارد دلار و درآمد قطر 120 میلیارد دلار بوده است. یعنی ما 80 میلیارد دلار ناقابل را دو دستی به آن‌ها تقدیم کرده‌ایم! و در مردادماه امسال نیز یک کارشناس مسائل نفت و گاز می‌گوید: قطر 150 میلیارد دلار بیشتر از سهم خود از گاز پارس جنوبی برداشت کرده است.
3 –
برای این وضعیت نامتعادل دلایل متعددی می‌توان ذکر کرد تکنولوژی پیشرفته و حمایت غرب از صنعت نفت و گاز قطر- تحریم‌ها علیه ایران و رفتن شرکت‌های خارجی از عسلویه و... اینها همه در جای خود درست است اما آیا همه ماجرا همین است؟ سهم دولت‌های گذشته در عدم بهره‌برداری از این منبع خدادادی چیست؟
4 –
بعضی محافل سیاسی داخلی دچار توهم نشوند، قصد نداریم سیاست‌های اقتصادی دولت نهم و دهم را عامل اصلی این وضع معرفی کنیم، هر چند اظهارات برخی از وابستگان این محافل، آدم را دچار تردید می‌کند. یکی از آن‌ها می‌گوید: زمانی که همه چیز برای یک پیروزی سیاسی و اقتصادی فراهم باشد و با این حال دولت نتواند کاری از پیش ببرد بهترین روش، تلاش برای ایجاد یک جماعت فرضی غیرخودی است تا به عنوان مقصر معرفی شوند و بعد هم تلویحا آقای روحانی را متهم می‌نماید که از این حربه برای پوشاندن ضعف دولت خود استفاده کرده است و می‌کند. در سخنان ایشان فراهم بودن همه چیز برای یک پیروزی سیاسی و اقتصادی واقعا از آن حرف‌های عجیب و غریب است!
5 –
اما مخاطب ما فعلا دولت یازدهم، شخص آقای رئیس‌جمهور و دبیر ستاد مناطق ویژه ایشان است،‌که به هر حال وقوع این حوادث که قطعا علاوه بر ضرر و زیان‌های مالی و جانی، به شخصیت اداره‌کنندگان این مناطق و نحوه مدیریت آنان نیز لطمه می‌زند، برای دولت محترم،‌امر پسندیده‌ای نیست. این، تنها آسیب به منابع و تاسیسات ملت نمی‌باشد، بلکه چه بسا هدف آن از بین بردن اسناد و پرونده‌های این مناطق استراتژیک جهانی باشد. باید بدنبال ردپای دشمنان در این حوادث بود و نباید از کنار آن به سادگی گذشت. به یاد داریم که در ابتدای فعالیت دولت و تغییر مدیران مناطق آزاد،‌بحث انبارهایی بود که گونی‌های پرونده‌ها و مدارک و اسناد مالی در آن وجود داشته است و...
6 –
آتش‌سوزی یک برج 15 طبقه در کنار خلیج فارس و در مرکز استراتژیک گازی جهان، حادثه‌ای نیست که ابعادسیاسی – تبلیغاتی خارجی پیدا نکند. بویژه پس از حرکت حماسی اربعین ملت ایران در عراق که پاسخی کوبنده‌تر از صدها حمله نظامی به داعش و حامیان آن بود. وقوع این حادثه و شاید واقعه گروگان‌گیری در استرالیا توسط افرادی که آرم و پرچم این گروهک را یدک می‌کشند، تصادفی نباشد، ما که کشورهای عربی منطقه و حامیان مالی داعش را بخوبی می‌شناسیم. بنابراین حتما ردپای عوامل دستگاه‌های جاسوسی بیگانه را در این واقعه نباید نادیده انگاشت.
پیشنهاد می‌شود کارگروه ویژه شورایعالی امنیت در اسرع وقت به منطقه عزیمت نماید و همه ابعاد حادثه و حوادث چند ماه گذشته رابه دقت بررسی کند. عملکرد واحدهای حفاظت و اطلاعات پارس جنوبی و مدیران این مجتمع رسیدگی شود.
دشمن به چیزی کمتر از قطع رابطه و محرومیت کامل ما از این میدان گازی رضایت نمی‌دهد. بهرحال آنچه مهم است رسیدگی سریع – دقیق و همه جانبه می‌باشد. این انتظار جدی مردم است که بدانند چرا در این وضعیت نابسامان اقتصادی که فریاد آن‌ها را به آسمان رسانده است، بیت‌المال مسلمین این گونه صدمه می‌بیند و عوامل آن چه کسانی هستند، دشمن خارجی؟ مدیران نالایق؟ ضعف در برنامه‌ریزی؟ و یا هر علت دیگر که امید است پاسخ سوالات آن‌ها بزودی اعلام گردد.
احمد حسینی