رجایی (عکس‌نوشت) اثبات شکنجه در سازمان ملل

رجایی
این گزارش تصویری تداعی کننده یک خاطره بد ویک طنز بامزه است . خاطره بد اینکه آن زمان که مینی ژوپ تازه مد شده بود روزی یک خانم مینی ژوپ پوش برای خرید میوه نزد یک میوه فروشی در تهران می رود .یک عمله بیکارهم لب چوی آب کنار پیاده روی نزدیک میوه فروشی نشسته بود . موقعیکه خانم مینی ژوپ  پوش  دلا می شود میوه درون پاکت بریزد. ناگهان این عمله وسوسه وتحریک می شود وبه این خانم نزدیک می شود وقصد تجاوز  جنسی داشته  که میوه فروش با سنگ کیلو توی سرش می زند تاخانم مینی ژوپ پوش رار ها می کند .فردای آن روز خبرش تیتراول صفحات روزنامه های کشور شد وتامدت ها گزارشات خبری با آب وتاب فراوان در این مورد در مطبوعات بازتاب داده می شد.تا اینکه پس ازانقلاب رجایی درمهر59  درجلسه شورای امنیت سازمان ملل حضوریافت و سخنرانی ضد کارتر وجنگ کرد .سپس طنز بامزه اینکه پای برهنه اش را روی میز گذاشت تا از شکنجه های دو ران زندانش در زمان شاه  افشاگری کند. اما همزمان ازداخل کشور این طنز سریع شایع و رایج شدو دهان به دهان می گشت و باخنده بازگو می شد .موقعیکه رجایی داشته داستان شکنجه شدنش را برای دبیرکل سازمان ملل تعریف می کرده خانم منشی که حضور داشته تا سرش را بلند می کند و قافه رجایی را می بیند .فریاد میز ند وشاکی می شود که ا ین عمله ای است که سال هاپیش در تهران قصد تجاوز به من داشت . بهرحال معلوم نیست رژیم داعشی اسیدپاش ولایت فقیه که رموردارجهانی مستمر نقض حقوق بشر است وروی شکنجه گران ساواک را سفید نموده است .برای چه رسانه های خبری اش از موضع خودزنی این گزارش تصویری را بازتاب داده اند؟!
فرارومهرماه سال 1359، محمدعلی رجایی به عنوان نخستین مقام بلندپایه نظام تازه تاسیس جمهوری اسلامی ایران، جهت شرکت در جلسه شورای امنیت سازمان ملل به نیویورک سفر کرد.این سفر در مقطعی حساس از تاریخ ایران، یعنی آغاز جنگ ایران و عراق، و هم‌چنین ادامه بحران تسخیر سفارت آمریکا توسط دانشجویان خط امام، انجام شد؛ جهان مشتاق شنیدن سخنان نماینده‌ی یک نظام ناشناخته بود.شهید رجایی، سخنرانی مفصلی در جلسه شورای امنیت ایراد کرد و ضمن محکوم کردن اقدام رژیم بعث عراق و حامیانش، بر حقانیت جمهوری اسلامی تأکید کرد. اما آن‌چه باعث ماندگاری این سفر شد، اقدام نخست‌وزیر جمهوری اسلامی ایران در دومین کنفرانس مطبوعاتی‌اش در حاشیه این اجلاس بود.
 آن‌جا که شهید رجایی درحال تببین مواضع جمهوری اسلامی درباره سیاست خارجی و بحث گروگان‌های آمریکایی، پای برهنه خود را بر روی میز گذاشت:  "من به مدت دو سال در زندان‌های رژیم شاه معدوم، زندانی کارتر و امریکا بودم. آثار شکنجه و سختی‌هایی که در زندان بر من روا شد، بعد از چهار سال هنوز بر بدنم نمایان است... من دو سال تمام ضربات شلاق‌های کارتر را بر پای خود احساس کردم و این در حالی است که ما با گروگان‌ها در جاسوس‌خانه، رفتاری کاملاً انسانی داریم!