مگر برای رهبر ولی فقیه ثروتمند ترین
فرد ایرانی و پاسداران وشرکای غارتگرشان وقتی بنا برگفته ی رهبرشان جنگ خانمانسوز
موهبت ا لهی است ویرانی کشور ونابودی آثار باستانی وتاریخی مهم است که اکنون نگران
در معرض نابودی بازار 400 ساله ی اصفهان باشند .چون اینان برای حفظ قدرت مکمل
انباشت ثروت شان فقط نیاز به تقویت حوزه برای ابزاری کردن دین و ارگان های سرکوبگر
برای سرکوب مردم معترض وناراضیان داخلی دارند همچنین با تمام توان از سیاست صدور تروریسم و
بحران و ارتجاع به برون مرز برای بحران آفرینی وجنگ افروزی در منطقه حمایت می کنند
تا بتوانند باج گیری کنند.
از زمانی که شاه‌عباس دستور داد تا
تصویر یکی از جنگ‌هایش را در بازپس‌گیری قسمت‌هایی از سواحل‌جنوبی ایران، بر سردر
بزرگ‌ترین بازار آن زمان نقاشی کنند، بیش از 400سال می‌گذرد. بازاری که به سبب
خریدوفروش کالاهای گران‌قیمت و نفیس، «قیصریه» یا «بازار شاهی» خوانده می‌شود و
نمادی بوده از اقتصاد پویا و پررونق آن روزگار پایتخت صفویان. اما این روز‌ها،
برای دیدن نقاشی سردر بازار و یافتن مصنوعاتی که نشانی از اصفهان داشته باشند آن
هم در قیصریه امروز، باید حوصله و چشمان تیزبینی داشت.سال‌هاست
ویترین مغازه‌ها علاوه بر اینکه عبورومرور عابران را مشکل کرده‌اند، جولانگاه
کالاهای هندی، چینی و پاکستانی است. عبورومرور از فضای اندک باقیمانده بازار که
بیش از 30سال است هیچ سازمان و نهادی برای بهسازی و نوسازی آن اقدامی نکرده، حکایت
دیگری است.سال 1384 شهرداری اصفهان اعلام کرد قصد دارد پروژه‌ای را
به‌منظور کف‌سازی و ساماندهی بازار قیصریه انجام دهد؛ طرحی که به گفته محمدرضا
طبیبی، معاون عمرانی شهرداری منطقه سه اصفهان، «به‌دلیل مقاومت و مخالفت برخی از کسبه،
اجرای آن ممکن نشد.»
طبیبی می‌گوید: «در این سال‌ها شهرداری هر سال با اختصاص بودجه در زمینه کف‌سازی در بازار بزرگ اصفهان اقداماتی عمرانی انجام داده است. اما تاکنون به‌دلیل عدم‌همکاری کسبه بازار قیصریه، شهرداری هیچ طرحی در این بخش از بازار اجرا نکرده است.»طبیبی در خصوص برنامه شهرداری منطقه برای کف‌سازی قیصریه می‌گوید: «برای کف‌سازی بازار قیصریه مبلغ 470میلیون‌تومان برآوردشده است و در حال حاضر شهرداری در حال انجام توافق با کسبه بازار است تا در صورت تامین مبلغ 170میلیون‌تومان از هزینه برآوردشده از سوی بازاریان شهرداری با پرداخت مبلغ باقیمانده ظرف کمتر از یک‌ماه کار کف‌سازی بازار را آغاز کند.» درحالی شهرداری منطقه سه، از توافق با کسبه برای تامین بخشی از هزینه کف‌سازی بازار پس از 9سال از طرح موضوع صحبت می‌کند که طبق ماده شش آیین‌نامه اجرایی ماده 156 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب 8/10/1381 «مساعدت و مشارکت در زیبا‌سازی و ایمنی فضاهای فرهنگی، بافت‌ها و آثار تاریخی و دفاع‌مقدس، بقاءمتبرکه، آرامگاه مشاهیر، حسینیه‌ها، تکایا، بازار‌ها و گورستان‌ها با رعایت تناسب با ویژگی‌های بافت تاریخی و اولویت در ارایه خدمات شهری از قبیل (محوطه‌سازی، کف‌سازی، روشنایی مناسب، جمع‌آوری و دفع آب‌های سطحی، تامین آب آشامیدنی، برق، تلفن، گاز و ایمن‌سازی در برابر سوانح طبیعی و آتش‌سوزی و نصب تابلو‌های راهنمایی) با بهره‌گیری از تکنیک‌های فنی با همکاری دستگاه‌های ذی‌ربط برعهده شوراهای اسلامی شهر و روستا است.
طبیبی می‌گوید: «در این سال‌ها شهرداری هر سال با اختصاص بودجه در زمینه کف‌سازی در بازار بزرگ اصفهان اقداماتی عمرانی انجام داده است. اما تاکنون به‌دلیل عدم‌همکاری کسبه بازار قیصریه، شهرداری هیچ طرحی در این بخش از بازار اجرا نکرده است.»طبیبی در خصوص برنامه شهرداری منطقه برای کف‌سازی قیصریه می‌گوید: «برای کف‌سازی بازار قیصریه مبلغ 470میلیون‌تومان برآوردشده است و در حال حاضر شهرداری در حال انجام توافق با کسبه بازار است تا در صورت تامین مبلغ 170میلیون‌تومان از هزینه برآوردشده از سوی بازاریان شهرداری با پرداخت مبلغ باقیمانده ظرف کمتر از یک‌ماه کار کف‌سازی بازار را آغاز کند.» درحالی شهرداری منطقه سه، از توافق با کسبه برای تامین بخشی از هزینه کف‌سازی بازار پس از 9سال از طرح موضوع صحبت می‌کند که طبق ماده شش آیین‌نامه اجرایی ماده 156 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب 8/10/1381 «مساعدت و مشارکت در زیبا‌سازی و ایمنی فضاهای فرهنگی، بافت‌ها و آثار تاریخی و دفاع‌مقدس، بقاءمتبرکه، آرامگاه مشاهیر، حسینیه‌ها، تکایا، بازار‌ها و گورستان‌ها با رعایت تناسب با ویژگی‌های بافت تاریخی و اولویت در ارایه خدمات شهری از قبیل (محوطه‌سازی، کف‌سازی، روشنایی مناسب، جمع‌آوری و دفع آب‌های سطحی، تامین آب آشامیدنی، برق، تلفن، گاز و ایمن‌سازی در برابر سوانح طبیعی و آتش‌سوزی و نصب تابلو‌های راهنمایی) با بهره‌گیری از تکنیک‌های فنی با همکاری دستگاه‌های ذی‌ربط برعهده شوراهای اسلامی شهر و روستا است.
اجرای تصمیمات شورا در موارد فوق برعهده
شهرداری و دهیاری‌ها می‌باشد.»این اظهارنظر طبیبی درباره آغاز اجرای طرح پروژه کف‌سازی
بازار تا یک ماه دیگر، در حالی است که ناصر طاهری، معاون میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی
و گردشگری استان اصفهان، می‌گوید: «تاکنون هیچ طرحی از سوی سازمان نوسازی و بهسازی
شهر اصفهان برای کف‌سازی بازار قیصریه به میراث ارایه نشده است.»طاهری با بیان
اینکه تامین اعتبار برای اجرای پروژه‌های عمرانی در محدوده بازار اصفهان بر عهده
شهرداری است، می‌گوید: «قبل از اجرای هر طرحی در ابنیه تاریخی و ثبت ملی باید طرح
از سوی کارشناسان سازمان میراث‌فرهنگی تایید شود. اما تاکنون طرحی از سوی سازمان
نوسازی و بهسازی شهرداری برای اجرا در بازار قیصریه ارایه نشده است.»
حسین جعفری، مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی
شهر اصفهان نیز ضمن تایید سخنان معاون میراث‌فرهنگی می‌گوید: «در محدوده بازار
قیصریه تاکنون طرحی برای کف‌سازی از سوی این سازمان ارایه نشده است.» طرحی که طبق
قاعده باید از سوی شهرداری منطقه سه تهیه و برای اجرا به سازمان نوسازی و بهسازی
ارایه شود و این سازمان پس از تایید طرح از سوی سازمان میراث‌فرهنگی برای اجرای آن
اقدام کند. جعفری می‌گوید: «این آمادگی از سوی سازمان وجود دارد تا در هر قسمتی که
کسبه و میراث حاضر باشند سهم خود را برای کف‌سازی بازار پرداخت کند و وارد عمل شود.»این گفته
مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی شهر اصفهان در حالی است که طبق قانون، تامین
هزینه صددرصدی کف‌سازی بازار برعهده شهرداری است. هرچند به گفته مسوولان شهرداری
منطقه‌سه، کم‌کاری کسبه و نپرداختن بخشی از هزینه‌ها سبب شده تا شرایط لازم برای
کف‌سازی بازار فراهم نشود. اما غلامحسین چیت‌ساززاده، یکی از اعضای هیات‌امنای
بازار قیصریه، می‌گوید: «در این سال‌ها کسبه به دفعات پیگیر بحث کف‌سازی بازار
بوده‌اند. بارها به صورت حضوری با مسوولان در شهرداری منطقه، سازمان نوسازی و
بهسازی و میراث‌فرهنگی صحبت کرده‌ایم اما تاکنون هیچ جوابی نگرفته‌ایم.»چیست‌ساززاده
که خود یکی از کسبه بازار قیصریه است، می‌گوید: «پنج یا شش سال پیش شهرداری
طرحی را برای کف‌سازی، تعمیر و مرمت سقف و دیوار‌های بازار تهیه کرد که حدود
360میلیون‌تومان هزینه اجرایی آن برآورد شده بود. توسط هیات‌امنا حدود 120میلیون‌تومان
برای مشارکت در اجرای طرح از کسبه جمع‌آوری شد، اما به‌دلایل نامعلوم شهرداری از
اجرای طرح منصرف شد.»چیست‌ساززاده با اشاره به وضعیت نامناسب
کف بازار، می‌گوید: «آبان‌ماه سال گذشته هیات‌امنای بازار طی نامه‌ای به شمار ه
26037/92/3 به شهرداری منطقه برای چندمین‌بار درخواست خود مبنی بر بازسازی کف
بازار را دوباره مطرح کردند.» درخواستی که تاکنون هیچ جوابی از سوی شهرداری منطقه
به آن داده نشده است.
چیت‌ساززاده می‌گوید: پس از چندین ساعت منتظرماندن برای گفت‌وگو با آقای سقاییان‌نژاد و طرح مشکلات بازار، وقتی که قبل از اذان ظهر در راهرو شهرداری موفق شدیم با ایشان گفت‌وگو کنیم، پاسخ شهردار به اینکه تامین پول مورد نیاز برای مرمت بازار برای کسبه با توجه به شرایط اقتصادی موجود مشکل است؛ این بود: «اگر ندارید، انجام ندهید.» او با بیان اینکه در حال حاضر هیات‌امنای بازار، درگیر شکایت یکی از شهروندان به‌دلیل ریزش بخشی از سقف بازار در هنگام خرید است، می‌گوید: «مسوولان در کلام از میراث‌فرهنگی و میدان نقش‌جهان خوب حرف می‌زنند اما در این 30سال من کار خاصی که برای قیصریه انجام دهند، ندیدم. همیشه برای اجرای طرح در بازار، بودجه و پول تمام می‌شود.» از سوی دیگر، ناصر لطفی، هنرمند قلمزن اصفهانی هم با بیان اینکه حدود 25سال است در بازار قیصریه مشغول به کار است، می‌گوید: «وضعیت فعلی بازار اصفهان مایه شرمندگی است.» لطفی که از انگشت‌شمار هنرمندان و تولید‌کنندگان صنایع‌دستی باقیمانده در بازار قیصریه است، می‌گوید: «سال‌هاست که فضای فیزیکی بازار رها شده و هیچ سازمان و نهادی خود را در قبال این وضعیت مسوول نمی‌داند. شرایط اقتصادی هم سبب شده تا مصنوعات ارزان‌قیمت خارجی به راحتی جای صنایع‌دستی اصفهان را در ویترین مغازه‌ها بگیرد.»لطفی با اشاره به سفر کاترین اشتون به اصفهان و بازدید از بازار قیصریه می‌گوید: «ایشان از بین همه شهرها اصفهان و در اصفهان از بین مکان‌های دیدنی برای بازدید، بازار قیصریه را انتخاب کردند بعد آنچه ما به عنوان بازار قیصریه به ایشان یا سایر گردشگران نشان می‌دهیم، چیست؟ یک بازار با هزارویک مشکل. مسوولان به جای حل مشکلات بازار در هنگام بازدید یک میهمان ویژه از قیصریه، تلاش می‌کنند به سرعت و به هر شکل ممکن زمان بازدید از بازار را کوتاه کنند.»لطفی با بیان اینکه راه‌رفتن و خریدکردن در بازار قیصریه با وضعیت موجود، چندان خوشایند گردشگر و خریدار نیست، می‌گوید: «نه شهرداری و نه میراث‌فرهنگی هیچ‌کس به وظیفه‌اش در قبال بازار توجهی ندارد. به جز گردشگران داخلی و خارجی بسیاری از میهمانان بلندپایه دولت هم به اصفهان سفر می‌کنند و بازار یکی از مکان‌هایی است که به آن سر می‌زنند؛ بازاری که ویترین گردشگری اصفهان است، نباید این‌گونه باشد. حدود صدمغازه در بازار قیصریه وجود دارد اما تعداد مغازه‌هایی که صنایع‌دستی اصفهان در آنها به فروش می‌رسد کمتر از تعداد انگشتان دو دست است. اما تعداد ویترین‌هایی که بدلیجات می‌فروشد چند تاست؟ با این وضعیت توقع زیادی است که انتظار داشته باشیم مردم برای خرید و تفریح بیایند قیصریه.»این هنرمند قلمزن می‌گوید: «این سال‌ها مدیریتی که شایسته بازار قیصریه باشد وجود نداشته و همین موضوع سبب شده تا قیصریه بیشتر شبیه یک چهارشنبه‌بازار باشد تا یک بازار شاهی.»این‌روزها بسیاری در اصفهان خرید از مراکز تجاری و پاساژها را به خرید از بازاری که کسبه آن هم از وضعیتش ناراضی‌اند، ترجیح می‌دهند و خاطره خرید از بازار سنتی اصفهان هم مثل نقاشی‌های سردر آن، در ذهن مردم اصفهان هر روز کمرنگ وکمرنگ‌تر می‌شود.
چیت‌ساززاده می‌گوید: پس از چندین ساعت منتظرماندن برای گفت‌وگو با آقای سقاییان‌نژاد و طرح مشکلات بازار، وقتی که قبل از اذان ظهر در راهرو شهرداری موفق شدیم با ایشان گفت‌وگو کنیم، پاسخ شهردار به اینکه تامین پول مورد نیاز برای مرمت بازار برای کسبه با توجه به شرایط اقتصادی موجود مشکل است؛ این بود: «اگر ندارید، انجام ندهید.» او با بیان اینکه در حال حاضر هیات‌امنای بازار، درگیر شکایت یکی از شهروندان به‌دلیل ریزش بخشی از سقف بازار در هنگام خرید است، می‌گوید: «مسوولان در کلام از میراث‌فرهنگی و میدان نقش‌جهان خوب حرف می‌زنند اما در این 30سال من کار خاصی که برای قیصریه انجام دهند، ندیدم. همیشه برای اجرای طرح در بازار، بودجه و پول تمام می‌شود.» از سوی دیگر، ناصر لطفی، هنرمند قلمزن اصفهانی هم با بیان اینکه حدود 25سال است در بازار قیصریه مشغول به کار است، می‌گوید: «وضعیت فعلی بازار اصفهان مایه شرمندگی است.» لطفی که از انگشت‌شمار هنرمندان و تولید‌کنندگان صنایع‌دستی باقیمانده در بازار قیصریه است، می‌گوید: «سال‌هاست که فضای فیزیکی بازار رها شده و هیچ سازمان و نهادی خود را در قبال این وضعیت مسوول نمی‌داند. شرایط اقتصادی هم سبب شده تا مصنوعات ارزان‌قیمت خارجی به راحتی جای صنایع‌دستی اصفهان را در ویترین مغازه‌ها بگیرد.»لطفی با اشاره به سفر کاترین اشتون به اصفهان و بازدید از بازار قیصریه می‌گوید: «ایشان از بین همه شهرها اصفهان و در اصفهان از بین مکان‌های دیدنی برای بازدید، بازار قیصریه را انتخاب کردند بعد آنچه ما به عنوان بازار قیصریه به ایشان یا سایر گردشگران نشان می‌دهیم، چیست؟ یک بازار با هزارویک مشکل. مسوولان به جای حل مشکلات بازار در هنگام بازدید یک میهمان ویژه از قیصریه، تلاش می‌کنند به سرعت و به هر شکل ممکن زمان بازدید از بازار را کوتاه کنند.»لطفی با بیان اینکه راه‌رفتن و خریدکردن در بازار قیصریه با وضعیت موجود، چندان خوشایند گردشگر و خریدار نیست، می‌گوید: «نه شهرداری و نه میراث‌فرهنگی هیچ‌کس به وظیفه‌اش در قبال بازار توجهی ندارد. به جز گردشگران داخلی و خارجی بسیاری از میهمانان بلندپایه دولت هم به اصفهان سفر می‌کنند و بازار یکی از مکان‌هایی است که به آن سر می‌زنند؛ بازاری که ویترین گردشگری اصفهان است، نباید این‌گونه باشد. حدود صدمغازه در بازار قیصریه وجود دارد اما تعداد مغازه‌هایی که صنایع‌دستی اصفهان در آنها به فروش می‌رسد کمتر از تعداد انگشتان دو دست است. اما تعداد ویترین‌هایی که بدلیجات می‌فروشد چند تاست؟ با این وضعیت توقع زیادی است که انتظار داشته باشیم مردم برای خرید و تفریح بیایند قیصریه.»این هنرمند قلمزن می‌گوید: «این سال‌ها مدیریتی که شایسته بازار قیصریه باشد وجود نداشته و همین موضوع سبب شده تا قیصریه بیشتر شبیه یک چهارشنبه‌بازار باشد تا یک بازار شاهی.»این‌روزها بسیاری در اصفهان خرید از مراکز تجاری و پاساژها را به خرید از بازاری که کسبه آن هم از وضعیتش ناراضی‌اند، ترجیح می‌دهند و خاطره خرید از بازار سنتی اصفهان هم مثل نقاشی‌های سردر آن، در ذهن مردم اصفهان هر روز کمرنگ وکمرنگ‌تر می‌شود.
